اظهارات زنی که ۶ روز یوسف را پیش خود نگه داشت

زنی که متهم به ربوند یوسف، پسربچه گم‌شده تهرانی است، می‌گوید برای نجات جان کودک او را با خود برده است.

به گزارش تسنیم، ساعت 19:30 بیست و هفتم تیرماه از طریق مرکز فوریت های پلیسی 110 فقدان پسربچه‌ای 3.5 ساله به نام یوسف به کلانتری 128 تهران نو اعلام شد. با حضور مأمورین کلانتری در محل فقدان کودک در خیابان ایران مهر، پدر و مادر یوسف در اظهارات خود عنوان داشتند: امروز برای میهمانی به خانه یکی از بستگان خود در خیابان ایرانمهر آمدیم؛ حدود ساعت 7 عصر، یوسف به تنهایی و در حالی که کلاه نقابدار قرمز (طرح مرد عنکبوتی) به سر داشت، از خانه خارج شد؛ چند دقیقه‌ای از خارج شدن یوسف نگذشته بود که برای آوردنش از خانه خارج شدیم اما او را پیدا نکردیم.
با تشکیل پرونده مقدماتی با موضوع «فقدانی کودک» و به دستور بازپرس شعبه چهارم دادسرای ناحیه 27 تهران، پرونده جهت رسیدگی در اختیار اداره یازدهم پلیس آگاهی تهران بزرگ قرار گرفت.

با آغاز تحقیقات میدانی و بررسی تصاویر ده‌ها دوربین مداربسته متعلق به مراکز تجاری و شعبات بانکی در محدوده محل فقدان یوسف، کارآگاهان موفق به شناسایی تصویر خانم حدودا 40 ساله‌ای ملبس به مانتو مشکی و با عینک آفتابی شدند که اقدام به تعقیب کودک فقدانی (یوسف) کرده بود؛ در بررسی دقیقتر تصاویر به دست آمده از دوربین‌های مداربسته، کارآگاهان اطمینان پیدا کردند که این خانم پس از تعقیب چند صد متری و در حالیکه کسی مراقب یوسف نبوده ، دست او را گرفته و در خلاف جهت مسیر منتهی به محل سکونت بستگان یوسف، به همراه یوسف محل را ترک کرده است .

همزمان با اقدامات پلیسی، خانواده فقدانی و بستگان آنها نیز تصاویر فقدانی (یوسف) را به همراه شماره تماس خود در محدوده محل ربوده شدن یوسف اطلاع رسانی کرده بودند؛ ساعت 20:00 مورخه 01 /05 /1396 خانم ناشناسی طی تماس با خانواده یوسف، به آنها اعلام کرد که یوسف نزد اوست و او قصد بازگرداندن کودک را دارد که بلافاصله موضوع از طریق خانواده یوسف به پلیس اطلاع داده شد؛ سرانجام با شناسایی محل تردد زن ناشناس در خیابان دماوند – محدوده اتوبان امام علی (ع)، این خانم ناشناس در حالیکه یوسف را همراه خود شناسایی، دستگیر و یوسف نیز سالم به خانواده‌اش تحویل داده شد.

متهم در اظهارات اولیه مدعی شد: «آنروز (27 /04/ 1396) برای انجام مصاحبه کاری به پاسداران رفته بودم؛ حدودا ساعت 19:00 در حال بازگشت به خانه بودم که طفل سه ساله را در حالی که داشت زیر ماشین می رفت، آواره و سرگردان پیدا کردم؛ فقط به قصد اینکه پدر و مادرش پیدا شده و او را تحویل بدهم و بلایی سر بچه نیاید، او را با خودم بردم. در آن لحظه به عقل من نرسید که به پلیس اطلاع دهم ولی پس از آن منتظر پیدا شدن پدر و مادرش بودم تا اینکه به محض پیدا شدن پدر و مادر بچه، تصمیم گرفتم تا او را تحویل بدهم».