سرویس فرهنگی/ عبدالحمید همتیار
1 ـ فعالیتهای هدفمند و هوشمندانه دشمنان نظام و انقلاب اسلامی در عرصه‌های مختلف و در راستای ضدیت با منافع ملّی ـ حاکمیتی ما، موضوعی است که بر هیچ ناظر منصفی پوشیده نیست. یکی از حساس ترین عرصه‌های درگیری، جبهه تهاجم فرهنگی است.
اهمیت این عرصه تا آنجایی است که از مهمترین تأکیدات مقام معظم رهبری در تمام دوران زعامتشان، لزوم هوشیاری مسئولان و مقابله آگاهانه با این هجمه آشکار و پنهان فرهنگی بوده است. مصطلحاتی مثل شبیخون فرهنگی، تهاجم فرهنگی و جنگ نرم فرهنگی، در ادبیات فرهنگی ما همه جوششی از چشمه بیانات روشنگرانه ایشان بوده است.
2 ـ عرصه تهاجم فرهنگی و در اصطلاح جدیدتر جبهه جنگ نرم فرهنگی، از پیچیده ترین و تخصصی ترین صحنه‌های تقابل فرهنگ اسلامی ـ ایرانی جامعه ما با فرهنگ‌های مادی گرایانه غرب و شرق است. در این عرصه انتظارات (بخوانیم «وظایف») از مسئولین امر می‌تواند در چند سطح مختلف مطرح باشد.
لازم به ذکر است که همگی این انتظارات، از دیدگاهی در طول هم و از دیدگاهی در عرض یکدیگرند. از آن جهت که همه این مسئولیتها باید در کنار هم انجام شود و هیچ کدام به بهانه محقق نشدن سطح ابتدایی تر، تعطیل بردار نیست، اموری در عرض هم هستند. ولی از آن جهت که عدم دستیابی به موفقیت در سطوح ابتدایی تر، ادعای تحقق سطوح بالاتر را غیر ممکن می‌کند، وظایفی در طول یکدیگر هستند. اما انتظارات را می‌توان به چند سطح تقسیم کرد:
• تقویت و غنای عرصه‌های متنوع فرهنگی داخلی با استفاده از ظرفیت‌های موجود به منظور استفاده جامعه ایرانی.
• شناخت زمینه‌های تهاجم فرهنگی صورت پذیرفته توسط دشمنان ملت و سعی در مقابله و مبارزه فرهنگی با تمام توان ممکن.
• حتی الامکان تبدیل تهدیدات فرهنگی به فرصت‌های فرهنگی و استفاده از این تاکتیک به نفع ترویج ارزشهای فرهنگی در سطح جامعه.
• معرّفی فرهنگ غنی اسلامی ـ ایرانی جامعه شیعی ما به تمامی بشریت و ارایه الگوی فرهنگی برای جهانیان و به اصطلاح طراحی تهاجم مثبت و متقابل فرهنگی.
3 ـ همچنانکه هر روز مشاهده می‌کنیم و از بدیهیاتی است که نیاز به استدلال هم ندارد، متأسفانه مسئولین ما در هیچ کدام از عرصه‌های بالا توفیق مطلق نداشته‌اند. این روزها نارضایتیِ شهروندان متعهد به آرمانهای نظام از عملکرد ضعیف دستگاههای فرهنگی و همچنین غیر فرهنگی مسئول در موضوع برقراری امنیت اخلاقی و فرهنگی جامعه، امری است که دل هر معتقد به نظام و انقلاب را به درد می‌آورد. این سهل انگاری در انجام مسئولیتها و بعضاً عدم اجرای وظایف قانونیِ مربوطه، نوعی نااُمیدی بین قشر انقلابی ما در رابطه با اصلاح یا ایجاد بهبود در وضعیّت اخلاقی و فرهنگی جامعه را بوجود آورده است. این وضعیت حتی به جایی رسیده است که شهروندان متدیّن و انقلابی ما در محافل و مجامع عمومی دچار نوعی احساس غربت و غریبی با فضا و وضعیّت فرهنگی حاکم در جامعه شده‌اند. پسر و دختر متدین ما با تمام مختصات ظاهری مخصوص به خود، در عرصه‌های اجتماعی مثل مدرسه و دانشگاه و آموزشگاهها و محل کار و حتی کوچه و مغازه و خیابان با نگاههایی روبروست که وی را متفاوت می‌دانند ؛ و تأسف و تعجّب از جامعه اسلامی که ظاهر اسلامی در آن غیرمتعارف شود!!
