به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه فرهیختگان، یکشنبه گذشته، دهم مهرماه روز سختی برای دانشگاه صنعتی‌شریف رقم خورد. هم سخت و هم تلخ، به‌واسطه آنچه از بیرون و البته درون دانشگاه به جامعه مخابره شد. عناصر بیگانه و فرصت‌طلب درکنار رسانه‌های معاند فارسی‌زبان هم فضا را برای ماهی‌گیری از آب گل‌آلود مناسب دیدند و بر آتش فضای پرغبار آن شب دمیدند. «فرهیختگان» در شماره امروز تلاش کرده تا مروری بر تحولات شریف در یک هفته گذشته داشته و جوانب مختلف را مورد بررسی قراردهد. هرچند موشکافی آنچه دهم مهرماه در شریف گذشت، نیازمند تامل و گفتگو‌های مفصلی است که باید در آینده نزدیک رقم بخورد، اما آنچه اکنون بیش از همه مهم است و باید مورد توجه قرارگیرد، دفاع از کیان دانشگاهی است که در روز‌های سخت کنار انقلاب مانده و شریف خواهد ماند.
آن روز چهارمین تجمعی بود که از سوی دانشجویان برگزار می‌شد، البته در تجمع قبلی، دانشجویان تجمع سکوت برگزارکرده و درنهایت با طرح برخی شعار‌های بعضا رادیکال، تجمع به پایان رسیده بود. یک روز قبل از برگزاری تجمع چهارم، جریان مقابل نتوانست ایده تحصن در کلاس‌های درس را آن‌طور که مدنظرش است، دنبال کند، به‌طوری که تنها دانشجویان یک دانشکده در روز دوم تحصن کرده بودند، در حالی‌که یک روز قبل‌تر تعداد دانشجویانی که در تحصن شرکت کردند، بیشتر بود. در تجمع چهارم دانشجویان عصبانی‌تر بودند، دلیلش هم این بود که یک روز قبل از برگزاری تجمع، نیرو‌های امنیتی ۳ لیدر را دستگیر کرده بودند.
وقتی اعتراض دانشجویان در روز چهارم تند شد دانشجویان انقلابی هم وارد عمل شده و شعار‌هایی را در حمایت از مقام‌معظم‌رهبری مطرح کردند. البته از قبل می‌دانستیم که تعدادی از دانشجویان در جریان مقابل، قصد درگیری دارند و زمانی که دانشجویان انقلابی وارد شدند، آنها اقدام به پرت کردن وسایل به‌سمت دانشجویان کردند. جریان انقلابی سعه‌صدر نشان داد و کار به درگیری نرسید و در مجموع این اتفاق ۱۰ دقیقه بیشتر زمان نبرد.
دانشجویان معترض بعد از مدتی با توجه به اینکه سردر اصلی دانشگاه در چنین شرایطی تعطیل است، به‌سمت درب انرژی دانشگاه حرکت کردند تا از این طریق از دانشگاه خارج شوند. در بیرون از در، نیرو‌های امنیتی آماده بودند و قصد دستگیری ۱۰ لیدر را داشتند، اما از سمت دانشجویان معترض مقاومت صورت گرفت. بعد از مدتی آنها با شعار‌هایی ساختارشکنانه هتاکی کردند.
از بین ۱۰ لیدر، نیرو‌های امنیتی برای دستگیری یکی از آنها وارد عمل می‌شوند، اما یکی از اساتید و چند نفر از دانشجویان مقاومت می‌کنند. اتفاقی که موجب واکنش نیرو‌های امنیتی شده و با یکی از اساتید هم برخورد می‌شود. اینجا دانشجویان عقب می‌نشینند و یک حلقه انسانی تشکیل می‌شود تا دانشجویان از دانشگاه خارج شوند. از این طریق راه برای خروج دانشحویان باز می‌شود و بخشی از دانشجویان به پارکینگ می‌روند، بخشی دیگر به‌سمت مترو و میدان تیموری و بخشی هم به‌سمت خوابگاه احمدی روشن حرکت می‌کنند.
