به گزارش تابناک به نقل از تابناک خوزستان، آلدریچ به طرح این پرسش پرداخته است که آیا عبارت "فاصله اجتماعی" پیام صحیحی را برای میلیون‌ها آمریکایی ارسال کرده است که در طول همه گیری COVID-۱۹ در تلاش هستند از این طریق دست یابند؟
وی "فاصله جسمی" را برای توصیف مداخلات مانند انجام کار از خانه، تعطیلی مدارس و حفظ حداقل ۶ فوت فضای بین مردم ترجیح می‌دهد. آلدریچ با اشاره به اینکه انجام این اقدامات به عنوان "فاصله جسمی" خاص‌تر، دقیق‌تر است و در نهایت می‌تواند جان بیشتری را نجات دهد، با نگرانی از عبارت "فاصله اجتماعی" می‌گوید: "این دقیقاً برعکس کار‌هایی است که ما می‌خواهیم مردم انجام دهند. هنگامی که فواصل فیزیکی در کار باشد، شما باید تا حد امکان روابط اجتماعی نزدیک داشته باشید. "
آلدریچ بررسی می‌کند که چگونه پیوند‌های اجتماعی بر میزان مرگ و میر پس از فاجعه مانند طوفان ها، فوران‌های آتشفشانی و سونامی‌ها تأثیر می‌گذارد. بارها و بارها، تحقیقات او - و همچنین کار دیگر دانشمندان علوم اجتماعی - نشان داده است که وقتی افراد آسیب پذیر بخشی از یک شبکه اجتماعی هستند، احتمال زنده ماندن آن‌ها بهتر می‌شود.
وی گفت: ما افراد زیادی در جامعه خود داریم که آسیب پذیر هستند - جوانان، افراد سالخورده، افرادی که مریض هستند یا به خوبی تغذیه نمی‌شوند. اما زمانی است که آسیب پذیری با انزوا ارتباط برقرار می‌کند عوارض بالا می‌رود.
به عنوان مثال، در مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۵ به بررسی میزان بقا در جوامع مختلف پس از زلزله ویرانگر توهوکو در مارس ۲۰۱۱ پرداخته است، آلدریچ و همکارش مرگ و میر‌های کمتری، ناشی از سونامی را در جوامعی مشاهده کردند که انسجام اجتماعی بیشتری داشتند.
