در مورد طرح "اعاده اموال نامشروع" ذکر چند مقدمه اساسی را برای دستیابی یک جواب قانع‌کننده لازم می‌دانم؛ اولاً روحیه طراح محترم این طرح را می‌ستایم و از خداوند برایشان طلب توفیق دارم، دوما اینکه چنین موضوع پراهمیتی به‌عنوان دغدغه بخشی از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی تعریف شده را به فال نیک می‌گیرم و آن را امیدبخش و مسرت آفرین می‌پندارم!
در وهله بعد باید به سراغ عناوین و موضوعاتی برویم که پس از کسب شناخت دقیق از ماهیت این مأموریت آن را به تحقق و فعلیت نزدیک می‌کند!
هر فرد تحصیل‌کرده به ویژه محصلین رشته حقوق یا اصحاب رسانه پس از استماع عنوان، درون‌مایه و ابعاد طرح اعاده اموال نامشروع مردم با پرسش‌های متعددی روبرو می‌شوند که باید پاسخ کافی و جامع بگیرد.
از جمله این پرسش‌ها می‌توان به سنجش نسبت این طرح با قوانین و تبصره‌های گذشته که به دنبال ایفای همین مأموریت بوده‌اند اشاره داشت! زیرا پوشیده نیست که این طرح از ابتدای انقلاب تاکنون به اشکال و عناوین مختلف مطرح، بررسی و تصویب شده است! بنابراین قابل پرسش است که این طرح چه محتوای تازه‌ای برای ریشه‌کن کردن کسب اموال نامشروع توسط مسؤولین دارد؟ آیا این طرح مکمل قانون اساسی و سیاست‌هایی که در مجمع تشخیص و غیره به تصویب رسیده است خواهد بود یا کارویژه جدیدی را تعریف می‌نماید؟
در مرحله بعد باید بپرسیم نظر طراح معزز این طرح در خصوص کسب‌های نجومی که جنبه‌های قانونی دارد و مورد نقد مردم و مقام معظم رهبری قرار گرفته چیست؟
آیا این طرح می‌تواند و قدرت دارد در قبال آیین‌نامه‌ها و بخش‌نامه‌هایی که اموال مردم را به صورت کاملاً قانونی به برخی نورچشمی‌ها وا می‌گذارد و می‌بخشد مقابله نماید و نقش ناسخیت داشته باشد یا عبور می‌کند؟ همچنین اساساً چه میزان تطبیق تعریفی در میان عنوان شرعی و قانونی اموال نامشروع با موضوع یادشده وجود دارد و راهکار نافذ دستیابی به افق اجرای ان چیست؟ و پرسش‌های بی‌شمار دیگری که عادتاً در مخیله یک انقلابی دلسوز بعد از گذشت چهل سال از عمر انقلاب پدید می‌آید.
مردم با خود می‌گویند قانون، طرح و لایحه کم ندیده‌ایم بلکه نماینده انقلابی و مسؤول عمل‌گرا و عملیاتی کم داریم برای آنکه جلوی ویژه‌خواری اهالی رانت و پارتی را بگیرد و اساساً سرنوشت این طرح چه میزان آرزوی عدالت اجتماعی را در آینده انقلاب برآورده می‌کند! چگونه به برخی نمایندگانی که به وزرای مولتی میلیاردی رأی می‌دهند و چگونه به دولت اشرافی که چوب حراج به منافع ملی می‌زند دل‌خوش کنیم؟ وگرنه مردم تک‌تک نماینده‌ها و مسؤولین را برای برخورد و ریشه‌کن کردن بانیان و عاملان نجومی‌بگیران و ویژه‌خواران برگزیده‌اند ولی کجاست خروجی آنچه قبل از انتخابات وعده می‌دادند؟
چرا عده‌ای در کشور جرات و جسارت دارند در برابر عنوان طرح "اعاده اموال نامشروع مسؤولان" علم مخالفت بردارند؟
به راستی در کدام صفحه اسلامیت و انسانیت حرام‌خواری می‌گنجد که عده‌ای به هر دلیل به جای کمک دلسوزانه به یک حرکت انقلابی همه اصول و ارزش‌های مردمی و انقلابی را دور بزنند و با فیگور سیاسی‌کاری به مقابله بپردازند؟
شخصاً ممکن است نقدهایی داشته باشم یا نکاتی را به‌صورت استفهام حقوقی مطرح کنم اما این غیر از مخالفت با چنین مشی و اسلوبی است.
لذا باید باز هم بپرسیم چه عواملی باعث ایجاد تحول درونی برخی شده که رگ گردنشان در برابر این طرح متورم می‌شود و با عدالت‌ورزی به مشکل برمی‌خورند.
