استعفای منوچهر محمدی از شورای عالی سینما / «ابد و یک روز» پیشتاز آرای مردمی و سودای سیمرغ / رقابت «امکان مینا»، «ایستاده در غبار» و «دختر»

بر اساس اعلام کمیته رای گیری مردمی که زیر نظر خانه سینما فعالیت می کند فیلم های «ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی، «اژدها وارد می شود» به کارگردانی مانی حقیقی، «ایستاده در غبار» ساخته محمدحسین مهدویان، «بادیگارد» ساخته ابراهیم حاتمی کیا و «بارکد» ساخته مصطفی کیایی همچنان در صدر آرا هستند.

جدول انتخاب بهترین فیلم از نگاه تماشاگران تا پایان برگزاری سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر به صورت روزانه از سوی خانه سینما منتشر می شود. آرای روز هشتم بین ۲۳ فیلم و با اخذ ۵۱ هزار و ۵۴۷ رای بوده است.

طبق داوری انجام گرفته در روزهای شنبه و یکشنبه ۱۷ و ۱۸ بهمن ماه نیز فیلم های «ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی، «اژدها وارد می شود» به کارگردانی مانی حقیقی، «ایستاده در غبار» ساخته محمدحسین مهدویان، «بادیگارد» ساخته ابراهیم حاتمی کیا و «بارکد» ساخته مصطفی کیایی بدون ترتیب و بر طبق حروف الفبا در ردیف بهترین فیلم ها از نگاه تماشاگران قرار گرفته اند.

طبق داوری انجام گرفته در روز جمعه ۱۶ بهمن فیلم های «ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی، «اژدها وارد می شود» به کارگردانی مانی حقیقی، «ایستاده در غبار» ساخته محمدحسین مهدویان، «بادیگارد» ساخته ابراهیم حاتمی کیا و «بارکد» ساخته مصطفی کیایی بدون ترتیب و بر طبق حروف الفبا در ردیف بهترین فیلم ها از نگاه تماشاگران بودند.

طبق داوری انجام گرفته در روز پنجشنبه ۱۷ بهمن فیلم های «ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی، «اژدها وارد می شود» به کارگردانی مانی حقیقی، «بادیگارد» ساخته ابراهیم حاتمی کیا، «بارکد» ساخته مصطفی کیایی و «لانتوری» ساخته رضا درمیشیان بدون ترتیب و بر طبق حروف الفبا در ردیف بهترین فیلم ها از نگاه تماشاگران بودند.

براساس داوری در روز چهارشنبه ۱۴ بهمن فیلم های «ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی، «اژدها وارد می شود» به کارگردانی مانی حقیقی، «ایستاده در غبار» به کارگردانی محمدحسین مهدویان، «بادیگارد» ساخته ابراهیم حاتمی کیا و «بارکد» ساخته مصطفی کیایی بدون ترتیب و بر طبق حروف الفبا در ردیف بهترین فیلم ها از نگاه تماشاگران قرار گرفته اند.

طبق داوری انجام گرفته در روز سه شنبه ۱۳ بهمن ماه فیلم های «ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی، «اژدها وارد می شود» به کارگردانی مانی حقیقی، «ایستاده در غبار» به کارگردانی محمدحسین مهدویان، «بارکد» به کارگردانی مصطفی کیایی و «لانتوری» به کارگردانی رضا درمیشیان بدون ترتیب و بر طبق حروف الفبا در ردیف بهترین فیلم ها از نگاه تماشاگران قرار گرفته بودند.

طبق داوری انجام گرفته در روز دوشنبه ۱۲ بهمن ماه فیلم های «ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی، «ایستاده در غبار» به کارگردانی محمدحسین مهدویان، «خشم و هیاهو» به کارگردانی هومن سیدی، «زاپاس» به کارگردانی برزو نیک نژاد و «آااادت نمی‌کنیم» به کارگردانی ابراهیم ابراهیمیان بدون ترتیب و بر طبق حروف الفبا در ردیف بهترین فیلم ها از نگاه تماشاگران قرار گرفته بودند.

10:13- مستند «A۱۵۷» ماجرای دردناک زندگی سه دختر سوری است که بهروز نورانی پور در جدیدترین ساخته خود آن را به تصویر کشیده است.  این سه دختر مورد تجاوز نیروهای داعش قرار گرفته اند و در مقابل دوربین از روزهای خوب گذشته خود همراه با پدر و مادر تعریف می کنند و آنچه که داعش با ورود به کوچه و منزل آنها بر سرشان آورده است. نیروهای داعش به این سه دختر که دو تن از آنها با نام های روکن و هیلن خواهر هستند و دیگری با نام سولاف همسایه آنها است، تجاوز می کنند و مدتی آنها را به اسیری می گیرد.

بهروز نورانی پور کارگردان مستند «A۱۵۷» در پاسخ به این پرسش که  چقدر واقعی است و شما تا چه حد در روند این گفتگوها و دیالوگ ها تاثیر داشتید؟، به مهر گفت: تزریق دیالوگ به یک سوژه نافی ساخت یک اثر مستند نیست و نمی تواند نکته ای منفی برای یک اثر باشد زیرا این کارگردان است که اثر را هدایت می کند. البته من بیشتر تمایل دارم کارم را بدون قضاوت هدایت کنم یعنی واقعه را به تصویر بکشم و اینکه بگوییم در فیلم دیالوگ هایی است که من به سوژه هایم القا کرده ام اصلا به این صورت نبوده است. ما از شرایط پرسیدیم و آنها قرائت خود را از شرایط داشتند اما مونولوگ را ما تنظیم کردیم. گویی مصاحبه ای انجام شده است و باید آن را روتوش می کردیم و در خدمت کار قرار می دادیم. هرچه در گفتگو با کودکان انجام شده بود حرف هایی بود که خودشان بیان می کردند. به طور مثال ما از کم و کیف سقوط شهرشان و درگیر شدن کوچه شان می پرسیدیم و به تدریج با سوالات جزئی تر به منزل آنها می رسیدیم. طبیعتا در این مسیر مجموعه ای از چارچوب ها و قواعدی که برای ساخت یک مستند لازم است به کار می گرفتیم.

10:39- هادی بهروز در گفت‌وگویی با ایسنا افزود: این فیلم به صورت سوپر 16 فیلمبرداری شده است و تنها فیلم جشنواره امسال است که با این فرمت فیلمبرداری شده است. البته در دوره‌های گذشته فیلم «یه حبه قند» هم با همین فرمت فیلمبرداری شده بود، ولی تفاوت کار ما با آن فیلم، در متد رنگی و بافت تصویری است.

این فیلمبردار در پاسخ به اینکه بعضی معتقدند بخشی از تصاویر فیلم «ایستاده در غبار» آرشیوی است، تاکید کرد: هیچ‌گونه تصویر آرشیوی نداریم. خوشبختانه در سبک فیلمبرداری به حدی از باور پذیری نزدیک شده‌ایم که تصاویرمان آرشیوی به نظر می‌رسد در حالیکه همه چیز را ساخته‌ایم و فیلمبرداری کرده‌ایم.

بهروز، شیوه فیلمبرداری این فیلم از پر از ریسک دانست و اضافه کرد: پیش از این فیلم پروژه «آخرین روزهای زمستان» را با همین فرمت کار کرده بودیم اما ازآنجاکه قرار بود «ایستاده در غبار» روی پرده سینما نمایش داده شود، بسیاری مرا از این فرمت فیلمبرداری منع می‌کردند و احتمال می‌داند، شکست بخورد ولی ما تمام دوربین‌ها و لنزهای موجود را امتحان کردیم و در نهایت تصمیم گرفتیم از فرمت سوپر 16 استفاده کنیم و بیش از 70 درصد تصاویر با لنزی قدیمی کار شده‌اند که بافتی ایده آل می‌داد وخوشبختانه نتیجه کار راضی کننده است.

وی در ارتباط با اثر جدید خود نیز عنوان کرد:این فیلم تقریبا پولانسکی وار ساخته شده البته منظورم این نیست که بگویم مشابه آن سینما است اما از نظر بصری شباهت هایی میان این دو ساختار وجود دارد. هرچه بلد بودم در این فیلم پیاده کردم و از ابتدا سعی بسیار داشتیم که فیلمی استاندارد ساخته شود. بر روی این فیلنامه حدود یازده ماه کار شده و سعی کردیم ممیزی های مرسوم ایران نیز در نظر گرفته شود.

وی در پایان در پاسخ به سئوالی که در ارتباط با سختی کار با بازیگران مطرح سینما مطرح شده بود گفت:با احترام به تمام بازیگران در خیلی موارد ممکن است بازیگر در روند تولید فیلم اتفاقات خاصی ایجاد کند اما در این فیلم هیچ مشکلی نبود و واقعا بازیگران و کستینگ بسیار خوبی داشته و هیچ مشکلی در روند ساخت فیلم نداشتیم.

پیمان جعفری تهیه کننده این فیلم هم با گرامی داشت یدالله نجفی، در این نشست به ارائه توضیحاتی مختصر درباره روند ساخت این فیلم پرداخت.

ساره بیات بازیگر نقش اول این فیلم هم در این نشست اظهار کرد:نویسنده و کارگردان کار زمانی که این متن در مرحله نگارش بود پیش فرض هایی در ذهن داشته و علاقمند بودند آنها در روند کار رخ دهد.بر این اساس چندین جلسه داشته ودرباره این موارد صحبت شد و با یک تعامل توانستیم سر صحنه به نکات بیشتری که مد نظر داشتند برسیم. وسواس و سخت گیری ابراهیمیان امری به جاست و لازم است یک کارگردان چنین وسواسی داشته باشد تا بتوان به نتیجه کار اعتماد کرد.

سارا سلطانی نویسنده فیلمنامه نیز با ارائه توضیحاتی درباره روند کار گفت:مهندسی فیلمنامه بدون حضور ابراهیم ابراهیمیان کار بسیار دشواری بود اما او با صبر زیاد و همکاری قوی در نگارش این فیلمنامه کمک های بسزایی داشت.