دانشجویانی که وارد پارکینگ دانشگاه صنعتی‌شریف می‌شوند، بعد از دیدن نیرو‌های امنیتی و شلیک گاز اشک‌آور از سوی آنها، فرار کرده و به‌سمت دانشگاه برمی‌گردند و حراست دانشگاه نیز درب را بازکرده و با حضور دانشجویان درب را می‌بندد و نیرو‌های امنیتی بیرون از در می‌مانند. البته اینجا روایتی هم وجود دارد مبنی‌بر اینکه یکی از اساتید درحال سوارکردن ۴ نفر از دانشجویان بوده که با مخالفت نیرو‌های امنیتی روبه‌رو می‌شود و با این استاد برخورد می‌شود.
زمانی که دانشجویان از پارکینگ به دانشگاه برمی‌گردند ساعت از ۷ گذشته و نزدیک ۸ شب بود که رئیس دانشگاه و وزیر علوم در جمع دانشجویان حاضر می‌شوند. فارغ از حواشی‌ای که پیرامون صحبت وزیر شکل گرفت، ۹۵ درصد از دانشجویان از طریق ون و اتوبوس از دانشگاه خارج شده و به مترو و خوابگاه می‌روند. ساعت ۹ شب تقریبا دانشگاه از وضعیت پرالتهاب قبلی خارج می‌شود و تنها ۵۰ تا ۶۰ نفر از فعالان دانشجویان حضور داشتند که یکباره دیدیم مردم به‌سمت دانشگاه آمده‌اند.
با توئیتی که علی‌نژاد منتشرکرد، بخشی از مردم می‌خواستند به‌سمت سردر اصلی دانشگاه بروند که هیچ دانشجویی در آنجا حضور نداشت، البته فیلمی هم از آنجا منتشرشده که نشان می‌دهد نیروی انتظامی در حال متفرق کردن مردم است. بخشی از مردم هم مقابل سردر انرژی بودند و در خیابان آزادی هم مردم با بوق ممتد اعتراض خودشان را نشان می‌دادند، البته ما بعد از اینکه به فضای مجازی رجوع کردیم متوجه داستان شدیم.
باید این مساله را هم اشاره کنم که یکی از آسیب‌های بزرگ متوجه ورودی‌های جدید بود و برخی از آنها از ترس به طبقات مختلف دانشکده‌ها رفته و در آنجا پنهان شده بودند و در آنجا اساتید نیز همراه دانشجویان بودند و فضای آرامی حاکم بود، اما با حضور مردم مقابل در انرژی که بخشی از آنها نیز اصلا خانواده دانشجویان نبودند، فضا ملتهب شد.
تعدادی از پدر و مادر‌ها هم خودشان را به دانشگاه رساندند و جمعی از اساتید و دانشجویان تا ۲ نیمه‌شب در دانشگاه بودند. بعد از اینکه اسامی دانشجویان را از خانواده هایشان گرفتیم، پیگیر وضعیت آنها بودیم. در آن زمان فضا به‌حدی ملتهب شده بود که حتی کانال‌های چپ دانشگاه هم اعلام می‌کردند که خبر‌های دروغین منتشر نشود تا اضطراب خانواده‌ها بیشتر نشود. این را هم بگویم که برخی هم اصلا جزء خانواده‌ها نبودند و خودشان اعلام می‌کردند که برای کمک به دانشجویان آمده‌اند!
پمپاژ خبری رسانه‌ها باعث شد هرکسی به‌سمت دانشگاه شریف بیاید و پیگیر خبر کشته شدن دانشجویان شود. آن شب تلاش شد تا کوی دانشگاه دیگری را رقم بزنند و این مساله باعث شد تا اساتید و دانشجویان جریان معترض با قدرت بیشتری به‌دنبال کنسل‌کردن کلاس‌های درس باشند به‌طوری که همان‌شب دانشگاه مجازی شد.
در مجموع ۴ تجمع، ۵۰ نفر دستگیر شدند که در حال‌حاضر ۴۴ نفر از آنها آزاد شده‌اند و تا این لحظه تنها ۶ دانشجو بازداشت هستند. البته در همان‌شب که وزیر علوم به دانشگاه آمد، عنوان کرد که نمی‌شود دانشجو هرکاری می‌خواهد انجام دهد و کسی با او کاری نداشته باشد. اما این را هم باید بگویم که نیرو‌های امنیتی به‌دنبال لیدر‌ها بودند و اگر به‌اصطلاح کسی را کور گرفتند، همان‌شب آزاد کردند.
