مسعود پزشکیان، نماینده مجلس در آرمان نوشت:
استیضاح وزیر علوم را
باید فرصت خوبی برای دولت و دکتر فرجی‌دانا قلمداد کرد تا با قرارگرفتن در
پشت تریبون مجلس، آنچه در طول یک سال عمر دولت رخ داده را بیان کنند. شکی
نیست وزیر علوم به پاکدستی خود ایمان دارد بنابراین لزومی ندارد سکوت پیشه
کند یا اسیر فشار و جبر تندروها شده و از اصولی که بدان معتقد است، کوتاه
بیاید. در تمام موضوعات که استیضاح یکی از آنهاست، باید شرایط به نحوی پیش
رود که مدیران بتوانند طبق موازین قانونی و به دور از دخالت‌های غیرقابل
قبول، برنامه‌های تعیین‌شده را پیش ببرند؛ از این‌رو، تحت فشار قراردادن
مسئولان و مدیران برای حرکت در مسیر و منفعت عده‌ای خاص، منطقی، عادلانه و
منصفانه به نظر نمی‌رسد؛ همچنین باید بر این نکته توجه ویژه داشت که شرایط
ملتهب کنونی منطقه با شرایط عادی تفاوت‌های فراوانی دارد بنابراین اتفاقات
پیش آمده در درون نمی‌تواند به صلاح باشد.
در این راستا باید
تاکید داشت که استیضاح حق مسلم نمایندگان است اما نمایندگان باید به دور از
پیشداوری‌های سیاسی و به‌دور از جناح‌بندی‌ها، از این ابزار قانونی برای
اداره بهتر کشور استفاده کنند. البته قانون ابزارهای دیگری نیز در اختیار
نمایندگان قرار داده که ازجمله آنها می‌توان به تذکر، سوال و کارت زرد
اشاره کرد. نمایندگان مجلس باید با وجدان خود منصف باشند و به عملکرد وزیر و
عملکرد خود، نیم‌نگاهی بیندازند تا دریابند آیا به واقع وزیر علوم مستحق
استیضاح بود؟
استیضاح وزیر علوم یک استیضاح سیاسی است چراکه در این
استیضاح، سخن از ارزیابی یک ساله وزارت علوم به میان خواهد آمد و این در
حالی است که هر عقل سلیمی می‌داند ارزیابی یک سیستم علمی کار یک یا دو سال
نیست. زمانی که اصرار بر بررسی عملکرد یک ساله سیستم علمی شود، مسلم است
برخوردی غیرعلمی و غیر از رسالت سازمانی در پس آن نهفته است.
درحقیقت
باید اذعان داشت اگر امروز مشکلی وجود دارد، قطع به یقین، زائیده مسئول
امروز نیست چراکه برای مباحث علمی، تحقیق و توسعه آموزش باید زمان طولانی
صرف شود تا به نتیجه برسد؛ در واقع تلاش‌هایی که در دوره‌های پیشین در
زمینه‌های علمی و توسعه علم صورت گرفت مادامی که سال‌های بعد به بار نشست،
دیگران آن را به اسم خود تمام کردند و اکنون نیز اگر شرایط نامساعد است به
دلیل ناکارآمدی مدیران گذشته بوده که امروز گریبان مدیران این دولت را
گرفته است. در هر صورت در رابطه با این استیضاح و آنچه رقم خواهد خورد باید
اذعان داشت آنچه تعیین‌کننده است، نوع دفاعیاتی است که در صحن مطرح خواهد
شد اما مهم‌تر از رای آوردن یا رای نیاوردن، آزادآمدن و آزادرفتن است.
درواقع مهم‌تر از وزیرماندن یا نماندن، ایستادگی بر سر اصول به‌حق و حمایت
از درستی‌هاست بنابراین آنچه مهم است درست ماندن و حمایت از درستی است.