ژینوس پدرام تدوینگر «عادت نمی کنیم»نیز در این نشست عنوان کرد: در تدوین این فیلم سعی کردیم به آنچه اتفاق افتاده وفادار باشیم.

شهرام اخلاص پور مدیرپروژه و مجری این طرح نیز با اشاره به بحث هایی که مبنی بر شباهت این فیلم با آثار فرهادی مطرح می شود،گفت:داشتن شباهت با فیلم های فرهادی که از مفاخر سینماست اصلا امر بدی نیست اما ما آگاهانه تلاش کردیم و آنچه فیلم را سرپا نگه داشت آن است که این اثر حاصل کار یک گروه جوان و زبده بوده است.

وی افزود: حتی اگر این دوستان بر روی هر موضوع دیگری کار می کردند با توجه به تلاش آنها قطعا به همین خوبی از کار در می آمد.این فیلم از آثاری است که جای چند بار دیدن دارد.حتی افراد بسیاری می گویند که این فیلم مابه ازای خارجی دارد.به هرحال این نوع مضامین از بستر اجتماع گرفته شده است.اگر ما به دنبال ژانرهای سینمایی در مکاتب مختلف می گردیم شاید بد نباشد نگاهی هم به محیط پیرامونی خود داشته باشیم.

حامد ثابت آهنگساز این سینمایی هم درباره تفاوت موسیقی«عادت نمی کنیم»با سایر فیلم های خود گفت: موسیقی این فیلم برای پنج باند طراحی شده در حالی که فیلم های قبلی خود را استریو انجام می دادم. به زعم من موسیقی این فیلم تاکنون بهترین کار من بوده است.

پانته آ پناهی ها دیگر بازیگر فیلم نیز نقش خود در این اثر را نقشی وسوسه انگیز و متفاوت با کارهای قبلی خود دانست.

اطبایی با اشاره به اکران سه فیلم «من»،«خانه‌ای در خیابان چهل و یکم» و «متولد 65» که هر سه ازفیلم‌های این دوره از جشنواره فجر هستند، در برنامه‌ای در پاریس به ایسنا توضیح داد: من از جزییات این برنامه مطلع نیستم و شاید حتی این اقدام با توافق تهیه‌کننده‌های هر سه فیلم صورت گرفته باشد اما تردیدی نیست که هر سه فیلم ظرفیت حضور در جشنواره های بین المللی را داشته و با این اقدام "پرمیر" و یا همان نمایش اول بین المللی فیلم از دست رفته و در نتیجه شانس حضور این آثار در جشنواره‌های مهم و الف از دست می‌رود!

این کارشناس سینما اضافه کرد: طبق شنیده‌ها گویا قرار است این فیلم‌ها بعد از فرانسه در 9 کشور دیگر هم به نمایش درآیند که واقعا تصمیم عجیبی است و نمی‌توانم میزان شگفتی خود را از این فرصت سوزی بیان کنم!

وی با توضیح شرایط پذیرش فیلم‌ها در جشنواره‌های مطرح جهانی تصریح کرد: هر فیلمی که تقاضای حضور در جشنواره‌های درجه الف سینمایی را دارد، طبق مقررات فیاپف نباید پیش از آن جشنواره، در خارج از کشور تولید فیلم، نمایش دیگری داشته باشد اما مسئولان سازمان سینمایی بدون توجه به این قانون، بعضی از فیلم‌های جدید ایرانی را که می‌توانند شانسی در جشنواره‌های بین‌المللی داشته باشند، از این فرصت بی‌نصیب می‌کنند و توجیه دوستان خصوصی بودن و بلیت فروشی نکردن برای این برنامه‌هاست و اینکه این اقدام مانعی برای از بین رفتن "پرمیر" فیلم‌ها نیست.

این کارشناس امور بین‌الملل سینما یادآور شد: سال گذشته این اتفاق برای فیلم «اعترافات ذهن خطرناک من» کار هومن سیدی افتاد و این فیلم به دلیل نمایش در جشنواره فیلم‌های ایرانی کلن، از دور انتخاب جشنواره مطرحی مانند ونیز کنار رفت.

این پخش کننده بین‌المللی سینما درباره مطلع بودن صاحبان فیلم‌ها از این تصمیم‌گیری‌ها افزود: با کارگردان‌ یکی از این فیلم‌ها که صحبت کردم، اصلا خبر نداشت. نکته دیگر در اجرا این برنامه‌ها نادیده گرفتن پخش‌کننده‌های بین‌المللی فیلم‌هاست. برای نمونه خود من پخش کننده بین‌المللی فیلم «احتمال باران اسیدی» هستم و تمام مسئولیت حضور بین‌المللی این فیلم به عهده من است اما باید از طریق رسانه‌ها اطلاع پیدا کنم که این فیلم هم دراین برنامه پاریس دوستان حضور داشته است! پرسش بنده این است که آقای ایوبی اگر سازمان سینمایی پخش کننده بین المللی فیلم های ایرانی را به رسمیت نشناسد وای به حال دیگران!

وی تاکید کرد: وقتی فیلمی تحت قرارداد یک پخش کننده بین‌المللی است، بدون تردید برنامه ریزی مشخصی برای آن فیلم در هر کشور وجود دارد و این نمایش‌های بدون اجازه به استراتژی پخش لطمه جدی وارد می‌کند. اعتراض هم که می‌کنیم، می‌فرمایند موضوع به تهیه‌کننده خبر داده شده و وظیفه تهیه‌کننده بوده که به پخش کننده اطلاع دهد. چه باید گفت که درد ما هم یک دو تا نیست و از کجا باید نالید؟!!

اطبایی یکی از اساسی‌ترین مشکلات سینما را تهیه‌کنندگی و تولید ذکر می‌کند و اضافه می‌کند که علی رغم فعالیت شماری از تهیه کننده‌های حرفه‌ای و کار بلد، بخش بزرگی از دوستان تهیه کننده تنها به منافع لحظه‌ای و کوتاه مدت فکر کرده و به خصوص فیلم در مرحله پخش، چه داخلی و چه خارجی رها می‌شود و در اولین مواجه با یک پیشنهاد حتی حقیرانه مالی، تعهدات و قراردادهای خود با پخش کننده‌ها را به فراموشی می‌سپارند.

وی در ادامه درباره ارزیابی کلی‌اش از این دوره از جشنواره فجر توضیح داد: طبیعی است که در این مقطع نمی‌توان ارزیابی کاملی از جشنواره داشت و باید پس از پایان آن و قدری فاصله گرفتن، به تحلیل آن پرداخت. من امسال هنوز به هیچ یک از سینماهای مردمی نرفته‌ام اما دیدن دوباره صف‌های طولانی تماشاگران مقابل سینماها و فروش همه بلیتهای پیش فروش در یک زمان کوتاه بسیار شوق برانگیز است و همچنین دیدن ساخته‌های نسل‌های مختلف سینماگران باعث خوشحالی است.

او که این روزها برای دیدن فیلم‌های جشنواره فجر در کاخ جشنواره حضور دارد، از شرایط برگزاری جشنواره فجر در برج میلاد ابراز تاسف کرد و به ایسنا گفت: من شخصا در سال‌های حضور در مرکز هنرهای نمایشی با دبیر جشنواره فجر و دیگر همکاران ایشان مانند آقای غریب‌پور که مدیریت کاخ جشنواره را بر عهده دارد و آقای پارسایی همکاری داشته‌ام و به توانایی‌ها و قابلیت‌های این دوستان اعتقاد کامل دارم اما این برج میلاد گویا مدیر سوز است و هیچ کسی نمی‌تواند در این فضا نظمی ایجاد کند.

او ادامه داد: کارت جشنواره بنده در پایان روز سوم به دستم رسید، آن هم به لطف حسین پارسایی و با اسم اشتباه!با احترام به همه آن دوستان شرایط حضور و فیلم دیدن در برج میلاد یک چالش بزرگ برای همه است. موقعیت جغرافیایی برج، وقت بسیاری را در ترافیک شهری از همگان می‌گیرد، پارک خودرو در پارکینگ طبقاتی امری است محال، ورود به سالن و پیدا کردن یک جای مناسب چالشی است از همه بزرگ تر و شرایط پخش فیلم هم اسفناک. با همه این مسایل دیگر چرا باید برای حضور در جشنواره و لذت از فیلم دیدن به برج میلاد رفت و مطمئن هستم افراد زیادی و از جمله خودم از سال آینده در این فضا لذت از جشنواره را برای خودمان حرام نخواهیم کرد.

او ادامه داد: جشنواره فیلم فجر جشن سینمای ایران است که باید همه از آن لذت ببریم اما این شرایط فیلم دیدن، جشن را به عذاب تبدیل کرده است. نیت از این حرف‌ها تنها یک انتقاد نیست، چرا به خوبی می‌دانم برگزار یک جشنواره آن هم در ابعاد جشنواره فجر چه قدر مشکل و پر چالش است اما حیف که این زحمات با چند تصمیم اشتباه منجر به زیر سوال بردن همه اجزای جشنواره بشود.

محمد اطبایی در پایان با اشاره به ترکیب هیات داوران و هیات انتخاب این دوره از جشنواره فجر، از جای خالی جوانان و خانم‌ها در این ترکیب انتقاد کرد و گفت: چه ایرادی دارد که یک فیلمساز جوان و موفق هم در این ترکیب حضور داشته باشد؟! چرا به محض اینکه صحبت هیات انتخاب و داوری به میان می‌آید، به سرعت فکرمان به افراد بالای پنجاه سال می رود؟! همچنان که جای خانم‌ها در این ترکیب‌ها خالی است و رفتاری را که در این سی و اندی دوره جشنواره انجام شده، نوعی جفا به خانم‌ها و جوانان می‌دانم.

10:45- امیر پورکیان تهیه‌کننده فیلم «گاهی» گفت: اهالی رسانه منتظر یک فرش قرمز متفاوت و خاص برای این فیلم باشند.

