سال‌های سال است که پیش چشم مدیران و مسئولان اجرایی استان لرستان، اهالی روستای ابراهیم آباد شهرستان پلدختر با هزینه قطع انگشتان دست، از وسیله‌ای به نام «گرگر» برای عبور از رودخانه استفاده می‌کنند؛ مردمانی که دست کم ده سال است به صورت جدی پیگیر احداث پل برای تسهیل آمد و شد خود هستند، ولی مدیران اجرایی استان ضرورتی به نهایی کردن این نیاز ضروری نمی‌بینند.
به گزارش «تابناک»؛ دست کم سه سال از زمانی که مشکل مردم روستای ابراهیم آباد شهرستان پلدختر، مبنی بر نبود پل ارتباطی بر رود کشکان و قطع عضو اهالی بخاطر استفاده از یک وسیله خطرناک در رسانه‌های داخلی و خارجی مطرح شد، می‌گذرد. هرچند در همان روزها و متأثر از فشار رسانه ها، مدیران اجرایی استان، خود را به احداث یک پل برای اهالی این روستا متعهدکردند، بررسی‌ها نشان می‌دهد که چنین وعده‌ای رنگ واقعیت به خود نگرفته است.
واقعیت موضوعی که به آن اشاره شد، از این قرار است که اهالی روستای ابراهیم آباد بخش معمولان شهرستان پلدختر با نزدیک به ۱۵۰ تن جمعیت برای دسترسی به شهر معمولان و تأمین نیاز‌های روزانه و اداری خود ناچارند از رود کشکان (یکی از سرشاخه‌های اصلی رود کرخه) عبور کنند تا خود را به شهر برسانند.
این اهالی به خاطر اینکه مسیر جایگزین دسترسی شان به شهر حداقل ۴ کیلومتر دورتر است و برای استفاده از آن نیاز به پرداخت کرایه ماشین چیزی حدود ۱۲ تا ۱۵ هزار تومان دارند، ناچارند یا از رفتن به شهر صرف نظر کرده و یا برای سریع‌تر و ارزان‌تر شدن سفر از وسیله خطرناکی به «گرگر» استفاده کنند؛ «گرگر» وسیله‌ای است که روی عرض رودخانه نصب شده و به قرقره و یک حلقه به حرکت درمی‌آید تا افراد را از یک سوی رود به سوی دیگر منتقل کنند.
نظر به اینکه برای توقف این وسیله کمک گرفتن از دست اجتناب ناپذیر است، اهالی در فرایند این آمد و شد در معرض خطر جانی هستند و شاهد این خطر آنکه در حال حاضر بیشتر اهالی روستا یک یا چند انگشت خود را در جریان همین اتفاق از دست داده اند.
هر چند در مقاطع زمانی مختلف رسانه‌های محلی به این مسأله ورود کردند و تلاش بر این بود که با این پوشش‌های خبری مسئولان ترغیب شوند که اقدامی اساسی برای اهالی روستای ابراهیم آباد انجام دهند، هیچ اقدام عملی مشخصی صورت نگرفت تا اینکه در سال ۱۳۹۴ رسانه‌های سراسری و بیشتری به این مسأله ورود کردند.
در آن زمان ضمن تأکید بر خسارات استفاده از «گرگر» در رسانه‌ها تأکید شد که اصلی‌ترین قربانیان این مشکل کودکان و اهالی هستند که یا برای خرید مایحتاج زندگی و انجام کار‌های اداری و یا برای ادامه تحصیل ناچارند، روزانه عرض رود کشکان را با این وسیله طی کنند.
عباس محمودی، بخشدار معمولان در سال ۱۳۹۴ در همین باره به «همشهری» گفت: اعتبار مورد نیاز برای ساخت این پل پرداخت شده و عملیات ساخت آن در حال پیشرفت است و تا‌کنون ۷۰ درصد از عرشه پل توسط ماشین‌سازی لرستان ساخته شده. پیمانکار پروژه وعده راه‌اندازی این پل را هفته دولت اعلام کرده است، ولی از آنجا که پروژه یک ساله است ان‌شاءالله در پاییز کار تمام خواهد شد.
محمودی افزود: برای ساخت عرشه پل قرارداد یک میلیارد تومانی بسته و تا‌کنون ۴۰۰ میلیون آن هزینه شده است. کل هزینه ساخت پل ۲ میلیارد و ۲۴۵ میلیون تومان است که مراحل تخصیص آن انجام شده است.
پیش از این ۲.۳ میلیارد ریال برای ساخت پل عابر این روستا هزینه شده بود، ولی ساخت سازه پل بیش از پایه‌های آن جلو نرفت.
امین فرخ‌نژاد رئیس راه و شهرسازی پلدختر در ۲۳ دی‌ماه ۹۶ گفت: پل ابراهیم‌آباد ۷۲ درصد پیشرفت فیزیکی دارد و در صورت پرداخت کردن مطالبات پیمانکار انتظار می‌رود تا پایان سال به بهره‌برداری برسد، ولی پس از گذشت ۸ ماه از این وعده، هنوز پل ابراهیم‌آباد تکمیل نشده است.
