حقوق صاحبان سهام مربوط به سهامداران اصلی در یک شرکت سهامی، سهام مدیریتی گفته می‌شود. این سهامداران اصلی یا تعداد سهام منتشرشده زیادی دارند و یا نسبتی از سهام شرکت را دارا می‌باشند که به شکل قابل‌توجهی به آن‌ها اجازه می‌دهد تا با اعمال نظر و تأثیر بر تصمیمات شرکت آن را کنترل کنند.
در شرایطی که شرکت های بورسی بیش از یک کلاس یا رتبه از سهام عادی منتشر کرده باشند، سهامی که حق رأی بیشتر یا رأی با وزن بالاتری نسبت به سهام عادی دارند، به‌عنوان سهام مدیریتی شناخته می‌شوند.
سهامدارانی که بخش بزرگی از سهام یک شرکت را به شکل کارآمدی کنترل می‌کنند دارای حق رأی کافی برای تصمیم‌گیری راجع به شرکت هستند. به همین ترتیب، سهامشان می‌تواند به‌عنوان سهام مدیریتی در نظر گرفته شود.
فرض کنید شرکت فرضی شناسا دارای دو کلاس سهام عادی باشد، کلاس الف و کلاس ب و هر دوی این کلاس‌ها ادعای برابری برای دارایی های شرکت داشته باشند. به بیان دیگر، اگر شرکت شناسا در مجموع دارای ۱۰۰ سهام عادی باشد، ۵۰ تای آن برای کلاس الف و ۵۰ تای دیگر برای کلاس ب خواهد بود. فرض کنیم که قانون شرکت برای سهامداران کلاس ب یک حق رأی قائل هستند اما سهامداران کلاس الف به ازای هر سهم خود ۱۰ رأی دارند. اگر شما یک سهم کلاس الف داشته باشید، می‌توانید صاحب ۱% از دارایی های شرکت باشید، اما در جلسات شرکت ۱۰ حق رأی در اختیار خواهید داشت. سرمایه گذار که یک سهم کلاس ب در اختیار دارد همان ۱% سهم را از دارایی ها خواهد داشت، ولی در جلسات شرکت فقط ۱ حق رأی برای خود می‌بیند.
معادل انگلیسی سهام مدیریتی عبارت است از:
Control Stock
تهیه‌شده در: مدیر مالی