11:00- کمال تبریزی کارگردان «امکان مینا» درباره عدم فیلمسازی عباس کیارستمی طی 17 سال اخیر در ایران به ایسنا گفت: ایشان خودش مایل نیست. اگر بخواهد می‌تواند.

وی درباره اراده بیضایی برای فیلمسازی نیز گفت: به نظرم حتما ایشان می‌خواهد کار کند. آخرین فیلم ایشان «وقتی همه خوابیم» قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری بود. به نظرم یک مقدار زودرنجی و حساس‌بودن آدم‌ها که یک ویژگی طبیعی برای هنرمندان است، باعث می‌شود این فاصله ایجاد شود و عطای کار را به لقایش ببخشند. آقای تقوایی هم بسیار حساس و زودرنج است. اما پوست‌کلفت‌تر از اینها آقای مهرجویی است.

تبریزی درباره عدم فیلمسازی تقوایی و اینکه او خودش گفته دیگر فیلم نمی‌سازد، توضیح داد: این بخش مربوط به ویژگی افراد است. البته با این قسمت از صحبت شما موافق هستم که اگر آقای تقوایی یا بیضایی فیلم نمی‌سازند، بخش مهمی از عدم امکان فیلم‌سازی به مسئولان سینما برمی‌گردد و اگر شرایطی را فراهم کنند که این افراد باز هم فیلم بسازند، به نفع سینمای ایران و فیلم‌ساز است که باز بتواند کارش را ادامه دهد.

وی در عین حال درباره شرایط فیلمسازی خود گفت:  فکر نمی‌کنم سدی باشد که شما نتوانید فیلم بسازید. من خودم در هشت سال دولت آقای احمدی‌نژاد با خیلی از مقاومت‌ها روبه‌رو شدم. یعنی اصلا تصمیم گرفته بودند اجازه ندهند من فیلم بسازم. اما انسان با تلاش و سعی خودش می‌تواند کار کند. با همه آن شرایط یک فیلم، اول و یک فیلم، آخر دوره هشت‌ساله ساختم. هشت سال فاصله افتاد اما زمینه‌اش فراهم شد. من به خواستن، توانستن است، معتقدم.

11:45- مصطفی کیایی کارگردان فیلم «بارکد» که در بخش «سودای سیمرغ» جشنواره فیلم فجر حضور دارد، در توضیح مشکل شامگاه گذشته 19 بهمن ماه که در اکران فیلمش در سینما «پایتخت» رخ داده بود به ایسنا گفت: شب گذشته در دقیقه بیستم نمایش فیلم «بارکد»، برای هارد سیستم پخش سینما مشکلی پیش می‌آید و پخش فیلم متوقف شد. برای اکران مجدد این فیلم دفتر جشنواره فجر باید تصمیم بگیرد و الان در حال پیگیری این کار هستم. این اتفاق یک بار دیگر هم در پردیس «زندگی» برای فیلم من پیش آمده بود که نمایش آن به دلیل مشکل هارد دستگاه، نیمه کاره بماند.

محمدزاده با بیان اینکه با طبقه اجتماعی شخصیت‌های فیلم «چهارشنبه» آشنایی دارد، ادامه داد: به نظرم باورپذیرترین شکلی که در سینمای ایران می‌توان کار کرد، سینمایی است که ریشه در رئالیسم و ناتورالیسم دارد و برای من به عنوان یک فیلمساز اول، طرح چنین موضوعی انتخاب مناسب‌تری بود، ضمن اینکه تلاش می‌کردیم، شرایطی را برای تولید فراهم کنیم که بتوانیم از پس آن برآییم، چون «چهارشنبه» کاملا با بودجه شخصی ساخته شده است.

کارگردان فیلم سینمایی «چهارشنبه» همچنین درباره قرارگیری فیلمش در گروه «هنر و تجربه» و آینده اکران آن گفت: هنر و تجربه برای ما اولویت دارد و پیشنهادی هم از سوی مدیران آن مطرح شده و امیدوارم ابتدای سال 95 این فیلم در گروه هنر و تجربه اکران شود. اعتقاد چندانی به این دسته‌بندی‌ها ندارم، مهم‌تر از عنوانی که فیلم در آن قرار می‌گیرد رضایت مردم است،چون حتی فروش بالای یک فیلم هم کافی نیست و باید مخاطبان آن را بپسندند.

وی همچنین درباره پروژه جدید خود با اشاره به یک گروه طرح و ایده پردازی و فیلمنامه نویسی گفت: در این گروه تلاش می‌کنیم خودمان تولید کننده باشیم و در حال حاضر دو فیلمنامه آماده داریم که احتمالا تا اواخر امسال برای پروانه ساخت آن اقدام می‌کنیم و اوایل سال آینده ساخت فیلم را شروع می‌کنیم.

12:00- فرهاد توحیدی فیلمنامه نویس سینما در حاشیه سی و چهارمین جشنواره بین المللی فیلم فجر به فارس گفت: وضعیت فیلمنامه ها در کشور به دلایل مختلفی بستگی دارد. این وضعیت از اقتصاد گرفته تا سیاست و منظور من هم از سیاست تمام اشکال آن یعنی آنچه بر فضای فرهنگی تاثیر می گذارد است. بر این اساس تا زمانی که دولت دست از سر اقتصاد حوزه فرهنگ برندارد وضع به همین صورت است.

وی افزود: تهیه کننده ای که دست او در جیب دولت است اکران و عدم اکران یک فیلم برای او اصلا اهمیتی ندارد. بنابراین آن فرد اهمیت و حساسیت لازم را برای نگارش فیلمنامه ای خوب نخواهد داشت. زیرا فیلم او چه اکران شود و چه نشود او پول خود را خواهد گرفت. کنار کشیدن دولت از تامین اعتبار سینمای ایران موضوع مهمی است.

توحیدی ادامه داد: براین اساس بخش خصوصی باید وارد حوزه فیلمنامه نویسی شود و به کمک سینما بیاید. زیرا برای اینکه این امر محقق شود باید شرایط امنیت سرمایه گذاری فراهم شود. به عبارتی بهتر اندک اتفاقی موجب نشود تا سرمایه های این بخش بخوابد. همانطور که می دانید بازدهی سرمایه گذاری در بخش فرهنگ بسیار دشوار است.

این فیلمنامه نویس خاطرنشان کرد: بنابر این باید در سیاست های ممیزی و در حوزه باز کردن فضای فرهنگی و مسائلی از این دست شاهد بازتر شدن فضای کشور باشیم. البته رفع تمام این مسائل در دست وزارت ارشاد هم نیست و نهادهای فرهنگی دیگر هم دخیل هستند. زیرا اگر امنیت سرمایه گذاری وجود نداشته باشد دیگر کسی برای فیلمی بودجه صرف نمی کند وقتی که قرار است چند روز دیگر توقیف شود.

وی اضافه کرد: اگر چرخه اقتصادی سینمای ایران بر روی این ریل قرار بگیرد که دست سینما در جیب مردم باشد آن وقت است که همه نه تنها بر روی فیلمنامه بلکه بر روی سایر بخش های سینما هم حساس خواهند شد. این موضوع یک پایه در سینما محسوب می شود و تا زمانی که این مشکل برطرف نشود اتفاق مثبتی را در سینما شاهد نخواهیم بود. در بد بودن فیلمنامه ها و ضعیف بودن فیلم ها و نازل بودن سینما یک و یا دو عامل دخیل نیستند و پارامترهای مختلفی موثر هستند. بر این اساس تمامی این پارامترها را باید یک به یک مورد بررسی قرار داد و ضمن مشخص کردن هرکدام بر روی آن نیز فکر کرد.

12:15- نشست نقد و بررسی فیلم «برادرم خسرو» با تقدیر و تشکر از شهاب حسینی و یک اعتراف برگزار شد. علی علایی در ابتدای نشست خبری این فیلم که به عنوان منتقد حضور داشت‌، با تحسین فیلم «برادرم خسرو» اظهار کرد: در سینمای ایران یک پوست اندازی اتفاق افتاده که نه نتیجه سیاست گذاری‌ها است و نه نتیجه مدیریت فرهنگی است بلکه توسط اشخاص رخ داده است.

وی این پوست اندازی را متعلق به سینمای ایران دانست و گفت: این اتفاق مربوط به جشنواره فجر نیست و می‌بینیم که بخش نگاه نو در جشنواره امسال به قوی‌ترین بخش آن تبدیل شده است.

علایی در ادامه با اشاره به اطلاعات دقیق و درستی که نسبت به یک شخص دو قطبی در فیلم «برادرم خسرو» ارائه شده است‌، گفت: من خودم دو قطبی هستم و می‌دانم که یک بیمار دو قطبی در طول روز چند بار فازش عوض نمی‌شود، در این فیلم اطلاعات درستی داده شده است و شهاب حسینی به خوبی از ایفای این نقش برآمد.

او همچنین خاطر نشان کرد: که برای صحه‌گذاری بر نوع روایتی که از یک بیماری دو قطبی در این فیلم نشان داده شده‌،حاضر به خودزنی شده است که البته این اعتراف او از سوی هنگامه قاضیانی با تحسین روبرو شد.

احسان بیگلری کارگردان این فیلم هم در بخشی از این نشست تاکید کرد: من نمی‌خواستم راجع به این بیماری فیلم بسازم. بلکه از این بیماری روحی به عنوان یک نقطه ورود استفاده کردم چون در بستر قصه و فضایی که دو برادر با هم داشتند کمک کننده بود، حتی اسم بیماری هم می‌توانست تاثیر گذار باشد.

او با اشاره به اعتراف علی علایی گفت: من هم در کودکی عمویی داشتم که خودکشی کرد و بعدها فهمیدیم بیماری داشته که در آن زمان کسی متوجه آن نمی‌شد و این اتفاق در ساخت این فیلم به من کمک کرد.