4 ـ واقعیتی که دیگر صبر هر دلسوز نظامی را لبریز می‌کند، این موضوع است که علیرغم عدم موفقیت در تمام عرصه‌های اشاره شده، دشمن از ظرفیت‌های داخلی نظام نیز، که می‌بایست در خدمت ترویج ارزشهای فرهنگی ملت باشد، در راستای پیشبرد اهداف شیطانی خود استفاده می‌کند. نگارنده بر این باور است که این موضوع تنها از کاهلی مسئولین امر در عدم نظارت مؤثر بر مجموعه‌های فرهنگی ناشی شده است و می‌توان از آن به «خواب خرگوشی مسئولان» تعبیر نمود. در یکی از تازه ترین اقدامات صورت گرفته مشاهده گردیده که برخی از مراکز فرهنگی- هنری ما به جای اینکه خاکریز دفاع از فرهنگ اسلامی و انقلابیمان باشند، کم کم به خاکریزهای داخلیِ دشمنان قسم خورده نظام برای فعالیتهای براندازانه شان تبدیل شده‌اند.
یکی از دلایل ما بر این ادعا مشاهداتی بود که از فروشگاه شهر کتاب واقع در خیابان باهنر (نیاوران) صورت گرفت. این مرکز یکی از مهمترین و پر رفت و آمدترین مراکز فرهنگی شمال تهران است. در این مرکز انواع محصولات فرهنگی از کتاب و سی دی‌های موسیقی و نوشت افزارهای مختلف و صنایع دستی و هنری به معرض فروش گذاشته شده است. اما مختصراً و صرفاً جهت اطلاع مسئولان به مواردی اشاره می‌کنیم که خود تجلیّاتی است از تهاجم فرهنگی این مرکز فرهنگی مهم!!!
• در بدو ورود انواع و اقسام لوازم‌التحریر خارجی که بسیاری از آنها جنبه فانتزی و تزیینی دارند، چشم نوازی می‌کرد؛ که این امر خواسته یا ناخواسته به ترویج فرهنگ مصرف گرایی، تجمل کمک کرده و مغایر فرهنگ قناعت و ساده زیستی و اتکا به محصولات داخلی است.
• در بخش دیگر این فروشگاه انواع سی.دی‌های موسیقی به ویژه خارجی فروخته می‌شد که در هنگام حضور ما موسیقی ای با صدای زن به صورت عمومی در فضای فروشگاه پخش می‌شد.
• بخش فروش کتاب و تحلیل موضوعات و محتوای کتابهای عرضه شده که مجال جدایی می‌طلبد.
• در قسمت دیگری محصولات مربوط به کودکان فروخته می‌شد که مملو از اسباب بازیهای خارجی و انواع بازیهای کامپیوتری تولید خارج بود که نتایج آنها بر شکل گیری افکار و شخصیت کودک کاملاً مشخص است.
5 ـ اما قسمتی که دیگر تیرخلاصی است بر اعصاب و روان هر شهروند متدین انقلابی، بخش صنایع دستی این مجموعه فرهنگی می‌باشد. در این قسمت بصورت سازمان یافته و ناباورانه به فروش گسترده مهمترین نماد رژیم شاهنشاهی پهلوی یعنی شیر و خورشید و همچنین نماد دین زرتشت در قالب انواع محصولات صنایع دستی، اقدام شده بود. پیش از دقت در تصاویری که از این مجموعه گرفته شده، به جملاتی از امام راحل (ره) مذکور در جلد ششم صحیفه امام صفحه 275 اشاره می‌کنیم:
«ما يك «مملكتِ محمدى» ايجاد مىكنيم. بيرق ايران نبايد بيرق شاهنشاهى باشد، آرمهاى ايران نبايد آرمهاى شاهنشاهى باشد؛ بايد آرمهاى اسلامى باشد. از همه وزارتخانهها، از همه ادارات، بايد اين «شير و خورشيد» منحوس قطع بشود؛ عَلَم اسلام بايد باشد. آثار طاغوت بايد برود. اينها آثار طاغوت است؛ اين تاج آثار طاغوت است؛ آثار اسلام بايد باشد... .»
در پایان لازم به تذکر این نکته به مسئولان فرهنگی است که اگر همت محقق نمودنِ وظایف مهم و اصلیِ برشمرده پیشین را ندارند، حداقل سعی کنند این اجازه را ندهند که امکانات فرهنگی موجود داخل نظام، در راستای پیشبرد اهداف خصمانه فرهنگی دشمنان ملت، بکارگرفته شوند.
