به گفته معاون اموراجتماعی بهزیستی استان تهران تعداد مهدهای غیرقانونی در حال افزایش است و این امر به ورشکستگی برخی از مهدهای دارای مجوز منجر شده است. این اتفاق می‌تواند منجر به افزایش کودک آزاری در برخی مهدها شود، چرا که نظارت درستی بر مهدهای غیر قانونی نیست و مشخص نیست پرسنل این مهدها از کجا تاییدیه می‌گیرند و آموزش‌های ارائه شده چگونه و در چه فضایی ارائه می‌شود. این در حالی است که در سال‌های اخیر شاهد بروز برخی کودک آزاری‌ها در مهدکودک‌ها بوده‌ایم.
به گزارش آرمان، آن کلیپ تمام بینندگان خود را متاثر کرد، کلیپی که در آن مربی مهد سعی دارد با کتک به یک پسربچه خردسال غذا بدهد. پس از آن انبوهی از اخبار تلخ و غیرقابل باور از مهدکودک‌های مختلف رسید، افشاگری‌هایی که در آنها بسیاری از افراد پرده از انواع و اقسام اعمال غیرانسانی با کودکان برداشتند. از انواع ضرب و جرح و شکستگی دست و پای کودکان بگیرید تا تجاوز به آنها در مهدکودک‌ها! چه نامی دیگر جز جنایت می‌توان بر اعمال این میزان خشونت در مهدکودک‌ها در ارتباط با کودکان گذاشت؟ کنترل، نظارت و تعطیلی مهدکودک‌های غیرمجاز از اهم وظایف سازمان بهزیستی است، اقدامی که اغلب توسط آنها نادیده گرفته شده است. اطلاع‌رسانی در ارتباط با مهدهای غیرمجاز شاید عملی لازم باشد، اما قطعا کافی نیست. سازمان بهزیستی خود باید مدعی‌العمومی برای کودکان بی‌پناه حاضر در این مراکز باشد. اگر سازمان بهزیستی هرچه سریع‌تر نسبت به مهدهای کودک غیرمجاز که مانند قارچ در حال روییدن هستند اقدامی نکند، هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند که پاسخگوی اثرات جبران‌ناپذیری باشد که در این مراکز بر سر کودکان معصوم می‌آید. کودکانی که زمانی خود بزرگ شده و عهده‌دار مسئولیت یک خانواده خواهند بود. آنچه اهمیت دارد این است که این سازمان نباید مسئولیت اصلی که برشانه‌های هیچ‌ارگانی جز خود او نیست به فراموشی بسپارد و توپ را به زمین مردم یا ارگان‌های دیگر بیندازد. مهدهای غیرمجاز قادرند اثرات برگشت‌ناپذیری را بر روح و روان کودکان این سرزمین وارد آورند.
برخی از مهدها در حال ورشکستگی هستند
معاون اموراجتماعی بهزیستی استان تهران از افزایش تعداد مهدهای غیرقانونی خبر داد و گفت: باید تکلیف این مهدها مشخص شود. احمد خاکی افزود: در حال حاضر مهدهای کودکی که زیر نظر سازمان بهزیستی استان تهران هستند از سازمان مجوز فعالیت دارند و تمامی استانداردهای لازم را دارا هستند که متاسفانه برخی از آنها در حال ورشکستگی هستند. او با اشاره به اینکه خانواده‌ها برای ثبت‌نام فرزندانشان حتما به مجوز سازمان بهزیستی توجه کنند، گفت: مهدهای کودک که فعالیت قانونی دارند باید مجوز فعالیت خود را در دید خانواده‌ها قرار دهند و البته در تابلو آنها نیز عنوان بهزیستی قید می‌شود. خاکی اظهار داشت: در حال حاضر برخی مهدهای کودک به صورت غیر قانونی فعالیت می‌کنند و زیر نظر سازمان بهزیستی نیستند به همین دلیل نمی‌توانیم بر نحوه عملکرد و اقدامات آنها نظارت کنیم بنابراین در صورت بروز مشکل و تخلف امکان پیگیری نیز وجود نخواهد داشت. او از والدین درخواست کرد به منظور جلوگیری از مشکلات در مهدهای کودک، فرزندان خود را در مهدهای غیرقانونی ثبت‌نام نکنند. معاون امور اجتماعی بهزیستی استان تهران با اشاره به اینکه تعداد مهدهای غیرقانونی در حال افزایش است، تاکید کرد: متاسفانه سازمان بهزیستی امکان برخورد با این مهدها را ندارد و باید سازمان‌های ذیربط در این خصوص اقدام کنند.