ناصر هاشمی یکی از بازیگران این فیلم درباره حضور خود در این اثر سینمایی بیان کرد: پس از خواندن فیلمنامه در یک روند به شرایطی رسیدیم که در این فیلم حضور داشته باشم و اکنون می‌خواهم به عنوان تماشاچی به فیلم نگاه کنم تا کشف کنم، آیا کار اضافه‌ای در نقشم انجام داده ام یا خیر؟! چون مشخص‌ترین ویژگی این کاراکتر چارچوب محکم بتونی‌اش بود که اجازه نمی‌داد کسی به آن رسوخ کند.

وی همچنین همانند دیگر عوامل فیلم به طور ویژه‌ای از شهاب حسینی تقدیر و سپاسگزاری کرد آن هم به دلیل اینکه پولی را که برای تبلیغ می‌ خواستند، در اختیارش قرار دهند صرف تولید فیلم سینمایی کرده است.

هنگامه قاضیانی یکی از بازیگر زن این فیلم هم در سخنانی گفت: تقریبا آخرین نفری بودم که به گروه فیلم «برادرم خسرو» پیوستم و این فیلم را آنقدر دوست دارم که پس از حدود 20سال حضور در سینما به جرات می‌توانم بگویم این فیلم سلیقه من بود و پس از تمام این سال‌ها احساس می‌کنم، مجموعه اتفاقاتی که باید در سینما باید برای من بیفتد با این فیلم افتاده است.

جواد یحیوی هم که به عنوان بازیگر در این نشست حضور داشت درباره بازی خود در این فیلم و حضور گاه به گاهش گفت: من کلا گاه به گاه کار می‌کنم، چون ممکن است زمانی که امکان کار داشته باشم اجازه آن داده نشود ولی اخیرا اجازه کار در تئاتر و سینما به من داده شده و فیلمنامه در کنار شرایط خوب فیلم «برادرم خسرو» انگیزه حضور من در این کار بود.

سعید ملکان تهیه کننده این فیلم هم در سخنانی تاکید کرد که اگر شهاب حسینی در این فیلم حضور نداشت‌، این فیلم ساخته نمی‌شد به ویژه آنکه در سرمایه‌گذاری هم نقش داشت.

دانلود گزیده نشست خبری فیلم «برادرم خسرو»

12:38- بهروز نورانی پور کارگردان مستند «A۱۵۷» در یادداشتی درباره فیلم خود نوشته است: «از دورانی که تنها دشمن انسان، طبیعت و سوانح آن بود مدت ها می گذرد. در زمان ما بزرگترین تهدید علیه نوع بشری، خود انسان است. انسان و دستاوردهایش، افکار و نوآوری هایی در راستای برتری جویی که غالبا آنقدر افراطی اند که حتی خالقانشان را از تبعات منفی ِ خود، بی نصیب نمی گذارند. بشر رقابت جو، هر روز فکری تازه برای تفوق بر دیگری از سر می گذراند و بی مهابا از آنچه که قرار است بر سر دیگری بیاید، آن را در بوته عمل می نهد. آنکه در جریان نبرد شکست می خورد حس انتقام و سرخوردگی او را به تکاپویی دوباره وا می دارد. آنکه برتری حاصل کرده برای حفظ موقعیت و سلطه، در تدارک ساز و برگ نبرد آتی بر می آید.

این روند یک دور باطل است و جنگ ها هر روز بازتولید می شوند. صلح و برابری اشعاری هستند بیانگر آرزوهایی که بر زبان ملت ها جاری اند اما ادبیات صلح جویان و برابری خواهان تا امروز موفقیت چندانی نداشته و اوضاع رو به وخامت دارد. جنگ ها، نسل کشی، تبعیض و تجاوز، متعدد و جهانگیر شده است. مجموع لحظاتی که جهان در قرن اخیر عاری از جنگ سپری کرده کمتر از یک ساعت است! و این واقعیتی است که باید با آن مواجه شد. چرا تمام این نقادی ها و فریادها بی نتیجه و بی پاسخ بوده است؟ چه اشکالی در این جوشش های حق طلبانه است که خشک می شود؟ ملل عالم بنا بر عادت، هزینه‌های جنگ را با دلار، تولید از دست رفته، یا تعداد سربازانی که کشته یا زخمی شده‌اند، می‌سنجند. بسیار کم پیش می‌آید هزینه‌های جنگ را بر اساس میزان رنج تک تک انسان‌ها اندازه بگیرند. هنگامی که فاکتورهای انسانی در نظر گرفته می‌شوند، شکست روانی همچنان به عنوان یکی از پرهزینه‌ترین مواردی به شمار می‌رود که به واسطه جنگ، تحمیل می‌شود. «A۱۵۷» نگارشی مستند از جنگ، خشونت و فتح جنسیت در سرزمینی است که دیگر کسی در آن آرزویی ندارد...»

12:45- سیدجمال حاتمی کارگردان فیلم سینمایی «لاک قرمز» در پاسخ به این پرسش که بر اساس چه معیاری بازیگران خود را انتخاب کرده‌اید، به فارس گفت: ابتدا به خود نقش و آن چیزی که برای فیلمنامه می‌توانست مفید باشد فکر کردم ، در این بین نکته مهم برایم این بود که کدام بازیگر می‌تواند این نقش‌ها را به درستی به منصه ظهور برساند. به طور مثال یکی از بازیگران فیلم من پانته‌آ پناهی‌ها است که هم چندین جایزه در سینما دریافت کرده و هم اینکه از طرفی دور از فضای سینما نیز نبوده است. از طرفی تلاش می‌کردم در انتخاب بازیگران به نوعی عمل کنم تا به فضای رئال «واقعی» فیلم کمک کنم.

این کارگردان ادامه داد: به نظرم این بازیگر می‌توانست این کمک را به فیلم و نقش داشته باشد. دغدغه من در ارتباط با این موضوع که فیلم را با انتخاب‌های درست در زمینه بازیگری به سمت واقعی شدن پیش ببرم باعث شد که خیلی به بازیگران چهره و سوپراستار فکر نکنم. در واقع آنها شاید وجودشان برای دیده شدن فیلم مفید واقع می‌شد اما فیلم از آن چیزی که من در نظر داشتم فاصله می‌گرفت. این‌ها نکات اصلی بود که باعث شد به این انتخاب‌ها برسم اما نمی‌توانیم بخش مالی را نیز در نظر نگیریم ، در واقع بضاعت مالی ما نیز به حد و اندازه‌ای نبود که از بازیگران سوپر استار استفاده کنیم.

کارگردان «خانه خیابان چهل و یکم» در پاسخ به اینکه، "علی مصفا و مهناز افشار از جمله بازیگرانی بودند که در این فیلم با توجه به سابقه کاری‌شان نقش متفاوتی را بازی کردند، آیا از ابتدا همین انتخاب‌ها را داشته است، پاسخ داد: من صددرصد به بازیگران حرفه‌ای در ارتقاء سطح کیفی یک فیلم، شکل دادن به آن و دُرست دیده شدن فیلم معتقدم بنابراین از همان ابتدا تصمیم گرفتم از بازیگران حرفه‌ای همچون علی مصفا و مهناز افشار استفاده کنم امّا در ظاهری متفاوت از کلیشه‌های که در ذهن مخاطب ساخته شده است و در مورد بعضی از نقش‌ها از بازیگران جوان‌تر استفاده کردم، جوان‌تر نه به لحاظ سن بلکه از لحاظ سابقه حضور در سینما، پس در کنار علی مصفا و مهناز افشار از بازیگرانی چون سارا بهرامی و علیرضا کمالی نیز استفاده کردم که به همراه سهیلا رضوی و آرش مجیدی تیم کاملی رو تشکیل دادند.

او در پاسخ به اینکه فیلم با یک شوک آغاز می‌شود و با یک شوک به پایان می‌رسد، از ابتدا قصد داشتید اینگونه فیلم را روایت کنید؟ گفت: بله دُرست اشاره کردید و این شروع و پایان همیشه بود و حتی در بازنویسی‌ها هیچگاه این شروع و پایان تغییر نکرد.

قربانی که سابقه‌ی دستیاری اصغر فرهادی را دارد در پاسخ به این پرسش که "قطعا این سوال تکراری است اما چقدر سینمای فرهادی و دستیاریش در ساخت فیلم به شما کمک کرد؟" مطرح کرد: بی‌شک تأثیری انکار ناپذیری دارد، امّا تأثیر، نه تقلید و این تاثیر بیش‌تر در روش کار است مثل چگونگی انتخاب بازیگر، نوع تمرینات، توجه به جزئیات و مهم‌تر از همه،وقت و زمان برای نوشتن فیلم‌نامه ولی همه تلاشم این است برای ساخت یک فیلم‌ جهان‌بینی خودم را داشته باشم و فیلم خودم را بسازم.

14:30- نمایش فیلم مستند «A157» به کارگردانی بهروز نورانی پور در بخش «سینما حقیقت» آغاز شد. روایت زندگی سه دختر در اردوگاه های جنگی که بر سر دو راهی قرار گرفته اند و باید میان ماندن و راه دوم تصمیم بگیرند.

14:47- بهنوش بختیاری درباره حضورش در فیلم سینمایی «من» با نقشی کاملا متفاوت از گذشته به مهر گفت: امسال با فیلم سینمایی «من» به کارگردانی سهیل بیرقی در جشنواره فیلم فجر حضور دارم که این فیلم اولین تجربه بلند سینمایی کارگردان است که البته در بخش سودای سیمرغ هم پذیرفته شده است. من سهیل بیرقی را از نزدیک نمی شناختم اما از تجربه دستیار کارگردانی اش زیاد شنیده بودم تا اینکه فیلمنامه «من» را پیشنهاد کرد و من هم بسیار استقبال کردم.

وی افزود: تمام این سال ها به عنوان بازیگر نقش های کمدی حضور فعال داشتم ولی بارها در مصاحبه هایم عنوان کرده بودم که دلم می خواهد کارهای جدی تری بازی کنم و وارد فضای ملودرام شوم تا این برچسب طنز از من برداشته شود. البته اعتقاد دارم کار کمدی در مملکت ما برای بازیگر بسیار سخت است به خصوص برای خانم ها که به خاطر عرف جامعه محدودیت های بیشتری دارند اما من بازیگرم و دغدغه های گوناگونی دارم و دلم می خواهد ژانرهای دیگر را هم تجربه کنم.

