فتاوای آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله)
ورزش بانوان
١ – حکم شرعی ورزش بانوان
سؤال: لطفاً به سؤالات زیر در مورد ورزش بانوان پاسخ فرمایید:
1ـ فعّالیّتهاى ورزشى براى دختران مدارس ابتدایى، بدون رعایت حجاب اسلامى چه حکمى دارد؟
2ـ ورزش بانوان با رعایت حجاب اسلامى در انظار عمومى (اجتماع مردان و زنان) چه حکمى دارد؟
3ـ در ورزشهاى انفرادى غیر تماسى (تنیس، بدمینتون و مانند آن) مسابقه یا تمرین خانمها با آقایان چه حکمى دارد؟
4ـ آیا رعایت حجاب خانمها در سالنهاى ورزشى مخصوص بانوان، لازم است؟
5ـ موتور سوارى و دوچرخه سوارى خانمها با پوشش کامل اسلامى در خیابانها و معابر عمومى چگونه است؟
6ـ آیا قبل از سنّ تکلیف، بازى کردن دختران با پسران مجاز است؟
7ـ مربّیگرى مردان براى تعلیم بانوان تا چه حدّى مجاز است؟
8 ـ حرکات هوازى و موزون زنان (که منجر به حرکات عضلات بدن مى گردد،) بدون حضور نامحرم چه حکمى دارد؟
9ـ ورزش کردن زنان با محارم خود چه حکمى دارد؟
10ـ تماشاى ورزش مردان توسّط خانمها چه محدودیّتهایى دارد؟
جواب:شکّى نیست که ورزش براى همه قشرها، اعم از مرد و زن، پیر و جوان لازم، و یکى از ضرورى ترین کارها براى حفظ سلامت محسوب مى شود. از این گذشته، ورزش مى تواند به عنوان سرگرمى سالم بسیارى از اوقات فراغت را پر کند، و انسان را از سرگرمى ناسالم بازدارد. ولى مسلّم است که باید جهات شرعى هم در ورزش مردان و هم در ورزش زنان رعایت شود، و مسابقات ورزشى هرگز ایجاب نمى کند که ما فرهنگ اسلامى را رها کرده، دنبال فرهنگ دیگران برویم. به طور کلّى زنان مى توانند در محیطهایى که مخصوص به خودشان است، با استفاده از لباسهاى مناسب، و با حفظ حجاب یا بدون حجاب شرعى، با توجّه به این که جنس مخالفى در آنجا نیست، ورزش کنند. داوران و مربّیان آنها نیز از میان خود زنان برگزیده شوند، همان گونه که در مردان چنین است، و از ورزشهایی استفاده کنند که آسیب و زیانى به آنها نمى رساند.
٢ – پوشیدن لباس ورزشی برای دختران
سؤال: اگر مدرسه اى ابلاغ کند که دختران در مدرسه دخترانه براى ورزش باید لباس مخصوص ورزش بپوشند، چه باید کرد؟
جواب:پوشیدن لباس ورزشى براى دختران، در صورتى که در محیط مخصوص خودشان باشند، مانعى ندارد.
٣ – پوشیدن لباس ورزشی در محیطه بسته
سؤال: پوشیدن لباسهایى که فقط تنه را مى پوشاند براى بانوان در مقابل بانوان دیگر در مکانهاى ورزشى مخصوص بانوان که هیچ مردى حضور ندارد چه حکمى دارد؟
جواب:در فرض مسأله مانعى نیست، مگر در موارى که مفاسد خاصّى ظاهر گردد.
