ناصر نوبری از آن دست دیپلماتهایی است که با تکیه بر تجربیات خود تحلیلهای دقیقی را ارایه می‌کند، تجربه هایی که از حضور چندین ساله در سفارت ایران در مسکو تا امور راهبردی وزارت امور خارجه و... امتداد پیدا کرده است.
برگزاری اجلاس عدم تعهد فرصت خوبی بود تا گفت و گوی دیگری را با نوبری انجام دهیم، این کارشناس ارشد مسایل دیپلماسی در مصاحبه کوتاه خود پیشنهادهای جالبی دارد.
حضور سران بیش از 51 کشور عضو جنبش عدم تعهد تا چه حد برای ایران مهم است و چرا رسانه‌های معاند سعی در بی اهمیت نشان دادن و تلاش برای تحریک مردم به مخالفت با برگزاری این اجلاس در تهران دارند؟- برگزاری این اجلاس در این سطح کمی و کیفی در تاریخ سیاست خارجی ایران بی نظیر است. حضور نمایندگان بیش از 120 کشور در سطوح عالی از جمله سران و وزیران خارجه در تهران اعتبار و وزن بسیار فوق العاده‌ای برای جمهوری اسلامی ایران به بار می‌آورد. اینکه ایران ریاست جنبشی را بر عهده می‌گیرد که دارای 120 عضو از کشورهای جهان است؛ یعنی اکثریت اعضای سازمان ملل پذیرفته‌اند که ایران مدیریت هماهنگی و رایزنی مواضع آرای اکثریت مجمع عمومی سازمان ملل را بر عهده بگیرد. بنابراین ظرفیت فوق العاده‌ای برای اولین بار در اختیار دیپلماسی کشور قرار می‌گیرد و اگر ایران توانایی بهره برداری و بالفعل کردن این امکان بالقوه فوق العاده را داشته باشد، جهش استثنایی برای دیپلماسی ایران و اعتبار جمهوری اسلامی در سطح بین المللی پدید خواهد آورد. طبیعی است که مخالفان داخلی و خارجی از این بابت بسیار نگران باشند و کارشکنی کنند.
آمریکا و رژیم صهیونیستی تلاشهای بسیاری را برای سفر نکردن سران کشورها انجام دادند، اما گویا نه تنها این تلاشها نتیجه بخش نبوده است، بلکه بیش از اجلاسهای قبلی سران کشورها در تهران حضور خواهند داشت، به واقع چرا تلاشهای کشورهای قدرتمند نتیجه بخش نبود و اصولاً این تلاشها برای چه بود؟- برخی توفیقات محدود که آمریکایی‌ها و صهیونیستها در همراهی معدودی از کشورها در تحریمها علیه ایران به دست آوردند، آنها را دچار توهم کرد که می‌توانند مانع شرکت کشورها در اجلاس شوند تا ایران منزوی شود، اما کشورها با حضور فعالشان در تهران نشان می‌دهند که تحت فرمان آمریکا و صهیونیستها نیستند و حضور نمایندگان عالیرتبه بیش از 120 کشور در تهران و پذیرش ریاست ایران در واقع نشان دهنده انزوای صهیونیستها و شکست سیاست ضد ایرانی آمریکا در جهان است.
در این سفر شاهد حضور رهبران و رؤسای جمهور کشورهایی هستیم که بتازگی با غلبه بر استبداد به قدرت رسیدند، حضور رؤسای جمهور مصر، لیبی، تونس و... تا چه حد برای جمهوری اسلامی مهم است؟- حضور رهبران کشورهای پیروز در انقلابهای منطقه بسیار مغتنم است. ما 30 سال پیش، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران منتظر وقوع انقلاب در این کشورها بودیم. امام خمینی (ره) پس از پیروزی انقلاب، رسماً پیام ویژه برای ملت مصر فرستادند و از ملت مصر خواستند، آنها هم مثل ملت ایران به پاخیزند و نظام مستبد و وابسته شان را سرنگون کنند، البته آمریکایی‌ها باتجربه‌ای که در برابر انقلاب اسلامی ایران به دست آورده بودند، ترفندهایی به کار بردند و انقلاب ملتهای مسلمان مانند مصر را 30 سال به تأخیر انداختند، اما خوشبختانه امروزه این انقلابها به وقوع پیوسته و در حال توسعه و تکامل است.مسؤولان جمهوری اسلامی ایران باید حداکثر توجه و استفاده را از حضور رهبران این کشورها به عمل آورند و این پیوندهای معنوی و بالقوه میان انقلاب اسلامی ایران با این انقلابها به پیوندهای عملی و ساختاری و بالفعل تبدیل نمایند تا تلاش دشمنان در ایجاد تفرقه و بدبینی خنثی شود.