بازیگر فیلم سینمایی «پنج ستاره» گفت: مدت ها پیش تصمیم گرفته بودم از طنز فاصله بگیرم صرفا به این خاطر که پتانسیل هایم را نشان دهم ولی متاسفانه خیلی کم به من اعتماد می کنند. همانطور که بچه های ملودرام و جدی را هم خیلی به عرصه طنز راه نمی دهند. به نظر من یک دو دستگی عجیبی رخ داده که هیچ کدام از این طیف به راحتی قادر به ورود در دسته دیگر نیستند در صورتی که باید بازیگران را چند وجهی دید.

بختیاری بیان کرد: در هالیوود ستاره یک اثر تلویزیونی که به مدت ده سال نقش طنز بازی می کند در یک فیلم دیگر با بازی در یک نقش کاملا جدی همه را تحت تاثیر قرار می دهد. من واقعا دلم می خواهد این اتفاق برای من و سایر بازیگرانی که این دغدغه را دارند بیفتد. پیشنهاد بازیگری در فیلم سینمایی «من» دقیقا یکی از خواسته هایم را جامه عمل پوشاند اگرچه در نقش مکمل ظاهر شدم اما کاراکترم را واقعا دوست دارم و برایش زحمت زیادی کشیدم.

این بازیگر گفت: بیرقی همانطور که به کوچکترین جزییات بیش از اندازه اهمیت می داد روی نقش من هم حساسیت داشت و جلسات زیادی برای تمرین برگزار کردیم تا نقش در بیاید. برای رسیدن به نقش لازم بود تن صدا، حرکات اضافه دست و میمیک صورت من که معمولا خنده و شیطنت دارد و جزو خصایص فردی من محسوب می شود حذف شوند. کارگردان همه را در تمرین های زیاد از من گرفت.

وی افزود: شخصیت من به فیلم هایی که بازی می کنم بیشتر نزدیک است ولی در این فیلم کاملا یک فرد دیگر بودم و احساس می کنم به معنای واقعی کار متفاوتی را انجام دادم که همه اینها نتیجه زحمت کارگردان و علاقه خودم است. به طور همه کسانی که در این کار بازی کردند با تجربه متفاوتی روبرو شدند. لیلا حاتمی هم در این فیلم در نقشی کاملا متفاوت ظاهر شد و معتقدم انتخاب بازیگران فیلم سینمایی «من» یکی از موضوعات مهم و قابل بحث این فیلم محسوب می شود.

بختیاری عنوان کرد: تا الان دو نقش جدی داشتم که هر دو در سینما اتفاق افتاد. بازی اول من «پنج ستاره» به کارگردانی مهشید افشارزاده بود که آن زمان توسط کامبوزیا پرتوی به این پروژه معرفی شدم و از این تجربه خوشحالم چون اگرچه به خاطر فیلم اولی بودن کارگردان امکان رقابت برای سیمرغ نبود اما در جشن دنیای تصویر برای این نقش کاندید شده بودم.

این بازیگربا بیان اینکه امیدوارم بعد از این کارگردانان بیشتری به من اعتماد کنند، اظهار کرد: من در درونم ذهنیات دیگری نسبت به بازیگری دارم که دلم می خواهد شرایط ظهورش فراهم شود ولی باید پیشنهاد از سمت کارگردان باشد. من کارگردانی بلد نیستم و هیچ وقت به آن فکر نکردم اما عشق زیادی به مستندسازی دارم و مسایل اجتماعی به شدت من را تحت تاثیر خود قرار می دهد.

وی ادامه داد: چندی پیش مستندی به نام «فصل انگور» درباره بازیگران فراموش شده ساختم که در دانشگاه تهران برای اولین بار رونمایی می شود. این موضوع همیشه فکر من را مشغول می کند که ممکن است من هم چند سال دیگر به این کاخ بیایم و کسی من را نشناسد. در این جهان هیچ تضمینی برای آینده و شهرت وجود ندارد و چون خودم بازیگرم هر بار که یکی از عزیزان پیشکسوت از دنیا می رود از خودم می پرسم چرا باید به این حال و روز در تنهایی و گاهی با فقر دنیا را ترک کند. به هر حال هنرمندان عمری در خدمت مردم بودند و خیلی غم انگیز است که روزی فراموش می شوند.

بختیاری درباره این مستند گفت: خیلی از این هنرمندان که جلوی دوربین من آمدند سال هاست رنگ دوربین را ندیده اند در حالیکه عاشق بازیگری هستند. من هیچ ادعایی برای این کار نمی توانم داشته باشم و تنها ویژگی این اثر را صداقتش می دانم.

15:10- سعید سهیلی کارگردان سینما با بیان این مطلب در ارزیابی آثار سینمای ایران در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر به مهر گفت: تنوع آثار و حضور فیلمسازان جوان در کنار پیشکسوتان سینمای ایران یکی از ویژگی های این دوره از جشنواره بود. این حضور و همنشینی از دو جهت اهمیت دارد؛ در درجه نخست تجربه و درایت فیلمسازان پیشکسوت را در کنار جسارت جوانان توامان مشاهده کردم و در مرحله دوم شاهد ورود نسل جوان فیلمساز بودم که با جسارت و با ایده های جدید وارد سینما شده اند.

وی ادامه داد: به اعتقاد من باید به درستی از نسل جوان فیلمساز حمایت کرد و به آنها خوش آمد گفت. نسل خوب سینمای ایران از راه رسیده و نمونه های عینی آن را می توان در برخی از آثار سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر به وضوح مشاهده کرد.

سهیلی در ارزیابی این دوره از جشنواره فیلم فجر گفت: به اعتقاد من جشنواره فیلم فجر به سمبل سینمای ایران تبدیل شده است که باید قدر آن را دانست. البته در برخی از دوره ها شاهد برقراری نظم و در برخی از دوره های دیگر بی نظمی را نیز می بینیم که در نهایت فکر می کنم مهم نیست چراکه اصل موضوع سینما است.

کارگردان فیلم «گشت ارشاد» یادآور شد: همه ما به خاطر سینمای ایران گرد هم جمع می شویم و باید این حضور را قدر دانست. حال برگزاری جشنواره فیلم فجر گاهی خیلی خوب، گاهی خوب و گاهی متوسط است.

سهیلی در پایان صحبت های خود در پاسخ به اینکه فیلم هایی را که ساعد سهیلی فرزندش در آن بازی کرده چطور ارزیابی می کند، گفت: فیلم های «پل خواب» و «مالاریا» که ساعد در آن بازی می کند  دیدم و ترجیح می دهم که درباره بازی پسرم صحبت نکنم چون مخاطب ارزیابی های درست خود را می کند اما آنچه مسلم است نسل جدید و جوان بازیگر با ایده های خوب و هوش بالا وارد شده اند که باید از ظرفیت های آنها به درستی استفاده کرد. البته جدا از این دو فیلم «بادیگارد» و «من» را نیز دیده ام.

15:25- پیمان معادی درباره اقبال مردم نسبت به فیلم سینمایی «ابد و یک روز» اظهار کرد: با اینکه استقبال مردم همیشه در حیطه فیلمساز و بازیگران نیست، فکر می کنم قصه این فیلم مهمترین دلیل استقبال مردم از این فیلم است.

وی افزود: برای من در وحله اول قصه و فیلمنامه اهمیت دارد، فیلمنامه این فیلم، چارچوب خوبی داشت و پس از خواندن آن دوست داشتم در گفتن روایت این قصه سهمی داشته باشم. بازی در این نقش برایم سخت نبود، چون با آدم های این طبقه از اجتماع ارتباط زیادی دارم. فیلم درباره طبقه متوسط جامعه است. به همین دلیل گریم عجیب و غریبی ندارد،  قصه خوب و بازی همه بازیگران، تماشاگران را غافلگیر می کند.

کار با سعید روستایی ریسک نبود

کارگردان فیلم سینمایی «برف روی کاج ها» درباره دلایل قبول همکاری با یک فیلمسازاول خاطر نشان کرد: سعید روستایی کارش را بلد است، او درعین حال نویسنده خوبی است، ضمن اینکه تهیه کننده فیلم «ابد و یک روز» سعید ملکان است او شرایط را طوری فراهم کرد که احساس ریسک و نا امنی وجود نداشته باشد. برای یک بازیگر ریسک اصلی این است که نتواند نقشی که به او سپرده شده است را به خوبی ایفا کند.

این بازیگر سینما درباره ارزیابی خود از موفقیت این فیلم در جشنواره های برون مرزی گفت: هیچ وقت از فرمول انتخاب فیلم و داوری جشنواره های خارجی سر در نیاورده ام. اما فیلمی در جهان موفق می شود که ابتدا در مملکت خود موفق باشد. موفقیت در ایران و با مخاطبان ایرانی، مهمترین اتفاق است. بعد از آن هر اتفاقی بی افتد به نوعی کادو محسوب می شود.

ایده های نوید محمد زاده به فیلم کمک کرد

پیمان معادی درباره  تمریناتی که پیش از شروع فیلمبرداری داشته است گفت: دورخوانی بسیاری را با گروه انجام دادم، حضور نوید محمدزاده کمک خوبی بود برای گروه، او هر روز با ایک ایده نو در تمرینات حاضر بود.

تلاش می کنم درآینده نقش های متفاوتی بازی کنم

وی در توضیح این که اکثرا نقش آدم های طبقه متوسط جامعه را بازی می کند و اینبار نقش متفاواتی را نسبت به قبل قبول کرده است تصریح کرد: این موضوع ارتباط زیادی با فیلمنامه هایی که به من پیشنهاد می شود دارد. باید به فیلمنامه نویسان فشار آورد تا فیلمنامه های خوب بنویسند. ممکن است در ده فیلم بعدی هم نقش آدم های طبقه متوسط اجتماع را داشته باشم اما تلاش می کنم که در آینده این اتفاق کمتر روی دهد.

