کافه های سوریه پس از سقوط بشار اسد

با سقوط حکومت بشار اسد در سوریه، حالا مردم می توانند آزادانه و بدون ترس از جاسوسان و نیروهای امنیتی، در کافه ها و قهوه خانه به بحث و گفتگوهای سیاسی بپردازند.

به گزارش تابناک به نقل از عصرایران، سوریه در دوره حکومت بشار اسد رئیس جمهوری سوریه و پدرش حافظ اسد، به داشتن فضای سیاسی بسته و شمار فراوان جاسوسان و مخبران امنیتی معروف بود. کوچکترین انتقاد و مخالفت سیاسی، با شدیدترین برخورد روبه رو می شد.

خبرنگار خبرگزاری فرانسه در دمشق، به سراغ کافه ها رفته و به آزادی بحث سیاسی در آنها پرداخته است. وضعیتی که تا چند هفته قبل، برای هیچ کس قابل تصور نبود.

"مهند الکاطع" در حالی که در کافه ای در دمشق نشسته نفس راحتی می کشد و می گوید: "این اولین بار در زندگی ام است که می توانم بدون ترس از چشم و گوش مخبران صحبت کنم".

اشاره او به گذشت روزها از سقوط حکومت اسد و به دنبال آن پایان یافتن دهه های طولانی از ترس و رعب است.

مهند (42 ساله) می گوید: " بحث سیاسی، تابو و ممنوع بود. ما اکنون در یک رویا و خواب زندگی می کنیم." 

در دیگر میزهای قهوه خانه، مانند دیگر کافه‌های دمشق، بحث‌های سیاسی بالا گرفته. این صحنه‌ای است که تا همین چند وقت پیش، شبیه تخیل بود.

مهند در حالی که در کافه "الروضه" چای می نوشد و از فضای سیاسی جدید لذت می برد، افزود: "در دوران رژیم گذشته، ممنوع بود. این درست است که در مرحله بهار دمشق، شاهد باز شدن نسبی فضا بودیم اما ادامه نیافت".

اشاره او به زمانی است که بشار اسد در سال 2000 جانشین پدرش حافظ به عنوان رئیس‌جمهوری جدید سوریه شد، مقامات اجازه دادند تا بحث و گفتگوها و فعالیت های سیاسی شکل بگیرد و مطالبه اصلاحات مطرح شود آن هم در کشوری که حافظ اسد برای دهه‌ها با ترس و سکوت حکومت ‌کرد.

اما "بهار دمشق" تنها چند ماه به طول انجامید و پس از آن بشار به پیروی از راه پدرش بازگشت.

مهند می گوید: "خبرچین ها همه جا بودند. گارسونی که در کافه برای شما قلیان را آماده می کند، می تواند یک خبرچین باشد".

او فعالیت سیاسی خود را در سال 1998 آغاز کرد. سپس در سال 2012، حدود یک سال پس از شروع اعتراضات در سوریه، به عربستان سعودی فرار کرد.

وی گفت: "زندگی سیاسی در سوریه به جلسات مخفیانه محدود می‌شد. در کشوری که همه مردم این جمله را تکرار می‌کنند: «دیوارها گوش‌هایی برای شنیدن دارند»".

او اما اکنون خوشبین است که " سوری ها نمی توانند بازگشت استبداد، تاریک گرایی و حکومت تک حزبی را بپذیرند". 

در کافه هاوانا در دمشق، فعالان و روشنفکران، از جمله فواد عبید، 65 ساله، دور میزها جمع می شوند.
فواد عبید هم قبلا صاحب کافه بود اما بعدا مجبور شد آن را تعطیل کند.

 او می‌گوید: "نیروهای امنیتی وقت خود را با من می‌گذرانند، می‌خوردند و می‌نوشیدند بدون اینکه پولی بدهند."
در زمان بشار اسد و پدرش، نیروهای امنیتی چشم و دست حکومت در میان مردم بود و هیچکس جرات مقابله با آنها را نداشت.

فواد عبید گفت: "سعی می‌کردم کسی نداند که من صاحب کافه هستم و از مشتریان می‌خواستم که در مورد سیاست صحبت نکنند" اما در حال حاضر، شرایط زیر و رو شده است.

" انس خطاب" رئیس جدید سازمان اطلاعات و امنیت سوریه روز شنبه از انحلال دستگاه های امنیتی و تجدید ساختار نظام امنیتی این کشور خبر داد.

" انس خطاب" به "بی‌عدالتی و ظلم" رژیم گذشته علیه مردم سوریه از طریق سرویس‌های متنوع امنیتی اشاره کرد.

در کافه الروضه، بحث های سیاسی بین قلیان ها و تخته نرد به پا می شود، در حالی که "احمد کوزروش" صاحب کافه، به سختی می تواند آنچه را که می بیند باور کند، زیرا بارها شاهد بوده نیروهای امنیتی مردان و جوانانی که به قهوه خانه رفت و آمد داشتند را دستگیر کردند.

اکنون نشست های سیاسی در این قهوه خانه برگزار می شود. حتی یک گروه سیاسی نوظهور قصد دارد با توجه به این کافه، خود را «الروضه» بنامد.

 سر یکی از میزها، "نسرین چوبان" مشاور املاک 42 ساله با شوهرش نشسته و قلیان می‌کشد. او سه سال را به اتهام همراه داشتن اسکناس دلار در زندان سپری کرد.
 اما مقامات جدید او را در 8 دسامبر از زندان معروف عدرا آزاد کردند.

نسرین می گوید: "آنها ما را با امکان عفو، در توهم قرار می دادند اما این بار عفو عمومی از جانب خدا آمد".
وی اضافه کرد: "هیچ کس جرأت نمی کرد در کافه صحبت کند. ما می ترسیدیم موبایل ما شنود شود اما اکنون احساس می کنیم برای اولین بار آزاد هستیم".

اگرچه مقامات جدید متشکل از گروه های مسلح، از جمله شامل گروه های تندرو هستند، اما به نظر نمی‌رسد این موضوع مانع از وزیدن نسیم آزادی برای شهروندان سوریه شود. جایی که بدون هیچ ترسی در حال حاضر در میادین شهر، تظاهرات برگزار می‌شود، چیزی که هفته‌ها پیش غیرقابل تصور بود.

نسرین چوبان می گوید: ما دیگر نمی ترسیم. حتی اگر الجولانی (احمد الشراع) اشتباه کند، به اشتباه او اشاره می کنیم.

او در پایان می‌گوید: "هر اتفاقی هم بیفتد، او بدتر از بشار اسد نخواهد بود."