آلبوم موسیقی «افسانه چشم هایت» اثر مشترک همایون شجریان و علیرضا قربانی طی دو هفته آینده منتشر می‌شود و در همین راستا، انتشار یک عکس تبلیغاتی از این دو خواننده، فرصتی برای تسویه حساب گروهی شد که به دنبال ضربه زدن به عقبه تبلیغاتی این پروژه بودند و این ضربه امکان نداشت، مگر آنکه این دو خواننده مستقیم هدف حمله قرار می‌گرفتند؛ حملاتی که واکنش تند همایون شجریان را در پی داشت.
به گزارش «تابناک»؛ آلبوم مشترک علیرضا قربانی و همایون شجریان به آهنگسازی مهیار علیزاده با نام «افسانه چشم هایت» که ساخت آن از سال 1392 آغاز شده بود، اکنون پس از شش سال روز نوزدهم آبان منتشر می‌شود. این آلبوم در ژانر موسیقی ارکسترال و کاملاً به صورت آنسامبل صورت گرفته و قسمت اعظم موسیقی در استودیوی تلویزیون کشور چک و همراه با ارکستر فیلارمونیک متروپولیتن پراگ و قسمتی از آن نیز در ایران توسط آنسامبل موسیقی معاصر ایرانی به صورت مشترک در استودیوی ترانه و استودیوی کنگان (کرگدن) ضبط شده، متکی بر اشعاری از نیما یوشیج، احمد شاملو، محمدرضا شفیعی کدکنی، محمدعلی بهمنی، سیمین بهبهانی و علیرضا کلیایی است.
برای این آلبوم تصاویری از همایون شجریان و علیرضا قربانی در کتابخانه ایران مال ثبت شد و انتخاب این لوکیشن برای ثبت تصاویر آلبوم، زمینه ساز مجموعه حملاتی به این دو هنرمند و متهم کردنشان به همدست شدن با مفسدین شد. این جنس اتهام‌ها البته مستند به سندهایی نبود و پراکنده‌گویی‌هایی بود که پیش از این نیز برخی دیگر از هنرمندان مملکت را هدف قرار داده و شدت حملات به حدی بود که برخی پای را فراتر گذاشته و ارزش‌های هنری اثر در حال تهیه را نیز به چالش کشیدند که نشان می‌داد در پس پرده این حملات و فضاسازی علیه این دو خواننده، انگیزه‌های پررنگ‌تری وجود دارد.
شنیده‌های «تابناک» حکایت از آن دارد دست‌کم بخشی از جریان مؤثر در شکل‌گیری این فضا توسط یکی از شرکت‌های تبلیغاتی هدایت می‌شود که قصد داشته مجموعه تبلیغاتی متصل به این آلبوم موسیقی را هدف قرار دهد و ظرفیت تبلیغاتی این آلبوم را به «ضدتبلیغ» تبدیل کند و به سفارش دهنده چنین پیغامی بفرستد که وقتی با آژانس تبلیغاتی رقیب کار می‌کند، همه سرمایه‌گذاری‌اش با چنین فضاسازی‌هایی از بین می‌رود!
در واقع مسأله جریان تحت هدایت این آژانس تبلیغاتی اساساً بر زمین زدن پروژه آژانس تبلیغاتی رقیب است و در مسیر این تسویه حساب، اگر لازم باشد همایون شجریان و علیرضا قربانی نیز هدف قرار داده می‌شوند!
در این شرایط، همایون شجریان با علم یا بدون اعلام نسبت به عقبه چنین عملیات روانی علیه او، امروز پاسخ تندی به این فضاسازی داد و نوشت: «به تازگی حضور حقیر همراه علیرضا قربانی در لوکیشن انتخابی مدیر هنری به منظور گرفتن چند عکس و مصاحبه، همراه تصاویر مرتبط با آیین رونمایی که آن هم تنها به دلیل خاص بودن طراحی کتابخانه و دالانی با معماری ایرانی از سوی ایشان پیشنهاد شده بود، برای قلم‌کشان ایجاد انگیزه کرده است. تا امروز که روزانه هزاران تن از اقشار مختلف مردم به بازدید و خرید و عکس یادگاری می‌پرداخته‌اند، خبری از ایشان نبود! تا عکسی از همایون در کتاب خانه دیده شد آتش خشم شعله زد! اخبار کذب جان گرفتند که آهنگ مشترک در مال اجرا کرده‌ایم؟ کاش تصاویر این اجرا را هم می‌گذاشتید! شنیده‌ها حاکی از تخلفات گسترده است؟! چرا دایر است پس چنین جایی؟! چرا تعطیلش نمی‌کنند تا مردم و هنرمندشان تکلیف خود را بدانند.»
شجریان در پاراگراف‌های قبل و بعد از این جملات نیز از خجالت جریان مقابل درآمده است. سوای اینکه اساساً بخواهیم درباره عقبه مالی این پروژه موسیقایی چه نظری داشته باشیم و با آن موافق یا مخالف باشیم، آنچه عجیب، غیرمنطقی و غیرقابل پذیرش است، ارتباط دادن منبع مالی یک اثر هنری با کیفیت آن اثر است. بی‌شک حتی اگر منابع مالی یک پروژه قابل پذیرش نباشد، مستقیم تأثیری بر کیفیت اثر ندارد. بسیاری از شعرای بزرگ صله بگیر بوده‌اند و از این ناحیه روزگار می‌گذراندند؛ اما خالق برترین اشعاری هستند که در دوران معاصر یک بیت شبیه آن سروده نشده است. این به منزله تایید صله بگیری نیست، بلکه اشاره به آن دارد که حتی چنین عملی نیز کیفیت اثر هنری یا ادبی را تحت‌الشعاع قرار نمی‌دهد؛ بنابراین، باید نقد فنی اثر هنری را از دیگر حواشی آن تفکیک نمود و درباره اثر و صاحب اثر داوری کرد.
آلبوم موسیقی «افسانه چشم هایت» اثر مشترک همایون شجریان و علیرضا قربانی طی دو هفته آینده منتشر می‌شود و در همین راستا، انتشار یک عکس تبلیغاتی از این دو خواننده، فرصتی برای تسویه حساب گروهی شد که به دنبال ضربه زدن به عقبه تبلیغاتی این پروژه بودند و این ضربه امکان نداشت، مگر آنکه این دو خواننده مستقیم هدف حمله قرار می‌گرفتند؛ حملاتی که واکنش تند همایون شجریان را در پی داشت.
اینطوری خیلی بیشتر توجه جلب کرد و براش تبلیغ شد. 
خودت رو کل مردم فرض نکن.