15:40- هوشنگ گلمکانی عضو هیات داوران و شورای سیاستگذاری «هنر و تجربه» همزمان با برگزاری جشنواره‌ی فیلم فجر درباره این بخش در جشنواره به ایسنا گفت: از آن‌جا که گروه «هنر و تجربه» نگاهش به کل سینمای ایران است، فیلم‌هایی از بخش‌های دیگر جشنواره را هم می‌شد در این بخش گنجاند اما بعد قرار شد فیلم‌های تکراری در بخش‌ها نباشند. این قضیه گستردگی گرایش هنری و تجربی در کل سینمای ایران را نشان می‌دهد.

وی درباره نحوه انتخاب فیلم‌های این بخش گفت: اصولی که در انتخاب فیلم‌های این بخش داشتیم همان است که در کل گروه هنر و تجربه اساس کار است. خیلی تلاش می‌شود که نشانی غلط ندهیم و ضمناً تنوع ساختاری و فرمی جاری در کل سینمای هنری و تجربی را در نظر داشته باشیم. در این بخش، توی همین یازده فیلم، از فیلم‌های سوپر آوانگارد داریم تا فیلم‌هایی که مرز باریکی با فیلم‌های سینمای بدنه دارند. مثلاً به نظر جمع، فیلم‌های «اژدها وارد می‌شود» و «ابد و یک روز» هم می‌توانستند در این بخش باشند. یا «ایستاده در غبار» یک فیلم تجربی است. مهم این است که فیلم در چارچوب قالب و فرم و دنیایی که بنا می‌کند، متناسب و موزون و خوش‌ساخت و محکم باشد. همه فیلم‌ها را نمی‌شود با یک متر اندازه گرفت. سال‌هاست که معتقدم هر فیلم اصول خودش را بنا می‌کند.

گلمکانی در پاسخ به پرسش که در حق فیلم آقای کریمی اجحاف نبود که در گروه «هنر و تجربه» به نمایش در بیاید؟، گفت:  مگر «هنر و تجربه» جای بدی است؟ این‌جا که تبعیدگاه نیست! اتفاقاً به نظر من جای «نیم‌رخ‌ها» دقیقاً در همین بخش است. بخش اصلی مسابقه، بیشتر عرصه‌ای برای فیلم‌های سینمای بدنه است. فیلم ایرج کریمی هیچ ربطی به سینمای بدنه ندارد و نمی‌تواند و نباید با آن نوع فیلم‌ها رقابت کند.

16:40- کارگردان مستند«A157» از احتمال اکران نوروزی این فیلم در گروه «هنر و تجربه» خبر داد.

16:51- همزمان با برگزاری جشنواره 34، ستاد انتخاب فیلم از نگاه تماشاگران درحال رأی گیری وشمارش آرا است. و طبق اعلام این ستاد شمارش آرا تا فردا چهارشنبه 21 بهمن ادامه دارد. با توجه به اینکه در جشنواره سی و چهارم تاکنون نتایج رأی گیری از فیلم ها براساس حروف الفبا اعلام شده، نتیاج نهایی فیلم های منتخب از نگاه تماشاگران که بر اساس میزان رأی هر یک از فیلم ها است در آئین اختتامیه جشنواره فیلم فجر اعلام می شود. در این مراسم، آرا متعلق به هریک از 23 فیلمی که در مدت زمان برگزاری جشنواره فیلم فجر توسط تماشاگران به آن فیلم تعلق گرفته است اعلام می شود و سیمرغ بهترین فیلم از نگاه مردم به فیلمی که حائز بیشترین رأی شده است اهدا می شود.

17:00- هفته نشست های تخصصی «مستند سینمایی» به کوشش انجمن تهیه کنندگان سینمای مستند و انجمن مستندسازان سینمای ایران با حضور محمد تهامی نژاد، پرویز کلانتری و مهدی گنجی به بررسی «فرصت ها، چالش ها و موانع توسعه سینمای مستند در ایران» پرداخت.  محمد تهامی نژاد با بیان اینکه موضوع مورد بحث بسیار وسیع و پردامنه است گفت: هر مطالعه ای در جوامع مدرن باید به ارائه راه های برون رفت بینجامد. ما برای درک موضوع ابتدا به پژوهش اکتشافی و دریافت محدوده موانع نیازمندیم. همچنین باید در یک تحقیق توصیفی به شرح جزئیات مسائل بپردازیم.

او ادامه داد: برطرف کردن موانع پیش روی مستندسازی به عنوان یک حافظه جمعی تنها برعهده مستندسازان نیست و مسئولان نیز باید در این زمینه کوشش کنند. مستندسازی به عنوان خویشاوند مستندنگاری مانند سنگ نگاره های دوران کهن به توانایی بشر برای متصور کردن رویدادهای دوران حیاتش می انجامد اما بعضی سازمان ها دستور العمل هایی برای مستندنگاری در دستور کار قرار داده اند که اشاره به تمام جزئیات را برنمی تابد.

تهامی نژاد به موانع پیش روی مستندسازان در ادارات اشاره کرد و گفت: نبود فرهنگ مناسب، پراکندگی همکاران، سهل انگاری و نگرانی از آشکار شدن کاستی ها بعضی مشکلات در این بخش محسوب می شود. حرفه ما با تفاوت هایی در همین خانواده قرار دارد به اضافه اینکه مستندسازی یک هنر است اما بعضی با وظیفه کارمندی در خدمت دولت هستند و قصد کار جدی در این زمینه را ندارند. این کارمندان تصور می کنند مستندساز هستند و کار مستندسازان حقیقی را در برابر خود می بینند.

او تصریح کرد: جذابیت های مستندسازی به عنوان حرفه ، درک ما از اهداف و فرصت های فیلم مستند، اکراه در طرح موضوعات مسئله مدار از ترس اتهام سیاه نمایی، چالش های اخلاقی در مواجهه با سوژه و فرصت های جهانی شدن از جمله ویژگی های مرتبط با این حوزه محسوب می شوند.

محمد تهامی نژاد به تبیین ابعاد چهارگانه مایکل رینو اشاره کرد و گفت: او معتقد است مستند تحلیل می کند، ثبت می کند، شهروند آگاه پدید می آورد و پرسشگر است. اما این اواخر کارکرد سرگرمی سازی و تفریح هم در نظر گرفته شده که به نحوه روایت فیلم ارتباط دارد. این گونه از مستند نیازمند بدست آوردن شناخت جدی از مخاطب است.

این پژوهشگر گفت: فعالیت های دهه 60 ایران و مدیریت ها عمل تقابلی در برابر گفتمان مسلط سرمایه محور محسوب می شد که نتیجه ای درخشان در پی داشت و من امیدوارم ثبت تشکل کارگری مستندسازان در وزارت کار و رفاه اجتماعی فرصت های بهتری پدید بیاورد و اتحادیه مستندسازان تشکیل شود. چون می تواند مسائلی مانند حقوق مادی و معنوی، مالکیت مستندسازان و حق مولف و مواردی مانند سیاه نمایی و پخش بین المللی را بررسی کند.


**اصل حیات اجتماعی مستند فراموش نشود

پرویز کلانتری با بیان آنکه آنچه مطرح می کند از دل سال ها ارتباط با عرصه مستند بیرون می آید، گفت: وقتی از سینمای مستند ایران صحبت می کنیم، دقیقا از چه چیز حرف می زنیم؟ همواره به این فکر می کنم که «چه زمان فیلم های سینمای مستند ایران» به موضوع بدل می شود؟ شاید تولید هزار فیلم مستند در سال خیلی منطقی به نظر نرسد؛ چراکه در زمینه های گوناگون از جمله سالن، تهیه کننده و پخش کننده با پیش رفت خاصی مواجه نشده ایم. تحول اجتماعی و خلق ابزار ساده تر در دهه 70 شمسی، نقش مهمی در پیشر فت های کمی ایفا کرد ولی ما وقتی ساخت مستند را آغاز می کنیم به امور تهیه، تولید، پخش، معرفی و مخاطب توجه چندانی نداریم.

امروز در تمام عرصه های هنری با رشد کمی علاقه مندان به هنر مواجه هستیم که به نوعی نشان دهنده اشتیاق جامعه به یکجور هنر عمومی است. آن هم در جامعه ای انحصار در ابعاد گوناگون گسترش دارد و من شک ندارم با توجه به گشایش های اقتصادی این انحصار بیشتر نیز خواهد شد.

این مدرس مستندسازی گفت: اما نباید موضوع را از زاویه ای بررسی کنیم که امر اصیل حیات اجتماعی فیلم مستند و فیلمسازان باز بماند.
کلانتری خاطرنشان کرد: اگر فیلمسازان به این گستردگی وارد کار نمی شدند امروز با تعداد بسیار زیادی از مستندهای ثبت کننده انسان ایرانی مواجه نبودیم. البته معتقدم بخش حرفه ای، سینمایی و صنعتی مستند بعضا خودش را کوچک تلقی می کند. از سویی وقتی با این تعداد مستندساز مواجه هستیم احتمالا باید فیلم های بیشتری در حوزه مستند اجتماعی ساخته می شد.

تهامی نژاد در تکمیل صحبت های کلانتری بیان کرد: اواخر دهه پنجاه سینمای آزاد به درون زندگی مردم سرک می کشید که گروهی از آنها به تدوین مشغول بود و عده ای فقط به ثبت وقایع می پرداختند. شاید بتوان ناصر تقوایی را معلم اصلی این افراد تلقی کرد که می گفت دوربین را به میان مردم ببریم و زندگی آنها را ثبت کنیم. حتی نگاه ناصر تقوایی به آیین زار و نوع تدوین فیلم او به نوعی سیاسی اجتماعی محسوب می شود که مسائل دهه 50 را تداعی می کند. امروز یک جریان تاریخ خرد بوجود آمده که دیگر از کلان نگری دوران قبل در سینما فاصله دارد. افراد نگاه شخصی خودشان را مطرح می کنند و این شیوه بیان ذهنیت شخصی در تمام جهان فراگیر شده است.

