امید‌هایی که برای بهبود وضعیت دانشگاه‌ها و نیز شرایط اعضای هیأت علمی کشور در سال‌های اخیر پدید آمده، با مشاهده نمونه‌های عجیبی که در آن بیش از علم سلایق سیاسی، شخصی و غیر متعارف دخالت دارد، تا حدی به یأس گراییده است؛ نمونه‌هایی مثل وضعیت استاد دانشگاهی که بنا به یک دلیل غیر علمی از دانشگاه اخراج شد و حالا که حقانیتش ثابت شده، صدایش شنیده نمی‌شود.
به گزارش «تابناک»؛ به رغم تغییراتی که در سال های اخیر در دولت و وزارت علوم رخ داده، هنوز سنت ناپسند اخراج اساتید دانشگاهی، آن هم بنا به دلایلی غیر از علم و دانش، برقرار است و همچنان هستند اساتیدی که بدون احتساب صلاحیت‌های علمی شان، با اخراج و قفل شدن در اتاق کارشان رو به رو میشوند؛ اساتیدی مثل دکتر قاسم اکسیری فرد، استاد گروه فیزیک دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی که چند سالی هست با مشکل اخراج از دانشگاه آن هم بنا به دلایل کاملاً غیر علمی رو به رو شده است.
این استاد دانشگاه که از سال ۱۳۹۴ با ماجرای اخراج و تصمیم دانشگاه مبنی بر عدم تمدید قرارداد خود رو به رو شد، در این باره پیش از رسانه‌ای کردن مشکل تلاش‌های فراوانی برای صرف نظر کردن مدیران دانشگاهی از تصمیم خود کرد.
به گفته وی، در آن زمان و هنگام اعلام رسمی اخراجش، مسئولان صدای زنانه و عدم توانایی او در انتقال مفاهیم علمی به دانشجویان را عامل گرفتن چنین تصمیمی اعلام و تأکید کردند، با وجود چنین مشکلی، امکان ادامه همکاری وی با دانشگاه وجود ندارد. موضوعی که در آن زمان با اعتراض جمعی از دانشجویان، گروه‌های علمی دانشگاه و نیز انجمن‌های مرتبط با فیزیک مواجه شد که همگی بر توانایی‌های علمی این استاد صحه می‌گذاشتند.
اکسیری فرد که در رزومه علمی خود مقاله‌های علمی پژوهشی و آی اس آی و مقام‌های علمی فراوانی مثل مدال طلای المپیاد فیزیک، رتبه ۲ آزمون کارشناسی ارشد، عضویت بنیاد علمی نخبگان را دارد، مدعی است که پس از رد صلاحیت با بهانه داشتن صدای زنانه، مسئولان وزارت علوم و دانشگاه خواجه نصیر برای قانونی جلوه دادن تصمیم خود، وی را متهم به نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی کرده و از وی در قوه قضائیه شکایت کردند.
این در حالی است که مرجع قضائی پس از بررسی اتهام‌های وارده از سوی وزارت علوم به این استاد دانشگاه و پرونده سازی‌های صورت گرفته، اتهام‌های مطرح را وارد ندانست و برای اکسیری فرد قرار منع تعقیب صادر کرد؛ رأیی که احتمالاً به مذاق برخی خوش نیاید، به ویژه مسئولان دانشگاه که اکنون در وضعیتی قرار گرفته اند که می‌بایست پاسخگو باشند و به شکایت این استاد رسیدگی کرده و جبران مافات کنند.
رسیدگی که مورد تقاضای این استاد است؛ فردی که سه سال از حقوق و مزایای قانونی خود محروم شده و اکنون که قوه قضائیه رأی به رد اتهام‌های وارده به او داده، خواستار عذرخواهی مسئولانی است که به وی اتهام زده اند؛ درخواستی که البته به عذرخواهی محدود نمی‌شود و اکسیری فرد تقاضا دارد نسبت به بازگشتش به دانشگاه و ادامه همکاری با وی، اقدام‌های قانونی لازم صورت گیرد.
تقاضاهایی که وی را بر آن داشته تا رسیدن به حق قانونی خود هر روز و نوبتی جلوی ساختمان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، وزارت علوم و نیز مجلس شورای اسلامی تحصن کند؛ تصمیمی که معلوم نیست تا چه اندازه ثمربخش باشد، به ویژه وقتی بدانیم اکسیری فرد تنها فردی نیست که به دلایل عجیب از تدریس محروم شده و به شدت به این اتفاق معترض است.
رویدادهایی که پیشتر هم برای افرادی چون دکتر نقدی، استاد فیزیک دانشگاه ایلام و سه تن از اساتید جوان و نخبه دانشگاه شیراز به نام‌های علی حقدل، حامد و علیرضا مسندی و... رخ داده و ادامه دار هم به نظر می‌رسد، چون امروز خبری منتشر شد که حکایت از بازنشسته کردن استاد نام آشنای یکی از دانشگاه های مشهور کشورمان دارد که به تازگی انتقادات تند و تیزی را متوجه مسئولان وزارت علوم کرده است!
رویدادی شبیه تسویه حساب با اساتیدی که برخی ایشان را نمی‌پسندند و ابزارهای قانونی و حمایت های وزارت علوم را برای قطع همکاری با ایشان در اختیار دارند و به کار میگیرند. رویدادی که به رغم همه حاشیه هایی که می‌آفریند، با سکوت مقام‌های ناظر و به ویژه نمایندگان مجلس شورای اسلامی ـ که رسالت مهم نظارت بر حسن اجرای قانون را بر عهده دارند ـ مواجه شده و می‌شود تا امیدواری ها به اصلاح امور در وزارت خانه ای که قرار است منشأ علم و دانش و تحول جامعه و کشور باشد را کمرنگ کند.
امید‌هایی که برای بهبود وضعیت دانشگاه‌ها و نیز شرایط اعضای هیأت علمی کشور در سال‌های اخیر پدید آمده، با مشاهده نمونه‌های عجیبی که در آن بیش از علم سلایق سیاسی، شخصی و غیر متعارف دخالت دارد، تا حدی به یأس گراییده است؛ نمونه‌هایی مثل وضعیت استاد دانشگاهی که بنا به یک دلیل غیر علمی از دانشگاه اخراج شد و حالا که حقانیتش ثابت شده، صدایش شنیده نمی‌شود.
پرونده ایشان 60 الی 70 درصد مشابه پرونده اینجانب دکتر سیامک صبور در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی دانشکده بهداشت میباشد.
میشه لطف بفرمایید بگید به عنوان یک فرد علمی چطور دسترسی کامل به پرونده ایشون داشتید که تونستید به دقت محاسبه کنید 60 تا 70 درصد شباهت رو؟ 