لزوم نظارت بیشتر بر عملکرد مهدکودک‌ها
یک فعال حقوق کودکان در مورد لزوم نظارت، کنترل و پلمپ مهدکودک‌های غیرمجاز می‌گوید: متاسفانه سازمان‌بهزیستی حتی نظارت کافی و شدید را بر امور مربوط به مهدکودک‌هایی دارای مجوز نیز ندارد. ثریا عزیزپناه می‌افزاید: به دلیل گروه سنی کودکان در مهدکودک‌ها به‌طورقطع لزوم نظارت کامل بر فعالیت آنها وجود دارد و اگر بدون کسب مجوز مهدکودکی تاسیس شود این نارسایی کانونی برای پیدایش انواع و اقسام ناهنجاری‌های مرتبط با این گروه سنی می‌شود. لازمه دریافت مجوز وجود برخی از شاخص‌های سازمان بهزیستی در این مراکز است. بنابراین اگر فردی بدون دارا بودن این شرایط اقدام به تاسیس مهدکودک کند این موضوع عاملی خطرزا برای کودکان است. اخیرا خبر تجاوزی به یک کودک در یک مهدکودک عنوان و سازمان‌بهزیستی مدعی شد مهدکودک مذکور فاقد مجوز بوده است. با اندکی واقع‌بینی می‌توان دریافت اگر مهدهای بدون مجوز مشغول به فعالیت هستند این واقعیت نشان از کم‌کاری سازمان بهزیستی در سطح استان‌ها و شهرها در این رابطه است.
او خاطرنشان می‌کند: این کار بسیار حساس است؛ شاخص‌هایی از سوی سازمان‌بهزیستی از نظر نکات‌آموزشی و شاخص مربیان و مجموعه وجود دارد. عزیزپناه می‌افزاید: اگر این شاخص‌ها رعایت نشود، عاملی خطرزا برای کودکان است زیرا در شرایط‌بحرانی هیچ‌نهادی مسئولیت را برعهده نمی‌گیرد. به هر صورت این سازمان بهزیستی جای اطلاع‌رسانی درباره مهدکودک‌های غیرمجاز وجود آنها را جزو کم‌کاری‌های خود قلمداد کند. او می‌گوید: نمی‌توان تنها از نظر مالی و اقتصادی به موضوع نگاه کرد؛ خطرات بسیاری در کمین کودکانی است که در مهدکودک‌های فاقد مجوز به سر می‌برند و نباید تنها نگران بعد مادی مساله و ورشکستگی مهدهای با مجوز باشیم. نگرانی اصلی وضعیت روحی و روانی کودکان حاضر در مهدهای بدون‌مجوز است. عدم نظارت بر این مهدها به معنای به خطرانداختن منافع کودکان و بی‌توجهی سازمان‌بهزیستی به مسائل کودکان است. هر فردی نباید به خود اجازه ورود به این حرفه را بدهد و افرادی که اقدام به تاسیس مهدکودک‌ها می‌کنند حتما باید شاخص‌های جدی موردنیاز را داشته باشند. تاسیس مهدهای کودک ده‌ها شاخص از جمله محیط و امکانات آموزشی، مربیان متخصص و... دارد؛ هر چند ممکن است گاهی در مهدهای دارای مجوز نیز این شاخص‌ها به درستی عنوان نشوند. عزیزپناه می‌افزاید: نظارت در این زمینه باید به حدی جدی باشد که این مراکز بلافاصله بسته شوند، اما بسیار بعید است سازمان بهزیستی آن‌چنان قدرت رسانه‌ای داشته باشد که بتواند در ارتباط با مراکز بدون مجوز اطلاع‌رسانی کند.
او تاکید می‌کند: البته اگر سازمان بهزیستی هر چند وقت یک بار فهرست مهدکودک‌های بی‌مجوز را اعلام کند در این صورت خانواده‌ها نیز در زمینه ثبت‌نام در مهدکودک‌ها دچار سردرگمی نمی‌شوند و کودکان خود را به مهدهای با مجوز می‌فرستند. علاوه بر این سازمان باید نظارت خود را در این زمینه بالا ببرد؛ با صراحت کلام می‌گویم سازمان بهزیستی در عرصه نظارت بسیار ضعیف عمل می‌کند.
عزیزپناه می‌افزاید: این سازمان باید تیم شناسایی داشته باشد تا به محض اطلاع‌رسانی به سازمان بهزیستی در ارتباط با مهدهای غیرمجاز بلافاصله نسبت به تعطیلی آنها اقدام کند. در حال‌حاضر مجازات قانونی شامل حال افرادی می‌شود که خود را دکتر یا وکیل جا می‌زنند، این در حالی است که مسائل مرتبط با مهدها بسیار حساس‌تر است؛ زیرا آنها با کودکان سنین پایین و حساس سر و کار دارند، کودکانی که به هیچ‌عنوان قادر به دفاعی از خود نیستند. بنابراین وظیفه این سازمان نظارت، شناسایی و تعطیلی این مراکز و اعلام جرم علیه افرادی است که مبادرت به این کار می‌کنند. او خاطرنشان می‌کند: به نظر می‌آید ارگان‌های متولی مانند سازمان‌بهزیستی به محض بروز مشکل خود به عنوان شاکی در صحنه حاضر می‌شوند در حالی که عدم شناسایی مهدکودک‌های بدون‌مجوز نقطه ضعف این سازمان است. معیارهای فعالیت مهدکودک‌ها نیز به نگهداری کودکان ختم می‌شود و در رشد و پرورش کودکان هیچ‌معیاری ندارند. بنابراین هرکس می‌تواند به راحتی این کار را انجام دهد. اکنون مهدها وظیفه خود را نگهداری کودکان و نه پرورش آنها می‌دانند و مشکل از نظارت و نبود برخی از شاخص‌های درست و متناسب با دوران سنی مناسب کودکان در اداره مهدکودک‌‌هاست.
