صفحه نخست » عکس

بازدید 12146

12146 بازدید

‍ پ

ادامه عملیات در هفتمین شب حادثه پلاسکو

در هفتمین شب عملیات امداد و نجات حادثه ساختمان پلاسکو ، آوار برداری از محل ریزش ساختمان بصورت ۲۴ ساعته توسط نیروهای امدادی در حال انجام است.

کد خبر: ۶۶۰۲۷۳

تاریخ انتشار: ۰۷ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۰:۱۲ 26 January 2017

کد خبر: ۶۶۰۲۷۳

۰۷ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۰:۱۲ 26 January 2017

12146 بازدید

اشتراک گذاری

لینک کوتاه

آیا ساعت صفر نزدیک است؟

عملکرد پدافند ایران در برابر حمله اسرائیل چگونه بود؟

چرا اس-۳۰۰‌های روسی به اندازه باور ۳۷۳ در دفع حملات اسرائیل موثر نبودند؟

گزارش خطا

نظرات بینندگان

غیر قابل انتشار: ۰

در انتظار بررسی: ۶

انتشار یافته: ۷

ناشناس

۱۰:۲۲ - ۱۳۹۵/۱۱/۰۷

پاسخ

خدا کند در بازسازی این محل تمام استانداردهای ایمنی رعایت شود. به ویژه در همان بخش پشتی باقی مانده از ساختمان که صد تا کولر گازی آویزان است با کلی اتصالات برقی غیراستاندارد.

ناشناس

۱۰:۴۱ - ۱۳۹۵/۱۱/۰۷

پاسخ

با احترام به همه آتش نشانان نوشته صرفا گلایه ای به مسئولین است .
"فرق بین حادثه پلاسکو با حادثه بندرامام چیست؟"
نویسنده: علی نیک زاد

جمعه ۱۳ مرداد ماه ۱۳۹۱ بود ساعت به ۱۵:۲۵ که رسید، صدای زنگ تلفن رشته افکارش را قطع کرد، آنسوی خط فریاد سایتمن، که تا چندین متری شعاع تلفن به وضوح شنیده می شد، "کمک" را با جانِ دل شنید و تنها همین کلمه برای شروع عملیات کافی بود.. عملیاتی برای صیانت جان و مال هزاران نفر انسان ... .
بر گستره ی دریایی از مواد شیمیایی، آتش زبانه کشیده بود. دودی سیه فام و غلیظ آسمانِ پر از غبارِ مهدِ پتروشیمی کشور را چنان در آغوش کشیده که گویا سالهاست رنگِ آفتاب بر این اراضی دیده نشده! محشری کبری بود.
دسته و گروه های اطفای حریق وارد معرکه می شدند و هر بار کمتر از قبل باز می گشتند، گویا شعله های سوزانِ آن حریقِ خانمان سوز، خیالِ سیر شدن نداشت. مردانی که همچو ابراهیم بر آتش رفتند تا گلستانی از زندگی را به ما هدیه دهند، حریقِ بندرامام اگر کنترل و اطفا نمی شد، تهدیدی بس جدی برای جانِ قریب به سیصدهزارنفر شهروند بوده و چه بسا یک نسل کشیِ نفتیِ قریب الوقوع از جنس بی تدبیری مسئولین را می توانستیم در صفحاتِ پر رمز و راز تاریخِ ایران، حک نماییم.
آنگاه اهالیِ قلم بیایند و بسرایند؛ که آتش مردانِ این خطه با خون بهایِ ۹ نفر شهید والامقام؛ مقابلِ کوهی از بی مسئولیتیِ پشت میز نشینانِ کارنابلدِ هیچ کاره، جانانه ایستادند.
براستی فرق حادثه ی بندرامام با حادثه ی پلاسکو چیست؟ چرا اولی را نه تنها در رسانه ها دنبال نکردند، بلکه شهدایَش را حتی شهید ننامیدند، نه رییس جمهور بر صحنه آمد و نه هیچ مردمی! عزای عمومی هم که دریغ! در این خیال فرو رفته که فایرمَن های بندرامام مظلومانه در کنجِ مهدِ پتروشیمی ایران بار سفر بستند بی آنکه کاسه آبی بدرقه راهشان باشد. و اینجاست که انسان می تواند به حسی آمیخته از تنفر نسبت به زمین و زمان دست یابد، که چرا هیچکاه، حتی در یادبودی نیز، عدالت رعایت نمی شود.

یاد شهدای آتشنشان جان بر کفِ پلاسکو و "بندرامام" گرامی، روحشان شاد و راهشان مستدام باد..

پاسخ ها

ناشناس

۱۵:۰۱ - ۱۳۹۵/۱۱/۱۰

آره دقیقا یادمه
از روی پل پتروشیمی آتش مشخص بود
اصولا مدیران منطقه ویژه اصلا در منطقه ویژه نیستند که بخوان مدیریتی داشته باشند. مدیرانی که هفته ای یک روز با پرواز از جیب پتروشیمی ها می آیند در صورت آلودگی هوا سریعا به تهران بر می گردند اصلا مدیر نیستند که بخواهند کاری انجام دهند. سفره ای پهن هست ...

حسین

۱۰:۵۳ - ۱۳۹۵/۱۱/۰۷