به گزارش تابناک به نقل از همشهری آنلاین، بوشهر طولانی‌ترین مرز مشترک آبی با خلیج‌فارس در جنوب ایران را دارد. راه‌های مختلفی برای رسیدن به بوشهر وجود دارد؛ باید بدانید که استان بوشهر از شمال به قسمتی از خوزستان و کهگیلویه و بویراحمد، از شرق به فارس، از جنوب و غرب به خلیج فارس و از جنوب‌شرق به قسمتی از هرمزگان محدود است. بنابراین می‌توانید به انتخاب خود از نزدیک‌ترین استان مبدا حرکتتان وارد بوشهر شوید. اگر از خوزستان سفر خود را انتخاب کرده‌اید، هندیجان آخرین شهر خوزستان است که می‌توانید از آن با طی ۶۰ کیلومتر به بندر دیلم یعنی دروازه شمالی بوشهر برسید. بعد از بازدید از سواحل بندر امام حسن(ع) در بندر دیلم وارد جاده ساحلی شوید تا به گناوه، دشتستان، شهر بوشهر، تنگستان و سپس دشتی برسید. فاصله تنگستان تا دشتی ۱۱۳کیلومتر است. شهرستان دشتی به مرکزیت خورموج در مسیر شهرستان‌های جنوبی استان قرار دارد.
قلعه خورموج
قلعه خورموج یا قلعه محمدخان دشتی در شهر خورموج، مرکز شهرستان دشتی یکی از آثار تاریخی و از نقاط دیدنی استان بوشهر است. این اثر از نمونه‌های معماری دوره قاجاریه است که تزئینات بدیع و منحصر به فردی دارد. همچنین این قلعه در سال ۱۳۷۹ به ثبت ملی رسیده است. برج قلعه خورموج ۳ طبقه و یک زیرزمین دارد. در زیرزمین بنا، سقف به شکل گنبدی و با تقارن زیبایی ایجاد و این تقارن در طبقات دیگر نیز حفظ شده است.
گنبد نمکی جاشک و رودخانه مند
گنبد نمکی جاشک یا کوه نمک جاشک در حدفاصل شهرستان دیر و دشتی در استان بوشهر قرار دارد. این گنبد یکی از بزرگ‌ترین و زیباترین گنبدهای نمکی ایران و خاورمیانه است که در سال ۱۳۸۶ به عنوان اثر طبیعی ملی فسیلی و یکی از مناطق چهارگانه تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست به ثبت رسید. در سفر به جاشک علاوه بر گنبد نمکی شما می‌توانید یخچال‌های نمکی یا نمک‌چال‌ها، آبشارهای نمکی، غارهای نمکی، نمک‌های رنگین، چشمه‌های نمکی و دره گل کلم را ببینید. شکل ظاهری عجیب این گنبد موجب شده از قدیم افسانه‌های زیادی در مورد آن در بین مردم منطقه نقل شود؛ برخی می‌گویند این پدیده ناشی از یک نفرین افسانه‌ای است یا برخی می‌گویند که این گنبد نمکی محل حکومت و زندگی دیو بوده تا او را از آسیب در امان نگه دارد. وسعت گنبد حدود ۳ هزار و ۶۶۶ هکتار است. ارتفاع این گنبد نمکی هزار و ۴۹۰ متر و حداقل ارتفاع از سطح دریا نیز ۷۰ متر است. موقعیت ویژه این گنبد سبب شوری آب رودخانه مند شده است.
آتشکده یا نیایشگاه مند مربوط به دوره اشکانیان و دوره ساسانیان است و در شهرستان دشتی، در کوه مند و در جوار روستاهای حیدری و وراوی واقع شده است. این اثر در سال ۷۷ به ثبت ملی نیز رسیده است.
این آتشکده یک شاه‌نشین با یک سکوی میانی و یک سکوی افقی دارد. همچنین در این نیایشگاه یک اطاق قوسی با انحنای منظم که با سنگ و گچ و گل ساخته شده، چشم را به سوی خود می‌کشاند.
آتشکده از سه طبقه اصلی، تحتانی و فوقانی تشکیل شده است که با هم ارتباط دارند و در عین ارتباط، نوع ساختمان هر یک با دیگری متفاوت است، زیرا از هر یک از طبقات برای منظور خاصی استفاده می‌شده است.
