مشهور است که اگر در حرفه‌ای به دنبال مقام استادی هستید باید خاکش را هم خورده باشید. چراکه در اینصورت است که در مواجهه با بحران‌ها از عهده حلشان بر خواهید آمد و راه موفقیت را استوارتر از تازه‌کاران در پیش خواهید گرفت.
به گزارش «تابناک»، این ضرب المثل بیانگر قاعده‌ای عقلی است که شامل هر فعالیت و در هر زمینه‌ای می‌شود. قاعده‌ای که مورد تایید اصل عدالت هم هست و استقرار هرکس و هر چیز در محل خودش را زمینه ساز استقرار عدل می‌داند و با این مقدمه، عجیب نیست اگر بدانیم در قانون مدیریت خدمات کشوری نیز گنجانده شده است، اما شهرداری تهران بسیار با آن بیگانه است.
سید هومان حسینی در ادامه با تاکید بر اهمیت «منابع انسانی» در توسعه هر سازمان می‌گوید: البته بدیهی است که میزان توانایی کارکنان باتوجه به فاکتور‌هایی نظیر علم و آگاهی نسبت به موضوع کار، سواد آکادمیک و کیفیت آن، تجربه و خصوصیات فردی آن‌ها ارزیابی خواهد شد و چنانکه عدالت، عقل و قانون نیز تأکید دارد بکارگیری کارکنان بدون توجه به سطح توانایی آن‌ها امری غیر قانونی و ناعادلانه خواهد بود.
وی با اشاره به وضعیت فعلی شهرداری تهران می‌گوید: هرچند که انتصابات خارج از قاعده و قانون معمولاً در مورد مناصب مدیریتی شهرداری تهران در دوره‌های مختلف مدیریت شهری وجود داشته، ولی این مسئله با شروع کار شورای پنجم به حدی رخ داده که گویی مالی بلاصاحب یا غنیمتی جنگی را یافته باشند و یکی از موضوعات کاری اعضا نیز تقسیم آن میان خود و دوستانشان است.
حسینی می‌افزاید: افرادی بدون سابقه کار در شهرداری، فاقد تخصص و حتی بعضاً بدون سابقه کار اداری بر مناصب مهم مدیریتی که مستقیماً مسئولیت اداره منابع محدود شهر تهران و سازمان شهرداری را به عهده دارند، گماشته شدند. این در حالی است که با استناد به مواد مختلف آئین نامه استخدامی شهرداری تهران، انتصاب اکثر قریب به اتفاق مدیران تازه وارد به شهرداری و برخی مدیران انتصابی در شهرداری غیرقانونی است.
درباره انتصاب افرادی سخن می‌گوییم که حتی عضو صندوق بازنشستگی و صندوق ذخیره کارکنان شهرداری تهران هم نیستند و تا این اندازه از این مجموعه دورند. اما آیا این تنها اشکال ماجراست یا خیر، انتصابات اینچنینی و فساد با یکدیگر رابطه دارند؟ این کارشناس مدیریت شهری در این باره می‌گوید: محدود کردن مقوله فساد به منابع مالی و تفسیر مضیق از آن کج اندیشی و خیانتکارانه است، چراکه فساد در منابع انسانی و عدم اصلاح فرآیند‌های معیوب کاری از فساد مالی آثاری زیانبارتر و پردوامتر خواهد داشت.
حسینی در ادامه می‌گوید: فساد مالی یا مستقیماً اتفاق می‌افتد که فردی مستقیماً از طریق ارتشاء یا اختلاس مرتکب آن می‌شود درحالی که در اکثر موارد فساد بصورت مستقیم انجام نگرفته بلکه مدیری از طریق استقرار یا استفاده از فرآیند‌های معیوب و فسادزا و یا بهره جویی از خلاء قانونی یا ابهام در آن و یا مهمتر از همه به واسطه انتصاب مدیران ضعیف و ناصالح چنین اقدامی را از باب تسبیب، سبب خواهند شد که اتفاقاً این فساد از نوع مستقیم و مشهود آن هم خطرناکتر و هم اثباتش مشکلتر خواهد بود.
