هموطن سلام: دانشجوی سال آخر در رشته كشاورزی گرایش گیاهان گرمسیری بودم. به خاطر تحقیق به كیش رفته بودم و در آنجا مشغول تحقیقات بود كه یك روز مردی هندی وارد مزرعه ای شد كه ما در حال انجام كار بودیم.
زن جوان بعد از آشنایی با مرد هندی به عقد وی درآمد او بعد از 2 سال زندگی مشترك در هند زمانی كه برای ملاقات با خانواده اش به ایران بازگشت همسرش را گم كرد. همین امر باعث شد تا وی با رفتن به دادگاه خانواده به صورت غیابی از همسر هندی اش جدا شود.
این زن در حالی كه به شدت گریه می كرد خطاب به قاضی عموزادی – رئیس شعبه 268 دادگاه خانواده- گفت: دانشجوی سال آخر در رشته كشاورزی گرایش گیاهان گرمسیری بودم. به خاطر تحقیق به كیش رفته بودم و در آنجا مشغول تحقیقات بود كه یك روز مردی هندی وارد مزرعه ای شد كه ما در حال انجام كار بودیم.
در ابتدا اصلا متوجه حضور این مرد در مزرعه نشدم تا اینكه یكی از دوستانم او را به من معرفی كرد و در حالی كه می گفت من تنها كسی هستم كه می توانم به صورت مسلط به انگلیسی صحبت كنم از من درخواست كمك كرد.
من هم كه احساس كردم او احتیاج به یك مترجم دارد با وی وارد صحبت شدم. او در دبی كار می كرد و برای تمدید ویزایش به كیش آمده بود تا دوباره بعد از انجام كارهای مربوط به پاسپورتش به دبی برگردد. بعد از چند ساعتی كه این مرد هندی در داخل محل كارم بود از من خواست تا شماره تلفنم را در اختیارش قرار دهم در ابتدا با این كار مخالفت كردم اما او مدعی شد كه در هند دارای زمین های كائوچو و نخل های موز هستند و من می توانم برای تحقیقاتم به هند بروم. همین انگیزه ای شد برای اینكه شماره ام را در اختیارش قرار دهم.
فردای آن روز بود مرد هندی كه پوتوشا نام داشت به من تلفن كرد و مدعی شد از من خوشش آمده است و قصد دارد با من ارتباط بیشتری داشته باشد من با این امر مخالفت كردم و از او خواستم تا به رسم و رسوم های ایرانیان احترام بگذارد در ضمن به او فهماندم كه من نمی توانم به راحتی با وی ارتباط داشته باشم و خانواده ام با این امر مخالفت خواهند كرد.
بعد از مدتی تماس تلفنی وی به ایران بازگشت و با آمدن به خانه پدری ام در تهران از من خواستگاری كرد اما پدرم با این ازدواج مخالفت كرد و تنها دلیلش هم مسیحی بودن پوتوشا بود. پوتوشا به خاطر من مسلمان شد و من با 200 سكه بهار آزادی به عقد این مرد درآمد و قرار شد برای ازدواجمان به هند برویم. من و چند نفر از بستگان نزدیكم به همراه همسر هندی ام برای برگزاری مراسم ازدواج به هند رفتیم اما خانواده همسرم با دیدن من و خانواده ام از همان ابتدا مخالفت كردند اما با اصراری كه همسرم داشت برایمان مراسم عروسی برگزار كردند و من در هند ماندم و با همسرم زندگی مشتركمان را آغاز كردیم.
3 هفته از ازدواجمان می گذشت كه مادرو خواهر همسرم او را مجبور كردند كه به كلیسا برود و از او می خواستند كه من هم به همراه آنها برای انجام امور مذهبی شان به كلیسا بروم اما من مخالفت می كردم. بعد از مدتی متوجه شدم كه باردار هستم و همین باعث شد تا زندگی مان كمی گرمی بیشتری به خودش بگیرد اما در طول این مدت خانواده همسرم با من بدرفتاری می كردند و مخالف این بودند كه همسرم مسلمان شده است.
تحمل این شرایط برایم خیلی سخت بود و نمی توانستم آنها را تحمل كنم به همین خاطر از همسرم خواستم تا به ایران بازگردیم اما او مخالفت كرد درگیری بین من و همسرم ادامه داشت تا اینكه تعطیلات عید امسال بود كه متوجه شدم پدرم دچار كسالت شده است به همین خاطر از شوهرم خواستم تا مرا به ایران بیاورد تا پدرم را ملاقات كنم او نیز این كار را كرد. اما به محض رسیدن به ایران به بهانه سر زدن به یكی از دوستانش از خانه پدری ام خارج شد و دیگر بازنگشت.
آقای قاضی در طول این مدت نیز هر چه به خانواده همسرم در هند تماس می گیرم كسی جوابم را نمی دهد تا اینكه به واسطه یكی از دوستانم متوجه شدم كه آنها از محل زندگی شان نقل مكان كرده اند. در طول این مدت نیز هر چه به شماره همراه همسرم زنگ می زنم نیز او جواب مرا نمی دهد من می دانم كه شوهرم به هند بازگشته و به خاطر اختلافات مذهبی كه داشتیم دیگر حاضر نیست دنبال من و فرزندش برگردد. به همین خاطر می خواهم از همسرم كه هم اكنون مجهول المكان است جدا شوم و تمام مهریه ام را می بخشم.
در ادامه قاضی پرونده با توجه به تحقیقات صورت گرفته از سوی كنسولگری ایران در هند و نداشتن ردی از این مرد هندی با درخواست این زن مبنی بر طلاق غیابی موافقت كرد و اقدام به صدور رای طلاق كرد.
