حمل و نقل خونین دانش آموزان تحت پوشش کمیته امداد با نیسان!

مشخص نیست، دانش آموزان مناطق محروم تا چه زمانی باید قربانی فقر و محرومیت محیط زندگی خود باشند. مثل دانش آموزان روستای درکاه شهرستان بشاگرد که فقر سبب شده تا وسیله ایاب و ذهاب آنها وانت باری غیر استاندارد و مسیرهای منتهی به محل زندگی آنها خاکی، صعب العبور و نا ایمن باشد.

به گزارش «تابناک»؛ روز گذشته یک دستگاه وانت باربری که از بد حادثه دانش آموزان دبیرستانی روستای درکاه از توابع شهرستان بشاگرد استان هرمزگان را به مدرسه ای شبانه روزی در روستای خمینی شهر و 30 کیلومتری این روستا منتقل می کرد، واژگون شد و برای تعدادی از دانش آموزانی که در این مسیر در وانت باری بودند، اتفاق تلخی رخ داد.

رفت و آمد شمار بسیاری از دانش آموزان روستاهای بخش گوهران شهرستان بشاگرد از خانه تا مدرسه به وسیله وانت های باربری صورت می پذیرد و از همین روی، خطر همیشه در کمین آن هاست. مثل روز شنبه هفته جاری که پس از پایان یافتن تعطیلات آخر هفته و در جریان بازگشت دانش آموزان به مدرسه شبانه روزی اتفاق افتاد و یکی از دانش آموزان دبیرستانی روستای درکاه را به کام مرگ کشاند.

یک کشته تنها خسارت این اتفاق نبود و در جریان این حادثه پنج دانش آموز دیگر مصدوم شدند که حال دو نفر از آن ها وخیم است و برای انجام اقدامات ویژه درمانی به بیمارستان بقیه الله (عج) شهرستان میناب منتقل شده اند.

بررسی ها در مورد علت حادثه، حاکی از این است که در منطقه مورد اشاره تردد دانش آموزان با وانت های باری و غیر استاندارد از روستاهای محل زندگی به مدارس شبانه روزی امری معمول است و جدا از جا به جایی دانش آموزان با نیسان، اکثر جاده های روستایی منطقه از جمله مسیری که در آن حادثه رخ داد، خاکی و فاقد استانداردهای ایمنی لازم است؛ موضوعی در ماه و سال های گذشته نیز حوادث تلخ و مشابهی را رقم زده بود.

هرچند این موضوع که در بروز چنین حوادثی راننده به چه میزان مقصر است، باید بررسی شود، وقتی حادثه حاصل واژگونی خودرو و نه تصادف باشد، بدون بررسی هم می توان حدس زد تا حدودی غفلت و سهل انگاری راننده در بروز چنین حادثه ای موثر بوده است.

در رابطه با چرایی تکرار چنین حوادثی و نبود سرویس مدرسه استاندارد، «دانش هاشمی پور» مدیر کل آموزش و پرورش استان هرمزگان گفت: موضوع سرویس مدارس صرفا در حیطه مسئولیت های آموزش و پرورش نیست و علاوه بر نهادهای دیگر، خانواده ها نیز نقش مستقیمی در این امر مهم دارند.

وی ادامه داد: این مهم به معنای آن نیست که آموزش و پرورش در قبال این رخدادهای غیرمنتظره احساس مسئولیت نمی کند چرا که صرف نظر از مسوولیت اجرایی باید مسوولیت اجتماعی را هم مد نظر داشته باشیم و همه در قبال مشکلات جامعه خود را مسئول بدانیم.

هاشمی پور اضافه کرد: اگر چه مدیریت موضوع و پرداخت هزینه این خودرو برعهده اداره کل کمیته امداد بشاگرد بوده و اقدام به جابجایی دانش آموزان خوابگاهی تحت پوشش خود می کرد اما آموزش و پرورش خود را از این مسوولیت جدا نمی داند و اعتقاد داریم همه باید در یک فرایند مسنجم برای رسیدن به اهداف توسعه تکمیل کننده همدیگر باشیم.

وی در مورد وضعیت شهرستان بشاگرد ادامه داد: شهرستان بشاگرد به دلیل محرومیت های خاص که از گذشته بوده، دارای زیرساخت های مناسب ارتباطی در مناطق روستایی نیست و برای جابجایی، وسیله ای غیر از وانت در مناطق سخت گذر امکان تردد ندارد، ضمن اینکه در این شهرستان توسعه شرکت های حمل و نقلی با بهره مندی از خودروهای مناسب یک ضرورت است.

بنا به گفته های مدیر کل آموزش و پرورش استان هرمزگان، مسئولیت خدمات رسانی، جابه جایی و فراهم کردن شرایط تحصیل دانش آموزان روستای درکاه و روستاهای مجاور بر عهده کمیته امداد امام خمینی (ره) است و خانواده هایی که به دلیل فقر و محرومیت توان فراهم کردن شرایط مناسب برای تردد و تحصیل دانش آموزان را ندارند، چاره ای جز سپردن فرزندان دلبندشان به مسئولان کمیته امداد را ندارند.

از اینجا به بعد، وجدان کاری و تعهد نیروهای استانی کمیته امداد مورد بحث است که آیا حاضر می شوند فرزندان خود را هم با چنین شرایطی به مدرسه بفرستند یا خیر؟ جا به جایی دانش آموز آن هم با نیسان زیر باران و باد و در سرما و گرما تحت هیچ شرایطی پذیرفته نیست. آیا اکنون خانواده آن دختر دانش آموزی که فرزندانشان در این حادثه قربانی شد، به خود نخواهند گفت، ای کاش فرزندمان را به مدرسه نمی فرستادیم؟

 گویا بنای مسئولان کمیته امداد استان هرمزگان، ارائه خدمات با بهترین کیفیت و یا حداقل شرایط قابل قبول نیست و حتی اگر ده ها حادثه اینچنینی رخ بدهد بازهم در سرما و گرما دانش آموزان را با وانت باری جا به جا می کنند.

بر اساس آنچه آمد، مشخص نیست دانش آموزان مناطق محروم مثل روستای درکاه شهرستان بشاگرد تا چه زمانی باید قربانی فقر و محرومیت محیط زندگی خود باشند؛ فقری که سبب شده است تا وسیله ایاب و ذهاب مناسب و استانداردی برای جا به جایی آنها در دسترس نباشد و محرومیتی که سبب شده تا مسیرهای منتهی به محل زندگی آنها خاکی، صعب العبور و نا ایمن باشد.

گفتنی است، روستای درکاه از توابع دهستان گوهران شهرستان بشاگرد است و دانش آموزان آن مجبورند برای حضور در دبیرستان شبانه روزی به روستای خمینی شهر در 30 کیلومتری روستای خود مراجعه کنند.