بسیاری از کشورهای منطقه عضو عدم تعهد می‌باشند، حضور سران این کشورها تا چه حد می‌تواند به اصول دیپلماسی ما کمک کند؟- این اجلاس فرصت بسیار ارزشمندی برای رایزنی با کشورها را پدید می‌آورد و ایران باید حداکثر بهره برداری از رایزنی بویژه با سران کشورها به عمل می‌آورد، به نظر من در اجلاس باید مهمترین مسایل جهانی مطرح و هماهنگ شود، ایران در خصوص دو موضوع مهم جهانی یکی مناقشه هسته‌ای و دیگری بحران سوریه، نقش اساسی دارد و در نتیجه از این فرصت باید برای هماهنگ‌تر کردن مواضع کشورها با مواضع ایران بهره برداری گردد.
پیشنهاد محمد مرسی، رئیس جمهور مصر مبنی بر تشکیل اجلاس چهار جانبه ایران، مصر، عربستان و ترکیه برای حل بحران سوریه، می‌تواند عملیاتی شود و فرمول و مکانیزمهایی واقع بینانه و اجرایی حاصل گردد. در مورد مناقشه هسته‌ای به نظر من جمهوری اسلامی ایران در توجیه جهانیان کم کاری کرده و طرف مقابل از این خلأ سوء استفاده و با مغلطه ذهن جهانیان را مغشوش کرده که گویی ایران به دنبال سلاح هسته‌ای است!
ایران باید از فرصت این اجلاس حداکثر بهره برداری در توجیه و روشن کردن ذهن جهانیان نسبت به مواضع خود بهره برداری نماید. باید گزارش جامع و شفاف از جزئیات سه دور مذاکره استانبول و بغداد و مسکو به اجلاس سران توسط رئیس جمهور و یا اگر مقتضی بود حتی توسط دکتر جلیلی ارایه گردد و برای اجلاس ثابت شود که ایران مواضع صلح‌جویانه داشته و به طور سازنده وارد مذاکره شده، ولی غرب به سرکردگی آمریکا و تحت تأثیر محافل صهیونیستی کارشکنی کرده و امکان مصالحه را معلق کرده‌اند.
باید به اجلاس سران عدم تعهد به طور مستدل نشان دهیم که آمریکا مناقشه هسته‌ای را بهانه کرده تا با بزرگنمایی وسیله‌ای برای اعمال فشار تحریم علیه ایران سازماندهی کند، آمریکا هدفش حل بحران هسته‌ای نیست، بلکه از این رهگذر به دنبال ایجاد اهرم برای مهار راهبردی ایران و از بین بردن موضع عدم تعهد ایران و تبدیل آن به موضع متعهدانه در قبال آمریکا می‌باشد. حتی باید مکانیزمی ایجاد کنیم که پس از اجلاس نیز به طور مرتب از تحولات مربوط به مناقشه هسته‌ای به تمام این کشورها گزارش توجیهی ارایه نماییم.
شما یکی از افراد حرفه‌ای و با سابقه در زمینه امور دیپلماتیک هستید، برای موفقیت بیشتر چه پیشنهادهایی را به مسؤولان دیپلماتیک کشور دارید؟من معتقدم چون قدرتهای بزرگ خارجی و صهیونیستها منافعشان در وجود و رشد اختلافات در منطقه است، دیپلماسی کلاسیک و معمول کارساز نیست؛ زیرا اجانب از طریق کارشناسان نفوذی بسادگی تفرقه را در ارکان حکومت کشورها دامن می‌زنند.بر این اساس من در منطقه مدل دیپلماسی و دیدار مرتب و پی در پی سران را پیشنهاد می‌کنم، به نظرم حضور سران منطقه در تهران فرصت مناسبی است تا ساختار برقراری دیپلماسی مرتب و مستمر سران منطقه را پایه گذاری کنیم. دیدار سران منطقه نه صرفاً چند جانبه، بلکه باید دو جانبه نیز طراحی شود، مثلاً سران ایران و مصر با هم توافق کنند که هر سه ماه یک بار بدون تشریفات معمول، دیدار کوتاه کاری با هم به طور نوبتی در تهران و قاهره داشته باشند.
منبع: قدس آنلاین 
