بهای تمام شده کالا فروش رفته، هزینه های مستقیم مربوط به تولید کالاهای فروخته شده توسط یک شرکت است. این مقدار شامل هزینه مواد مصرفی در تولید کالا در کنار هزینه های مستقیم نیروی کار مورد استفاده در تولید آن کالا است. هزینه های غیرمستقیم مثل هزینه های توزیع و فروش در نظر گرفته نمی‌شوند. بهای تمام شده کالا فروش رفته در صورت سود و زیان ظاهر می‌شود و می‌تواند برای محاسبه حاشیه سود ناخالص شرکت از درآمد کسر شود.
بهای تمام شده کالا فروش رفته هزینه ایجاد محصولاتی است که یک شرکت به فروش می‌رساند؛ بنابراین، تنها هزینه هایی که در اندازه گیری لحاظ می‌شوند آن‌هایی هستند که به صورت مستقیم به تولید محصولات مربوط هستند.
به طور مثال، بهای تمام شده کالا فروش رفته برای یک سازنده خودرو می‌تواند شامل هزینه های مواد اولیه برای قطعات باشد که در ساخت خودرو در کنار هزینه های نیروی کار استفاده شده، برای تولید نهایی خودرو به کار می‌رود. هزینه ارسال خودروها به نمایندگان فروش و هزینه نیروی لازم برای فروش خودرو حذف می‌شوند و در محاسبه بهای تمام شده کالا فروش رفته منظور نمی‌شوند.
هزینه های دقیقی که در محاسبه بهای تمام شده کالا فروش رفته لحاظ می‌شوند به نوع کسب و کار ها مربوط هستند. روش‌های مختلفی برای محاسبه بهای تمام شده کالا فروش رفته وجود دارد اما یکی از پایه‌ای‌ترین راه‌ها این است که با آغاز فهرست موجودی برای آن دوره و اضافه کردن مقدار کل خریدهای انجام شده در آن بازه و سپس کم کردن فهرست موجودی پایانی، شروع کرد. این محاسبه مقدار کل فهرست موجودی یا به بیان دقیق‌تر هزینه این فهرست را که توسط شرکت در این بازه فروخته شده نشان می‌دهد؛ بنابراین، اگر شرکتی با ۱۰ میلیارد تومان در فهرست موجودی خود آغاز کند، ۲ میلیارد تومان از خریدها درآمد داشته و در نهایت دوره را با ۹ میلیارد تومان در فهرستش به پایان ببرد، بهای تمام شده کالا فروش رفته برای این دوره ۳ میلیارد تومان خواهد بود.
معادل انگلیسی بهای تمام شده کالا فروش رفته عبارت است از:
Cost Of Goods Sold – COGS
تهیه‌شده در: مدیر مالی