وضعیتی که ممکن است نتیجه سو نیت این دسته از مدیران هم نباشد و از بی تجربگی و عدم شناخت آن‌ها نشات گرفته باشد. ویژگی‌هایی که به تاکید حسینی «می‌تواند زمینه ساز فساد باشد، لذا شهرداری تهران با گردش مالی عظیم و ساختاری بعضاً قدیمی و معیوب نیاز به مدیرانی وفادار، باتجربه و پرانگیزه دارد که منطقاً چنین مدیرانی را در ابتدا باید در داخل شهرداری جستجو نمود که هم کار شهرداری را می‌شناسند و به هم به سبب وابستگی‌های تشکیلاتی و ساختاری پاسخگویی بیشتری خواهند داشت.»
جست و جویی که با توجه به تورم نیرو و افراد باصلاحیت و کاردان در شهرداری تهران حتما به نتیجه دلخواه خواهد رسید و در غیر این صورت، می‌بایست چشم انتظار تکرار این چرخه معیوب باشیم که مدیران جدید شهری بر سر کار بیایند و شهرداری تعیین کرده و دستش را در انتصابات باز بگذارند تا موج بزرگ دیگری از افراد تازه کار از راه برسند و به مناصب مختلف تکیه بزنند و در نتیجه نقیصه‌های ایشان، شاهد تداوم فساد باشیم.
مشهور است که اگر در حرفه‌ای به دنبال مقام استادی هستید باید خاکش را هم خورده باشید. چراکه در اینصورت است که در مواجهه با بحران‌ها از عهده حلشان بر خواهید آمد و راه موفقیت را استوارتر از تازه‌کاران در پیش خواهید گرفت.
حسینی در ادامه می‌گوید: فساد مالی یا مستقیماً اتفاق می‌افتد که فردی مستقیماً از طریق ارتشاء یا اختلاس مرتکب آن می‌شود درحالی که در اکثر موارد فساد بصورت مستقیم انجام نگرفته بلکه مدیری از طریق استقرار یا استفاده از فرآیند‌های معیوب و فسادزا و یا بهره جویی از خلاء قانونی یا ابهام در آن و یا مهمتر از همه به واسطه انتصاب مدیران ضعیف و ناصالح چنین اقدامی را از باب تسبیب، سبب خواهند شد که اتفاقاً این فساد از نوع مستقیم و مشهود آن هم خطرناکتر و هم اثباتش مشکلتر خواهد بود.
شما آیین نامه های استخدامی اکثر ارگان ها و دستگاه های دولتی و حاکمیتی رو ببینی یک مشکل اساسی داره، مثلا زدن استخدام با حداکثر سن سی سال ، همین الان این مشکل را ما با وزارت نیرو داریم ، من کارشناس طراح در یک شرکت خصوصی با تحصیلات کاملا مرتبط و با کیفیت و هجده سال سابقه کار یک بخش از واحد نیروگاهی را طراحی کرده ام و باید برای تصویب آن یک کارشناس وزارت نیرو که در تمام عمرش یک نیروگاه طرلحی نکرده و تا بازنشستگی اش هم نخواهد کرد ، کار من را تصویب کند. در حالی که حقوق دادن به یک نفر از سی سالگی تا شصت سالگی در حالی که سواد طراحی و تجربه هم ندارد فقط ایجاد هزینه برای بیت المال است . دولت باید برای دستگاه های بزرگ صرفا کارشناسان با سابقه بالا و آن هم به صورت قرار داد های حداکثر سه ساله استخدام کند تا اولا سطح سواد دولت از شرکت های خصوصی جلو بزند و از طرفی بساط مفت خوری و طنبل خانه های دولتی جمع شود. بقیه هم بروند کار را از صفر در شرکت ها و مجموعه های کوچک و خصوصی شروع کنند و گام به گام جلو بیایند نه اینکه کسی که در عمرش یک بویلر ندیده از بیست و شش سالگی بشیند پشت میز وزارت نیرو کار یک مجموعه به شدت بادانش تر از خودش را کنترل کند ، البته عملا کنترل هم می دانند که چه نتیجه ای دارد !!!