روایت جدیدی از حادثه پلاسکو که می‌تواند معادلات را تغییر دهد!

به فاصله هشت روز از وقوع حادثه دردناک پلاسکو، اکنون روایتی جدید از این حادثه گفته می‌شود که می‌تواند همه معادلات پیرامون این رویداد را تغییر داده و فصل جدیدی از پیگیری ها در این باره بگشاید!

 

به گزارش «تابناک»، امروز در حالی که بسیاری انتظار داشتند با ارائه گزارش ملی حادثه پلاسکو در نشست خبری هیأت تهیه این گزارش، به پرسش ها و ابهامات فراوانشان پیرامون این حادثه پاسخ داده شده و در پایان، پس از مشخص شدن مقصران این حادثه و میزان قصورشان، برنامه ای برای پیشگیری از تکرار حوادثی مانند پلاسکو در اختیارشان قرار گیرد، روایتی جدید از این حادثه بیان شد که می‌تواند همه چیز را زیر و رو کند.

این روایت زمانی مطرح شد که تهیه کنندگان گزارش ملی پلاسکو، پس از طرح مواردی در خصوص چگونگی شروع حریق در قدیمی ترین برج تهران و انتقاد بحق از جدی نگرفتن موارد ایمنی در کشورمان ـ که حادثه پلاسکو نمونه‌ای از نتایج شوم آن است ـ  در فصل «بررسی حادثه از دیدگاه مهندسی سازه»، تخریب این سازه را در سه مرحله و با فاصله زمانی خواندند.

این بخش از گزارش که در مقدمه آن، پلاسکو از منظر سیستم سازه‌ای، «سازه‌ای لوله‌ای که عمده ستون‌هایش در پوسته ساختمان قرار داشته و تنها چهار ستون مرکزی وظیفه تحمل بخش قابل توجهی از بارهای ثقلی آن را بر عهده داشتند» توصیف شده، در این سه مرحله فروپاشیده است؛

1- پس از گذشت حدود سه ساعت از شروع آتش‌سوزی در ساختمان، در مرحله اول، بخشی از کف طبقه یازدهم در قسمت شمال غربی به علت تغییر شکل‌های بزرگ تیرچه‌های ناشی از افزایش دما و چرخش بیش از حد اتصال‌های دو انتها و در نهایت شکست اتصالات فرو می‌ریزد.

2- در مرحله دوم با فاصله ده دقیقه بخشی از کف دوازدهم و سیزدهم روی کف دهم ریخته و به علت افزایش بار و اثرات ضربه آن، این تخریب کف‌ها تا پایان ساختمان ادامه می‌یابد. بدین ترتیب، چشمه‌های ناحیه شمالغرب ساختمان از کف سیزدهم تا پایین ساختمان کامل از بین رفته و دالانی خالی از کف در آن ناحیه به وجود می‌آید.

3- پس از خرابی مرحله دوم، ساختمان سی دقیقه پایداری خود را حفظ کرده و مرحله سوم خرابی از ضلع شرقی و جنوبی ساختمان آغاز می‌شود.

این در حالی است که گزارش های منتشره از حادثه تا به امروز، ریزش ساختمان را در دو مرحله ذکر کرده‌اند؛ ابتدا فرو ریختن بخش هایی از پلکان سازه و ریزش سقف دو طبقه از طبقات فوقانی سازه و سپس فروپاشی کامل سازه و شکل گیری فاجعه ای که همگان درباره‌اش اطلاعات فراوانی داریم؛ گزارشی که بنا بر گزارش ملی حادثه پلاسکو، متفاوت است.

این تفاوت زمانی معنادار می‌شود که بدانیم در ریزش این سازه غول پیکر، شماری از آتش نشانان قهرمان جان به جان آفرین تسلیم کردند و کار آواربرداری به دلیل احتمال نجات ایشان در روزهای ابتدایی و سپس، کشف پیکرهای ایشان در روزهای بعد، با کندی حساب شده ای پیش رفت؛ موضوعی که به همراه آن پرسش ها و ابهامات زیادی در افکار عمومی به وجود آمد؛ از جمله اینکه اگر احتمال فرو ریختن پلاسکو می‌رفت، چرا زودتر آتش نشانان از سازه تخلیه نشدند؟!

پرسش هایی که اگر بدانیم خیلی پیشتر از آنکه خبر ریختن پلاسکو منتشر شود، این سازه ار درون فروریخته بود (بر اساس گزارشی که امروز هیأت گزارش ملی پلاسکو منتشر کردند)، ممکن است اصلا مطرح نشده و به جایشان این پرسش مطرح شود که چه کسی و به چه دلیل تا به امروز مانع از بیان این حقیقت مهم درباره این حادثه هولناک شده است و چرا؟ آیا کسی از فرو ریختن سازه از درون پیش از متلاشی شدن پوسته آن با خبر نبوده یا بیان نشدن این موضوع دلیل دیگری داشته است؟!