این مستندساز تاکید کرد: مباحث نظری در این میان نقش اساسی دارد؛ البته باید به این نکته هم اشاره کنیم که پیش از انقلاب هیچ کتابی در عرصه مستندسازی وجود نداشت جز اواهر دهه 50 و روزهای انقلاب که به دلایل هیجانات آن دوران خوانده نشد. اما در سه دهه گذشته با تعداد بسیار زیادی از کتاب ها و مقالات مواجه شده ایم که نگرش مستندسازان را تغییر داد.


ساخت مستندهای بدون سرمایه گذار

مهدی گنجی صحبت های خود را با عناوینی مانند «موضوعاتی که سیستم دولتی از آنها حمایت نمی کند» ، « موضوعاتی که نهادهای جهانی هم از آنها حمایت نمی کنند» آغاز کرد. او گفت: به همین دلیل تهیه کننده کارگردان ها بوجود می آید که خودشان اقدام می کنند.

این کارگردان با بیان اینکه برنامه ریزی تولید بسیار اهمیت دارد خاطرنشان کرد: ما همچنان برای نگارش طرح فنی مستند دچار مشکل هستیم و به برگزاری کارگاه های آموزشی در این زمینه نیاز است. مثلا مرکز گسترش سینمای مستند فیلم های بسیار زیادی می سازد که نمی داند قرار است با آن چه کند؟ بنابراین باید به آینده مستند و اینکه قرار است کجا و برای کدام جامعه هدف پخش شود فکر کنیم.

او افزود: متاسفانه فیلم ها بعد از ساخت درآمد زیادی کسب نمی کند و همه چیز باید در جریان تولید اتفاق بیفتد. برای این منظور هم بهتر است به فکر تامین سرمایه های گروهی و جمعی از طریق وبسایت های (Crowdfunding) مانند indiegogoباشیم.

گنجی در ادامه نمونه هایی از شیوه پخش کنندگی شخصی را برای حاضران توضیح داد.

18:01- بر اساس پیگیری های مهر، مشخص شد که آرای فیلم های «امکان مینا» به کارگردانی کمال تبریزی، «بادیگارد» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا و «دختر» به کارگردانی رضا میرکریمی در بخش بهترین کارگردانی بسیار نزدیک به هم بوده و هیات داوران فیلم هایی که بیشترین رای را آورده‌اند، انتخاب کرده‌اند.

همچنین فیلم های «ایستاده در غبار» به کارگردانی محمد حسین مهدویان و «ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی که از بخش «نگاه نو» به «سودای سیمرغ» آمده‌اند، با اختلاف بالایی در صدر آرای داوران قرار داشتند.

یکی از داوران نیز درباره انتقادها به نامزدهای دریافت سیمرغ بلورین اعلام کرد معنای داوری همین است و اگر اشخاص دیگری داور می شدند اتفاق دیگری رخ می داد. داورها نظرشان را داده اند و اعلام نتایج بر اساس برآیند آرای داوران بوده است.

18:24- روزنامه سینما خبر داده، صبح امروز ابراهیم حاتمی‌کیا و سردار قاسم سلیمانی دیدار کردند و حاج قاسم سلیمانی در این دیدار، انگشتر مدافعان حرم را به حاتمی‌کیا اهدا کرد.

18:30- نمایش فیلم «لاک قرمز» به کارگردانی سید جمال سیدحاتمی در بخش «نگاه نو» آغاز شد. در خلاصه داستان این فیلم آمده است: دخترک تازه به انگشتانش لاک زده بود که روزگار صورتش را نقاشی کرد.  پانته آ پناهی ها، پردیس احمدیه، مسعود کرامتی، بهنام تشکر و رسول نقوی از بازیگران این فیلم هستند.

18:40- همزمان با سی و هفتمین سالگرد پیروزی انقلاب، مراسم نورافشانی بزرگداشت پیروزی انقلاب در کاخ جشنواره فیلم فجر برگزار می شود. این مراسم که به همت مدیریت برج میلاد تدارک دیده شده ساعت 21 چهارشنبه 21 بهمن ماه برگزار خواهد شد. به همین مناسبت نمایش فیلم سینمایی «به دنیا آمدن»به کارگردانی محسن عبدالوهاب با 15 دقیقه تاخیر در ساعت 21:15 برگزار می شود.

18:42- منوچهر محمدی تهیه کننده فیلم سینمایی «امکان مینا» به کارگردانی کمال تبریزی در سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور دارد که طبق آخرین خبرها در بیشتر بخش‌های سودای سیمرغ کاندید دریافت سیمرغ بلورین شده، درباره فیلم سینمایی «بادیگارد» گفت: فیلم سینمای بادیگارد به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا جزو آن دسته از آثاری است که می‌توانم با زن و بچه‌ام به سینما بروم. این فیلم می‌تواند مردم را جذب کند و از دغدغه‌ای آنها نیز می‌گوید.

وی در ادامه افزود: جدا از دوستی با این کارگردان افتخار همکاری در چند فیلم را با او داشتم شب گذشته وی را دیدم و با او درباره مباحث تکنیکی کار صحبت کردم و نظراتم را دادم. اما در کلیت باید بگویم حاتمی‌کیا را فرد دغدغه‌مندی می‌دانم به همین جهت بهتر است که دولتمردان آستانه تحمل خود را به اندازه وی و انتقاداتش بالا ببرند و نخواهند که حاتمی‌کیا سطح اعتقاداتش را اندازه خواسته آنها پایین بیاورد.

او همچنین گفت: در فیلم حاتمی‌کیا «بادیگارد» حرف‌هایی است که ما را به فکر وامی‌دارد من جمله این نکته که نسل 57 که انقلاب کرد همچنان حاضر است جانش را فدای نسل جدیدتر در 94 کند. و این نکته مهم است که من به عنوان حاج حیدر که در نسل 57 حاضر بودم با تمام تفاوت‌هایی که در نسل جدید در مدل مو و ... می‌بینم حاضرم با او همراه شوم یا با او فرق می‌کنم.

محمدی در ادامه گفت: باید همین مقدار ظرافت را در کنار حاتمی‌کیا ببینیم تا آن را سرلوحه جریان فرهنگی خودمان کنیم. این در شرایطی است که نسل 57 در فیلم بادیگارد تحقیر می‌شود اما صبور است و آرامش دارد. این افراد متولیان انقلاب هستند.  به نظر من ابراهیم حاتمی‌کیا گسست بین نسل‌ها را به درستی نشان داده است احساس می‌کنم با این شرایطی که شاهدش هستیم امروز حاتمی‌کیا را حذف می‌کنند و فردا مجیدی را و بعد نوبت امسال بنده است.

محمدی در پایان خاطر نشان کرد: واقعا با دیدن فیلم سینمای بادیگارد اشکم درآمد اگر احساس می‌کنیم بادیگارد درست است باید از او دفاع کنیم. خوشحالم در روزی این حرف‌ها را می‌زنم که فیلم سینمایی «امکان مینا» در بخش‌های مختلفی کاندید شده است.

19:00- روزنامه سینما رتبه‌بندی فیلم‌ها در آرای مردمی را منتشر کرده که نه بر اساس حروف الفبا، بلکه بر اساس تعداد آرای مردمی است. مطابق با این نظرسنجی ابد و یک روز در جایگاه اول قرار دارد، بادیگارد در جایگاه دوم و بارکد در جایگاه سوم قرار دارند. اژدها وارد می‌شود در جایگاه چهارم قرار دارد، ایستاده در غبار در جایگاه پنجم قرار گرفته، لانتوری ششمین فیلم در آرای مردمی است، زاپاس در رده هفتم قرار دارد و هفت ماهگی هشتمین فیلم برتر متکی بر شمارش و فرمول محاسبه آرای مردمی است.

19:20- منوچهر محمدی، تهیه‌کننده پرسابقه سینمای ایران در گفتگو با تسنیم، استعفای رسمی خود از شورای عالی سینما را اعلام کرد.

محمدی که امسال با فیلم «امکان مینا» در جشنواره حاضر است دلیل این استعفا را به این شرح بیان کرد: واقعیت این است که در پایان این دو سال و اندی که از عمر دولت می‌گذرد دیگر برای ما مشخص و قطعی شده است که فرهنگ اساسا اولویت اصلی این دولت نیست و این را در همه برنامه ها و جزئیات می شود دید.هیچ برنامه مشخص و روشنی در این حوزه وجود ندارد. فقط یک جور روزمرگی است که همه در حال طی کردن آن هستیم تا ببینیم که هر بار چه می‌شود.

تهیه‌کننده پرسابقه و معتبر سینمای ایران افزود: نمونه شاخصی که خودم از نزدیک در جریانش بودم، ماجرای شورای عالی سینماست.علی رغم میل باطنی و اصرار زیاد خودم مبنی بر اینکه در این شورا نباشم، دوستان اصرار کردند و پذیرفتم. این شورا بر حسب وظایفش باید سینمای ایران را رصد کند ، به بحث و گفتگو بگذارد. برنامه‌ها و سیاست‌های سینمایی را مورد مداقه قرار دهد و کارشناسی کند؛ اما خیلی جالب است که در طول دو سال گذشته تنها دو جلسه تشریفاتی داشته است .

