در حالیکه نمایش «تپش قلب؛ سکوت پس از انفجار» در کابل روی صحنه بود، یک نوجوان با بستن مواد منفجره به خود صحنه انفجار در این نمایش را به صحنه ای واقعی تبدیل کرد.
به گزارش مهر به نقل از بی بی سی، دو روز پیش یکی از بازیگران تئاتر افغانستان پیامی فرستاد و گفت که ساعت چهار عصر پنجشنبه، نمایشی در مرکز فرهنگی فرانسه خواهند داشت. نام این نمایش «تپش قلب؛ سکوت پس از انفجار» بود.
هنرمندان هفت ماه تمرین کرده بودند که صحنه‌ای از یک رویداد انفجاری-انتحاری و لحظات بعد آن را به نمایش بگذارند. این برنامه روز گذشته برگزار شد و صحنه‌ای که قرار بود تمثیل شود در واقعیت هم اتفاق افتاد و بازیگران و تماشاچیان را غافلگیر کرد.
ادریس فخری از گروه تئاتر «ازدر» نقش کسی را بازی می‌کرد که پس از یک رویداد انتحاری کشته شده و روحش از جیغ و فریاد پس از انفجار، زجر می‌کشد.
ادریس می‌گوید هفت ماه کار کردند که صحنه پس از یک حمله انتحاری را در قالب تئاتر به تصویر بکشند تا بتوانند عمق فاجعه را بیان کرده باشند.
ادریس از ماجرای دیروز می‌گوید که نمایش به نقطه اوج خود که در آن اجساد روی زمین، پس از انتحاری زجر می‌کشند و ناله می‌کنند، رسیده بود. در حین بازی، صدای انفجاری قوی به گوش می‌رسد که هم بازیگران و هم تماشاچیان را غافلگیر می‌کند.
ادریس در ابتدا فکر کرده که گویا کارگردان تئاتر به دلیل این که نمایش بسیار طبیعی جلوه کند، ایده صدای این انفجار را به عنوان یک جلوه ویژه از همه مخفی نگه داشته است. ادریس می‌گوید: من هم ماندم که این چه کاری بود که کرد، چرا ما را در جریان نگذاشت؟
اما این صدا، صداگذاری و یا جلوه ویژه نبود بلکه نوجوانی انتحاری بود که در لباس یک دانش‌آموز خود را در میان تماشاچیان جا زده و کمربند انتحاری‌اش را در تالار منفجر کرده بود.
لحظاتی پس از انفجار یکی از شرکت‌کنندگان زنگ زد و گفت که در مرکز فرهنگی فرانسه انفجار شده و همه تالار را ترک و فرار کرده‌اند. صدای جیغ و فریاد از آن سوی خط به گوش می‌رسید.
تالاری که این نمایش برپا شده بود، گنجایش بیش از ششصد تماشاگر را دارد. برگزارکنندگان این تئاتر می‌گویند که تالار پر شده بود. تعدادی از خبرنگاران و تصویربرداران نیز مشغول تصویربرداری اجرای زنده تئاتر بودند و بسیاری از تماشاچیان هم با گوشی‌های همراه خود از صحنه فیلم و عکس می‌گرفتند.
امنیت این مرکز زیر نظر نیروهای فرانسوی و ارتش ملی افغانستان است. برای ورود به این مرکز باید زنگ در را فشار بدهید و از آن طرف مردی از شما می‌پرسد که برای چه کاری آمده‌اید؟ بعد از ورود از در اصلی، درِ دیگری باز می‌شود و بعد از آن یک دستگاه بررسی بدنی قرار دارد و بازرسی بعدی توسط نگهبانان این مرکز انجام می‌شود.
گروه طالبان که مسئولیت این حمله را به دوش گرفته می‌گوید که این مرکز مردم را علیه شورشیان تحریک می‌کرد و هنگامی که یک نمایش تئاتر بر ضد حملات انتحاری در جریان بود، بمب گذار انتحاری خود را در آنجا منفجر کرد.
مردم در کابل می‌گویند که گروه طالبان با این کار خود خواست نشان بدهد که اگر کسی علیه حملات انتحاری و فعالیت‌های شورشی صدایی بلند کند، صدایش را خفه خواهد کرد. به همین دلیل است که گروهی از شهروندان و فعالان مدنی، تجمعاتی را برای محکوم کردن حملات انتحاری سازماندهی کرده‌اند.
یکی از این تجمعات، با الهام از نام نمایش دیروز، با عنوان «تپش قلب؛ زندگی پس از انفجار» برگزار می‌شود و هدف آن هم به گفته برگزارکنندگان این است که بگویند چنین حوادثی نمی‌تواند مانع تپش قلب‌ها در کابل شود.
در یکی دو سال گذشته بزرگ‌ترین برنامه‌های موسیقی از جمله سوند سنترال فستیوال و کنسرت‌های موسیقی محلی و خارجی، مهم‌ترین جشنواره‌های فیلم مثل جشنواره فیلم حقوق بشر و جشنواره فیلم مهرگان و رویدادهای کوچک و بزرگ در این مرکز برگزار شده است.
مساله‌ای که بیشتر شهروندان کابل را متاثر کرده این است که مرکز فرهنگی فرانسه در کابل از معدود مراکز پر رفت و آمد و مشغول برای برنامه‌های فرهنگی و هنری و تجمعات نسل نو بود و با این حساب پایتخت نشیان‌ها جای ارزشمندی را از دست داده‌اند.
