سرویس اقتصادی ـ در
حالی که اروپایی‌ها همچنان به تلاش خود برای پیشگیری از اعلام ورشکستگی
یونان و یا خروج آن از اتحادیه تلاش می‌کنند، احتمال ورشکستگی بانک‌های
اروپایی وام‌دهنده به یونان روز به روز بیشتر می‌شود.
به گزارش «تابناک»، اروپایی‌ها که به شدت از برگزیدن یکی از دو گزینه فوق حذر دارند،
صندوق نجات اروپایی را ابداع کردند
که با تصویب کمک به این صندوق در پارلمان بیشتر کشورهای عضو اتحادیه از آن
به عنوان ابزاری برای جلوگیری از سقوط کشورهایی چون یونان استفاده برند، ولی مسأله اینجاست که اکنون همه اروپا درگیر بحران بدهی است و با تغییر
نام و ابداع صندوق نمی‌توان آن را پر کرد.
اروپایی‌ها نیز این را به خوبی می‌دانند و درصددند از این ابزار برای
جلب کمک‌های خارجی استفاده برند. از این روست که دور جدیدی از مذاکرات
اروپایی‌ها و چینی‌ها برای حمایت چین از صندوق نجات اروپایی برگزار شده و
این مذاکرات به صورت فشرده‌ای ادامه دارد.
اروپای چینی نه اروپای آمریکایی!
چینی‌ها به دلیل کاهش شدید صادراتشان در اثر بحران اروپا، تمایل به کمک و حفظ این بازار را دارند، ولی بی گمان، کمک‌های چین بی‌شرایط نخواهد بود و این وام‌های چینی اگر بلایی بدتر از کالاهای چینی بر سر اروپا نیاورد، قطعا بهتر نیز نخواهند بود!
اروپا سال‌هاست که محل فعالیت بزرگترین شرکت‌های آمریکایی شده و بازار مصرف محصولات آن کشور، به گونه‌ای است که اقتصادی همسو و هم راستا با آمریکا دارد؛ اما این روند رفته رفته و با رشد روزافزون چین در اقتصاد جهانی تغییر کرده و به نظر می‌رسد که امروز اروپا به نقطه عطفی در ادامه یا پایان سویه آمریکایی اقتصاد خود رسیده است!
«کلاوس رگلینگ»، رییس صندوق نجات اروپا گفت: درباره ادامه خرید اوراق قرضه اروپا توسط چینی‌ها خوشبین است، ولی گمان نمی‌کند که چینی‌ها به این زودی، با این صندوق به توافق برسند.
وی گفت: ذخایر ارزی خارجی چینی‌ها هر ماه افزایش می‌یابد و از این رو نیاز به سرمایه گذاری در چین هست.
دلایل جذابیت کمک به اروپا برای چین کدامند؟
چین ده سال پیش به سازمان تجارت جهانی وارد شده و ظرف همین ده سال به
بزرگترین صادر کننده جهان و دومین وارد کننده بدل شد؛ پس اروپایی‌ها نقطه درستی را هدف گرفته‌‌اند، ولی باید دید که چین در برابر این کمک‌ها چه خواهد خواست؟
چینی‌ها بازار بزرگی از مصرف کنندگان کالاهای خود را در اروپا دارند که این روزها رکود در قاره سبز به
کاهش صادرات چین منجر شده و از این جهت
چینی‌ها را نگران اروپا و متوجه
دوران سخت پیش رو کرده است.
اما همه چیز به اینجا پایان نمی‌یاید. چین به دلیل صادرات بسیار زیاد و مازاد تجاری شدید هر ماهه با مشکل مازاد ذخایر ارزی روبه‌رو بوده و نیازمند سرمایه گذاری خارجی است؛ در چنین شرایطی چه سرمایه‌گذاری بهتر از خرید اوراق قرضه اروپاییانی که برای این امر لحظه شماری می کنند و چین می‌تواند در این دیپلماسی اقتصادی، افزون بر گذاشتن پیش‌شرط‌های مطلوب خود، اروپایی‌ها را دچار وام‌های بهره‌دار بلند مدتی کند که خروج از آن در آینده جز با واگذاری سهمی از اقتصادهايشان به چین ممکن نخواهد بود.
این دقیقا سیاستی است که در سال‌های گذشته، صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی به عنوان دو نهاد کاملا آمریکایی در سهم‌خواهی برای اقتصاد کشورشان در سایر کشورها به کار می‌بستند؛ بنابراین، باید دید اروپایی‌ها دوباره در همان دام آمریکایی اما این بار توسط چین می‌افتند؟
گویا، روند تحولات اقتصادی جهان از شکل گیری نظمی جدید در جغرافیای اقتصادی حاکی باشد!
.