نعمت‌الله دستیاری، فرماندار پلدختر نیز در اول بهمن ماه ۹۶ گفت: اگر یک‌میلیارد تومان اعتبار مصوب برای پل تخصیص پیدا کند، پل ابراهیم‌آباد در شش‌ماهه نخست امسال به بهره‌برداری می‌رسد. وی سپس در ۳۰ فروردین ۹۷ نیز مطرح کرده بود که "سعی می‌کنیم برای شش‌ماهه نخست امسال، پل ابراهیم‌آباد تکمیل شود و به بهره‌برداری برسد"، اما پس از گذشت هشت ماه از سال ۹۷ این پروژه ۷۸ درصد پیشرفت فیزیکی دارد و به‌گفته اداره راه و شهرسازی امسال هم به بهره‌برداری نمی‌رسد.
اکنون و در حالی که سه سال از زمانی که بخشدار معمولان وعده نهایی کردن پل مورد اشاره را تا پاییز سال ۱۳۹۷ دارد، می‌گذرد، هنوز این اتفاق در شهرستان پلدختر رخ نداده و مشخص نیست اعتبار‌های مصوبی که به این طرح پرداخت شده در کدام بخش هزینه شده است!
اهالی روستای ابراهیم آباد آنقدر از مدیران اجرایی استان و دیگر متولیانی که از سر دلسوزی خود را به این روستا می‌رسانند تا پیگیر مشکلشان شوند، ناراحتند که حتی دیگر پذیرای خبرنگاران نیز نیستند و تمایلی به طرح مشکلشان در رسانه‌ها ندارند، چون می‌دانند بر اساس آنچه در گذشته رخ داده این مصاحبه و خبر‌ها راه به جایی نمی‌برد و شاید تنها به تأمین بودجه‌ای مناسب برای مدیرانی ختم شود که به راحتی می‌توانند در محل دیگر از آن استفاده کنند.
پیگیری‌های «تسنیم» در مورد آخرین وضعیت پلی که سال‌ها پیش به مردم روستای ابراهیم آباد وعده داده شد، حکایت از آن دارد که هنوز این پل ساخته نشده و نیمه کاره و غیر قابل بهره برداری مانده است؛ اتفاقی که نعمت‌الله دستیاری، فرماندار پلدختر دلیل آن را نوسانات ارزی عنوان کرد و در همین باره به این رسانه گفت: پل ابراهیم آباد به دلیل نوسات ارزی که به وجود آمد به بهره‌برداری نرسید.
وی افزود: ساخت پل ابراهیم آباد فعال است، ولی به کندی پیش می‌رود و برای امسال یک میلیارد اعتبار دارد و قطعا و به یقین اگر این اعتبار تخصیص پیدا کند، قول می‌دهیم این پل امسال به بهره‌برداری برسد.
بر اساس رویه‌ای که تا کنون مشکل مورد اشاره مردم روستای ابراهیم آباد شهرستان پلدختر داشته است، انتظار نمی‌رود که مدیران اجرایی استان لرستان حتی در آینده نزدیک نیز اقدام به افتتاح این پل ارتباطی کنند؛ بنابراین، نیاز است نهاد‌های نظارتی به این مسأله ورود کرده و ضمن بررسی دقیق فرایند تصویب و پرداخت بودجه‌های گذشته در وهله اول هزینه‌های گذشته این طرح را به صورت دقیق بررسی کنند و در وهله دوم نسبت به اجرای این پروژه در سریع‌ترین وقت ممکن، مسئولان اجرایی استان را تحت فشار قرار دهند.
از سویی نیز به نظر ضروری می‌رسد، مدیران اجرایی استان لرستان و شهرستان پلدختر هزینه تعلل خود در سال‌های گذشته به قطع عضو ده‌ها شهروند ایرانی ختم شده است را به مردم این منطقه پرداخت کنند؛ خسارت بزرگی که اگر اهتمام ویژه‌ای برای ساخت پل وجود داشت، اکنون بسیار کمتر از آن چیزی بود که دیده میشود.
سال‌های سال است که پیش چشم مدیران و مسئولان اجرایی استان لرستان، اهالی روستای ابراهیم آباد شهرستان پلدختر با هزینه قطع انگشتان دست، از وسیله‌ای به نام «گرگر» برای عبور از رودخانه استفاده می‌کنند؛ مردمانی که دست کم ده سال است به صورت جدی پیگیر احداث پل برای تسهیل آمد و شد خود هستند، ولی مدیران اجرایی استان ضرورتی به نهایی کردن این نیاز ضروری نمی‌بینند.
چه غم که مردم این روستا و حتما بچه ها انگشت هایشان قطع میشود مهم این است که داماد آقای روحانی معاون وزیر شود 
هنر مسیولان این است که رودخانه را بخشکانند تا مشکل حل شود. 