محمدی در ادامه گفتگو استعفای رسمی خود از شورای عالی سینما را اعلام کرد و اصلی ترین دلیل آن را بی‌فایده‌گی ادامه این مسیر عنوان کرد و گفت: فکر می کنم شورایی که نقشی در هیچ چیز ندارد و حتی طرف مشورت هم قرار نمی گیرد و فقط زینت المجالس است بودن و ادامه ش به صلاح نیست.البته خیلی هم خوشحالم که این صحبت را در شرایطی می‌کنم که نامزدهای جشنواره فیلم فجر اعلام شده و فیلم امسال من «امکان مینا» رکوردار نامزدها شده و دیگر احتمال سهم خواهی هم وجود ندارد. البته شاید هم لازم  باشد که در روز اعلام جوایز از خیلی از همکارانم در «امکان مینا»عذرخواهی کنم، اما این مسیر را انتخاب کرده‌ام و از دیروز مجبور شده ام که پاره ای از آسیب های جدی در سینما و فرهنگ و جشنواره را به زبان بیاورم. چون واقعا فکر می‌کنم که برخی از حق و باطل ها در این مجموعه دارد جابه جا می شود و دیگر سکوت جایز نیست.

برگزاری جشنواره فیلم فجر با مشخصات خاص و بعضا غیرقابل‌درک امسال، انتقادات به مجموعه عملکرد مدیریتی سینمای ایران را افزایش داده است.

20:37- حجت الله ایوبی شامگاه 20 بهمن ماه در ضیافتی که برای معرفی نامزدهای جشنواره فیلم فجر در هتل لاله برپا شد، تاکید کرد: این کم لطفی است که بعضی از دوستان معتقدند داوران جشنواره تحت تاثیر مدیران سینمایی بوده اند. هیات داوران متشکل از هنرمندان برجسته سینما است، مگر می شود این هنرمندان تحت تاثیر مدیران باشند؟! بنده فقط یک تماس تلفنی با یکی از این عزیزان داشتم و به ایشان گفتم عدالت را رعایت کنید و به جز آن هیچ توصیه دیگری نداشتم و ندارم و اگر غیر از این است دوستان شهادت دهند.

رییس سازمان سینمایی گفت: در حق خودمان و سازمان سینمایی کم لطفی نکنید. بعضی دوستان گاهی از دخالت کردن ما در بعضی امور انتقاد دارند و گاهی هم می گویند چرا در کارها دخالت نمی کنید؟! بنابراین این سخنان متناقض را می شنویم اما من همه اینها را به حساب عظمت جشنواره فجر می گذارم.

ایوبی با ابراز خرسندی از استقبال مردم از فیلم های سی و چهارمین جشنواره فجر، اضافه کرد: چند روز باشکوه را گذراندیم که اتفاقات خوشایند زیادی به همراه داشت و اگر گاهی هم اتفاقات ناخوشایندی دیدیم آن را به حساب عظمت جشنواره فجر می گذاریم. جشنواره فجر مجموعه‌ای از اتفاقات است که یکی از آنها گرفتن سیمرغ است اما ویژگی های دیگری هم دارد مانند دور هم بودن، ارتباط با مردم و ... و خوشبختانه صف های طولانی مردم در مقابل سینماها خستگی همه ما را از تن به در برد.

رییس سازمان سینمایی در پایان خاطرنشان کرد: اگر سینما نبود شاید مردم خیلی دهه فجر را احساس نمی کردند چون جشنواره فیلم فجر است که این دهه را شکوهمند می کند.

این مهمانی با حضور جمعی از سینماگران، نامزدهای جشنواره فیلم فجر، هیات داوران آن و ... در حال برگزاری در هتل لاله است. در این برنامه همه نامزدهای بخش های مختلف جشنواره فیلم فجر لوح تقدیر و هدایایی را دریافت کردند. محمد حیدری دبیر سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر به همه نامزدها هدایایشان را اهدا کرد.

این برنامه با حضور هنرمندانی همچون رضا کیائیان، رضا میرکریمی، فرهاد توحیدی، نوید محمدزاده، فرزاد موتمن، مهرداد اسکویی، ساره بیات، الهام کردا هومن سیدی، طناز طباطبایی، امیر جدیدی، ژاله صامتی، محمدحسین مهدویان و ... که همگی نامزدهای دریافت جایزه هستند و هنرمندان دیگری همچون رویا تیموریان، مسعود رایگان، مهتاب کرامتی، غلامرضا موسوی، جمال ساداتیان، بهرام عظیم پور، حمید فرخ نژاد، علی معلم، ابوالحسن داوودی، کیومرث پوراحمد، نیکی کریمی، مهدی کرم پور، مجید مظفری، سامان مقدم، سعید سعدی و ... برگزار شد و اجرای برنامه را سونیا پوریامین بر عهده داشت.

بهنوش بختیاری یکی از نامزدهای بازیگری زن هنگام دریافت لوح تقدیرش خطاب به پوریامین، گفت: همیشه آرزو داشتم شما را از نزدیک ببینم و این لحظه جزو رویایی ترین لحظه های زندگی ام است.

از میان نامزدهای نقش مکمل بازیگری زن فقط ژاله صامتی و بهنوش بختیاری حضور داشتند و از میان نامزدهای بازیگری مرد هم پیمان معادی غایب بود.

21:00- نمایش فیلم «خانه‌‍‌ایی در خیابان چهل و یکم» به کارگردانی حمیدرضا قربانی در بخش سودای سیمرغ، در کاخ اصلی جشنواره آغاز شد. در خلاصه داستان این فیلم آمده است: دعواى ٢ برادر بحرانى را در خانواده ايجاد می‌كند. مادر اين خانواده و ٢ عروسش كه در سه طبقه‌ يك خانه زندگى می‌كنند سعى می‌كنند هر كدام به تنهايى بار مشكلات پيش آمده در زندگی‌شان را به دوش كشند.

از جمله بازیگران این فیلم می توان به مهناز افشار، علی مصفا، سهیلا رضوی، سارا بهرامی، آرش مجیدی، مانی رحمانی، مانیا علیجانی و علیرضا کمالی اشاره کرد.

21:02- کارگردان فیلم سینمایی «درباره الی» عصر روز نهم مهمان جشنواره فیلم فجر شد و به تماشای اولین تجربه کارگردانی حمیدرضا قربانی دستیار سابقش نشست.

22:35- نمایش فیلم«خشم و هیاهو» به کارگردانی هومن سیدی به عنوان آخرین فیلم نهمین روز جشنواره فیلم فجر آغاز شد. در خلاصه داستان این فیلم آمده است: زندگی به من آموخت که هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست(جمله ای از ویلیام فاکنر نویسنده مشهور آمریکایی).

 طناز طباطبایی، نوید محمدزاده، سعید چنگیزیان، بهناز جعفری، رضا بهبودی، بهزاد عمرانی و رعنا آزادی ور از بازیگران این فیلم هستند.

22:37- «خشم و هیاهو» آخرین فیلم روز نهم بود که مورد توجه قرار گرفت. در ابتدای تیتراژ این فیلم که شباهت زیادی به ماجرای قتل همسر ناصر محمد خانی دارد هرگونه شباهت با ماجرایی واقعی، «اتفاقی» عنوان شد.

22:45- بر خلاف دوره های گذشته کاتالوگ جشنواره که معمولا در روزهای اول برای استفاده اهالی رسانه و آگاهی آنها از جزییات آثار توزیع می شد با گذشت نه روز هنوز عرضه نشده است و گفته می شود با توجه به هزینه زیادی که صرف تولید آن شده است تنها به مهمانان خاص اختصاص خواهد داشت! چهار کتاب منتشر شده برای بزرگداشت ها هم هنوز توزیع نشده است.

23:01- بهروز شعیبی شامگاه سه شنبه در مراسم فرش قرمز فیلم سینمایی سیانور در کاخ مردمی پردیس سینمایی ملت اظهار کرد: این فیلم را برای مردم ساخته ایم و خوشحالیم که در کتار شما مخاطبان سینما هستیم.

بهنوش طباطبایی بازیگر نقش اول این فیلم نیز اظهار داشت: عوامل تولید فیلم سیانور امشب به عشق شما مخاطبان در کاخ مردمی جشنواره حضور دارند. امیدوارم از فیلم سیانور لذت ببرید تا خستگی از تن ما درآید.

حامد کمیلی بازیگر نقش اول مرد نیز در این مراسم اظهار کرد: تمام جشنواره های سینمایی یک سو و اینکه امشب در کنار شما هستیم. قطعا امروز یکی از بهترین اکران هایمان را داریم و ما به امید شما تماشاگران زنده ایم.

رضا مولایی نیز در این مراسم اظهار داشت: این فیلم اثری است که به شعور تماشاگر احترام می گذارد.

23:18- اصغر فرهادی کارگردان فیلم جدایی نادر از سیمین که بیستم بهمن ماه برای تماشای فیلم خانه ای در خیابان چهل و یکم به کاخ جشنواره در برج میلاد آمده بود، در پاسخ به اینکه فیلم اول دستیار خود را چطور ارزیابی می کند، به مهر ایسنا گفت: خانه ای در خیابان چهل و یکم فیلمی خوب، شریف، ساده و بدون تکلف بود و آن را دوست داشتم. البته انتظاری جز این نداشتم چون حمیدرضا قربانی سال ها سابقه دستیاری، تدوین و ساخت تله فیلم دارد و من کاملا نسبت به او در این مدت شناخت پیدا کرده‌ام. کارگردان این فیلم آینده کاری خیلی خوبی می تواند داشته باشد چون فیلمش فراتر از یک فیلم اول بود.

این کارگردان در پاسخ به اینکه چرا بعد از فیلم «جدایی» اغلب آثار سینمایی را کپی این اثر می دانند، گفت: خیلی از این فیلم ها را ندیدم و نمی دانم واقعا نسبتی با آثار من دارند یا نه و البته قضاوت در این باره راحت نیست. همین «خانه ای در خیابان چهل و یکم» اگرچه کارگردانش از دوستان نزدیک من است و سال ها سابقه همکاری داریم اما فیلمش هیچ شباهتی به آثار من ندارد.

او همچنین درباره روند فیلمبرداری فیلم جدید خود با نام «فروشنده» و نیز گمانه زنی هایی که برای شرکت آن در بخش بین الملل جشنواره فجر مطرح می شود، توضیح داد: فیلمبرداری فروشنده یک ماه دیگر هم ادامه دارد و قرار نیست در بخش بین الملل جشنواره فجر شرکت داشته باشد.