به گزراش «تابناک» به نقل از مهر، صد و سی و یکمین نشست از سلسله نشست‌های شورای آینده نگاری، نظریه پردازی و رصد کلان سلامت با حضور سیدحسن امامی رضوی دبیر فرهنگستان علوم پزشکی ایران که ریاست این شورا را نیز بر عهده دارد و همچنین جمعی از صاحب‌نظران و متخصصان حوزه ارتقا سلامت و نهادهای مرتبط در سالن مجمع عمومی فرهنگستان علوم پزشکی برگزار شد.
در این نشست، امامی رضوی ضمن گفت: موضوع این نشست یعنی دانشگاه ارتقا دهنده سلامت با تمرکز بر اعضای هیئت علمی، چالش‌ها، فرصت‌ها و راهکارها از موضوعات بسیار مهم حوزه سلامت است و ما باید توجه ویژه‌ای به آن داشته باشیم زیرا اتخاذ رویکرد جامعه محور برای برنامه‌ریزی در جهت ارتقا سلامت مستلزم مشارکت اعضای هیأت علمی است.
وی ضمن آرزوی موفقیت برای رئیس جمهور منتخب افزود: برای اولین بار رئیس جمهور منتخب، از نظام سلامت بوده و ایشان عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی نیز هست و فرهنگستان آمادگی کامل خود را در جهت ارتقا حوزه سلامت در دولت چهاردهم اعلام داشته است.
در ادامه، کامران باقری لنکرانی رئیس گروه ارتقای سلامت فرهنگستان علوم پزشکی ایران، با تاکید بر این مهم که سلامت را باید یک امر اجتماعی دانست، گفت: بسیاری از بیماری‌ها ریشه در عوامل اجتماعی دارد و ما به عنوان اعضای هیأت علمی دانشگاه باید به عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت توجه کنیم و نگاه اجتماعی را نه به عنوان شعار بلکه به عنوان واقعیت بدانیم و به آن عمل کنیم.
وی اظهار داشت: باید آموزش پزشکی به پیشگیری و ارتقا سلامت توجه داشته باشد و علت اینکه پزشکان بالینی به پیشگیری توجه ندارند، این است که به درمان خود اعتماد دارند و به پیشگیری وارتقا سلامت اعتماد ندارند.
لنکرانی گفت: مطالعات نشان داده است، در حال حاضر مشکلات جسمی و روانی در دانشجویان رو به افزایش است و سلامت روان فراگیران رشته‌های علوم پزشکی با بحران‌های شدیدی روبرو شده که در این میان اعضای هیأت علمی باید نقش موثرتری ایفا کنند.
عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران، یکی از عوامل مهمی را که باعث خودکشی در جامعه پزشکی می‌شود، ساختار محیط آموزشی خواند و خاطرنشان کرد: از جمله عواملی که در این ساختار محیطی سلامت روان جامعه پزشکی را تقلیل داده است، رفتار اعضای هیأت علمی و کادر آموزشی است. در واقع همه افرادی که در آموزش دادن به فراگیران نقش دارند بر اساس تحقیقات؛ می‌توانند در همان محیط آموزشی و در کنار فراگیران، نقش مهمی در ارتقای سلامت روان آنها نیز داشته باشند و اگر ما اعضای هیأت علمی، عملکرد مثبتی در آموزش داشته باشیم، در سلامت روان فراگیران هم نقش مثبت خواهد داشت.
دیگر سخنران این نشست، علی واشقانی فراهانی استاد الکتروفیزیولوژی مداخله‌ای قلب از مرکز قلب تهران از دانشگاه علوم پزشکی تهران بود که گزارشی از برخی اقدامات انجام شده در جهت ارتقا سلامت در مرکز قلب تهران ارائه داد و گفت: در حوزه پژوهش، آمار برون‌داد پژوهشی مرکز قلب تهران ۲۰ درصد رشد داشته و ما پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی را در کشور در دستور کار خود قرار داده‌ایم.
وی افزود: در این راستا یکی از اقداماتی که انجام شده ارائه بسته ارتقا سواد سلامت کارکنان مرکز قلب تهران است، همچنین برای بالا بردن سطح سواد سلامت جامعه، با صدا و سیما و ارگان‌های مرتبط همکاری‌های گسترده‌ای داریم.
در پایان این نشست، بعد از بحث و تبادل حاضرین و پرسش‌ها و پاسخ‌هایی که مطرح شد، محمد علی محققی معاون علمی فرهنگستان علوم پزشکی ایران به جمع‌بندی مطالب پرداخت و گفت: اولین و مهم‌ترین قدم باید در دانشگاه فرهنگیان برداشته شود که یک مجموعه آموزشی و پرورشی است و تعالیم ارتقا دهنده سلامت و پیشگیری از بیماری‌ها در این سطح بسیار تأثیرگذار است، هرچند دانشگاه‌های علوم پزشکی به دلیل ماهیت و مسئولیتشان در این امر اولویت دارند.
وی ادامه داد: برای عملیاتی کردن این موضوع ابتدا باید از خودمان شروع کنیم و سه مستند از این نشست مطالبه خواهیم کرد، مستند اول حمایت طلبی است که در این بحث بسیار مهم است و این مستند باید به دانشگاه‌ها، بیمارستان‌ها و سایر نهادهای مرتبط که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم مسئولیت سلامت مردم را بر عهده دارند ارسال خواهد شد و توصیه‌های علمی تسری داده شود، همچنین این سند حمایت طلبی از طرف فرهنگستان به وزارت بهداشت، مراجع ذیربط و بالادستی ارسال می‌شود و تجربه نشان داده است که اینگونه حمایت طلبی‌ها از جانب فرهنگستان بسیار مؤثر بوده است.
معاون علمی فرهنگستان همچنین به جمع‌بندی دیدگاه‌ها و تجارب مطرح شده که با رویکرد اجتماعی در راستای ارتقا سلامت تا کنون در کشور انجام شده است؛ اشاره کرد و گفت: جمع‌بندی تجارب در این زمینه در قالب مقاله در شماره تابستان مجله فرهنگ و ارتقا سلامت منتشر خواهد شد، همچنین از تجارب موفق مرکز قلب تهران نیز استفاده خواهد شد.
تو همه صنوف خودکشی هست اما انگار پزشکان حتی خودکشیشونم مهمتر از سایر اصنافه.