عاملان قتل پسر جوان در بوستان ولایت تهران در کمتر از ۲۴ ساعت دستگیر و مدعی شدند به خاطر یک نگاه چپ مرتکب قتل شده‌اند.
به گزارش ایران، بامداد ۱۴ بهمن امسال به بازپرس محمد مهدی براعه اعلام شد پسر ۱۸ ساله‌ای که ۴۸ ساعت قبل برای درمان به بیمارستان منتقل شده بود جانش را از دست داده است.
با گزارش این خبر تحقیقات به دستور بازپرس جنایی آغاز و در بررسی‌های اولیه عنوان شد پسر جوان در حال عبور از بوستان ولایت بوده که سرنشینان دو موتورسیکلت به قصد سرقت گوشی به او نزدیک شده‌اند و زمانی که موتورسواران با مقاومت مالباخته مواجه شدند او را با چاقو زده و فرار کرده‌اند.
شماره پلاک موتورسیکلت یکی از متهمان توسط شاهدان یادداشت شده بود و پلیس خیلی زود موفق شد یکی از آنها را بازداشت کند.
اما پسر جوان مدعی شد در جنایت نقشی نداشته و به خاطر دوستش به پارک رفته است. او در ادامه گفت: کارگر خیاطی هستم و شب حادثه دوستم با من تماس گرفت و از من خواست به بوستان ولایت بروم. وقتی به آنجا رسیدم دیدم زخمی شده و از من خواست او را به بیمارستان ببرم. ظاهراً با چند نفر دیگر دعوایشان شده بود.
بدین‌ترتیب کارگاهان جنایی با توجه به اظهارات پسر جوان دوست او را دستگیر کردند. اما مرد جوان در تحقیقات منکر ماجرای سرقت تلفن همراه شد و ادعای دیگری را مطرح کرد: به همراه پسرعمویم بعد از پایان کارمان در شامگاه پنجشنبه برای تفریح به بوستان ولایت رفتیم. در پارک سه پسر جوان که مست بودند به ما چپ‌چپ نگاه کردند و من هم به آنها نگاه کردم و گفتم چرا این‌طور به من نگاه می‌کنید. سر همین نگاه کردن با هم دعوای‌مان شد.
او ادامه داد: سه پسر جوان شروع به کتک زدن من کردند و پسر عمویم که داشت موتورش را درست می‌کرد هم وارد دعوا شد. در این درگیری مقتول که چاقوی ضامن‌دار داشت چند ضربه سمتم پرتاب کرد و لباس‌هایم پاره شد. چاقو را گرفتم و ضربه‌ای به سرش زدم و بعد مقتول به سینه و پایم با چاقو ضربه زد و مرا زخمی کرد. در این میان به دوستم زنگ زدم و خواستم مرا به بیمارستان ببرد. پسر عمویم نیز گوشی یکی از دوستان مقتول را به گمان اینکه مال من است برداشته و به خانه‌اش برده بود که وقتی فهمید اشتباهی آورده برگرداند. قصد قتل نداشتم و رفتار خود آن سه جوان باعث قتل شد.
به دستور بازپرس شعبه سوم دادسرای امور جنایی پایتخت متهمان در اختیار کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی قرار داده شده و تحقیقات ادامه دارد.
