کیهان نوشت: همكار ديرينه بي‌بي‌سي فارسي اذعان كرد اين رسانه از زمان رضاخان در خدمت دولت انگليس قرار داشته‌است.
معصومه طرفه از عناصر ضدانقلاب مقيم لندن كه ۱۲سال با بي‌بي‌سي همكاري كرده، در گفت‌وگو با يكي از رسانه‌هاي وابسته به اپوزيسيون به عملكرد دوگانه بي‌بي‌سي نسبت به رضاخان پرداخت و اظهار داشت: مدارك موجود نشان مي‌دهد خانم آن لمبتون كه در آن زمان مشاور مطبوعاتي دفتر نمايندگي بريتانيا بود، نويسنده بيشتر مطالبي بود كه از بي‌بي‌سي پخش مي‌شد. براساس اين مدارك، در وهله اول در تحليل‌هاي بي‌بي‌سي به پيشنهاد لمبتون، از رضاشاه تعريف مي‌شده و او را رهبر شجاعي توصيف مي‌كردند كه ايران را مدرن و پيشرفته كرده؛ اما وقتي كه او براي اخراج آلماني‌ها با بريتانيا همكاري نمي‌كند با او در مي‌افتند، شروع مي‌كنند از مفاسد اخلاقي او صحبت كردن و اين كه او به ديكتاتور تبديل شده و دولتش با فساد دست به گريبان است و صحبت‌هايي كه ما آن را در بي‌بي‌سي مي‌شنويم همه منفي مي‌شود.
براساس مدارك موجود در اين دوره بسياري از گفتارها و گزارش‌هاي بي‌بي‌سي از طريق دفتر نمايندگي بريتانيا و از طريق وزارت خارجه بريتانيا ديكته مي‌شده‌است.
گوينده سابق بي‌بي‌سي كه در بخش اخبار بين‌المللي بي‌بي‌سي هم فعاليت كرده و سپس براي مدتي به راديو آزادي (وابسته به سازمان سيا) پيوست، درباره عملكرد بي‌بي‌سي فارسي در دوره نهضت ملي شدن نفت مي‌گويد: دولت انگليس در مورد ملي شدن صنعت نفت مجادله شديد با دولت ايران داشت و نمي‌خواست صنعت نفت ملي شود؛ زيرا ضررهاي اقتصادي آن متوجه بريتانيا مي‌شد. بنابراين شروع كرد به "در " افتادن با دولت ايران. در آن دوره هم با وجودي كه تعداد زيادي خبرنگارهاي بين‌المللي به ايران رفته بودند تلاش كردند كه اين موضوع را جا بياندازند كه ملي شدن صنعت نفت به ايران صدمه مي‌زند. براساس مدارك موجود، در همين زمان مطالبي را كه در واقع از وزارت خارجه به بي‌بي‌سي پيشنهاد مي‌شود، شخصي كه نام ندارد به عنوان خبرنگار ديپلماتيك بي‌بي‌سي مي‌نويسد و تحليل مي‌كند. تحليل‌ها همان تحليلي است كه وزارت خارجه مطرح مي‌كرده‌است. حتي در داخل بي‌بي‌سي هم ايراني‌هايي كه كار مي‌كردند مي‌گفتند كه ما تحصن مي‌كنيم و حاضر نيستيم برخلاف نهضت نفت بنويسيم؛ اما اين گزارش‌ها از راه‌هاي ديگر و استوديوهاي ديگري فرستاده مي‌شد. اينها مسائلي است كه بسياري از بريتانيايي‌ها هم راجع به آن نوشته‌اند و بسياري از افراد هم كه خودشان در بي‌بي‌سي كار مي‌كرده‌اند، تاييد كرده‌اند.
طرفه اضافه مي‌كند: يك شب پيش از آنكه موضوع ملي شدن صنعت نفت در مجلس ايران به راي گذاشته شود، بي‌بي‌سي گزارشي پخش مي‌كند كه در آن به شدت از ملي شدن نفت انتقاد مي‌كند و اين كه اين موضوع چه ضررهايي براي مردم ايران خواهد داشت و چگونه ايران را منزوي خواهد كرد]![ دولت انگليس آنچه در توان داشت انجام داد تا ايران را متقاعد كند. اين گزارش در واقع حرف‌هايي بود كه دولت به بي‌بي‌سي پيشنهاد كرده بود تا در گزارش‌ها و تحليل‌هاي خود جا دهد. مدارك وزارت خارجه به روشني اين موضوع را نشان مي‌دهد. موارد ديگري هم هست كه وقتي شرايط بين ايران و بريتانيا بحراني مي‌شود در آن شرايط سفارت انگليس در تهران كنترل مي‌كرده كه چه اخباري پخش بشود و چه چيزهايي گفته شود. در واقع دولت خط مي‌داده كه چه گفته شود و چيزهايي كه قرار بوده گفته شود از صافي دولت مي‌گذشته است.
وي درباره انتشار اخبار وقوع انقلاب اسلامي در بي بي سي اذعان كرد: واقعيت اين بود كه مخالفان شاه به صحنه آمده بودند و انقلابي كه در ايران رخ مي‌داد، از نظر ژورناليستي جالب بود. حتي ۸۰ درصد كاركنان بي‌بي‌سي هم مخالف رژيم شاه شده بودند. اما صحيح نيست نام مخالفان انقلاب در بي‌بي‌سي را ببرم.
طرفه در عين حال تاكيد كرده‌است: تحليل‌ها حتي تا يك ماه مانده به پيروزي انقلاب نشان مي‌دهد دولت انگليس طرفدار شاه است. دولت انگليس آن زمان معتقد بود شاه بهترين گزينه و بهترين دوست لندن در منطقه است.
وي با اشاره به باز شدن پاي خبرنگاران بي‌بي‌سي به ايران از دوران سازندگي و سپس اصلاحات گفت: كم‌كم از دوران هاشمي اجازه داده شد افرادي از بي بي سي به ايران بروند و با بعضي از مقام‌هاي نسبتا بلندپايه مصاحبه كنند.
خبرنگار سابق بي‌بي‌سي مي‌گويد: بسياري از مديران بي‌بي‌سي با مقام‌هاي وزارت خارجه بريتانيا ديدارهايي دارند. طبق آنچه كه در وب سايت بي‌بي‌سي هم نوشته شده‌است، بي‌بي‌سي استراتژي بين‌المللي بريتانيا را درك مي‌كند. اين در واقع به اين معنا است كه بي‌بي‌سي كاري نمي‌كند كه اين استراتژي را مخدوش كند.
وي اضافه كرد: بريتانيا كشوري است كه براي رسانه‌ها پول خرج مي‌كند و دلش مي‌خواهد در جهان نفوذ داشته باشد. مي توانيم هم بگوييم دولت انگليس با دولت فعلي ايران در افتاده و تلويزيون فارسي بي‌بي‌سي را به وجود آورده اما اين تئوري توطئه است[!]
