«نماینده شهریار که متوجه شده بود نامش در بنر‌های خوشامدگویی و لوح افتتاح نیست، عصبانی شد و به مسئولان تاخت»؛ این توضیحاتی است که به فیلمی سنجاق شده و در روز‌های اخیر در شبکه‌های اجتماعی بازتاب وسیعی یافته است. اما واقعیت چیست؟
به گزارش «تابناک»؛ از جمله اقداماتی که از گذشته به ایام دهه فجر انقلاب اسلامی سنجاق شده و هر ساله در دستور کار مسئولان مختلف قرار می‌گیرد، سنت افتتاح پروژه‌هایی است که در آستانه بهره برداری قرار دارند. پروژه‌هایی که اغلب در زمره دستاورد‌های دولتمردان قرار می‌گیرند و برای رونمایی از آنها، مراسمی ویژه تدارک دیده میشود.
اتفاقی به شدت تکراری که نیازمند توضیح نیست، ولی در روز‌های اخیر، یک نمونه از آن به شدت جنجالی شد و کاری کرد که توضیحاتی به آن پیوست شود. مراسمی که در شهریار، در نزدیکی تهران رقم می‌خورد و آن گونه که فیلم منتشره از آن نشان می‌دهد، یک معترض عصبانی داشت. فردی که از قضا نماینده مردم شهریار در مجلس شورای اسلامی است و فریادهایش در آن فیلم را بسیاری از مردم دیده‌اند و متعجب شده‌اند.
اتفاقی که گفته می‌شد به دلیل درج نشدن نام این نماینده در بنر‌های خوشامدگویی و لوح افتتاحیه ایستگاه آتش نشانی رخ داده است. روایتی که «محمودی شاه‌نشین»، نماینده شهریار را بر آن داشته تا در گفت و گویی با خانه ملت آن را تکذیب کرده و واقعیت ماجرا را شرح دهد؛ روایتی جدید که حاوی نکات جالب توجه زیادی است تا جایی که می‌توان آن را افشاگرانه قلمداد کرد و از شنیدنش شگفت زده شد!
این روایت را ببینید و بشنوید؛
آن گونه که محمودی توضیح می‌دهد، دلیل عصبانیت وی در روز افتتاح ایستگاه ۱۰۱ آتش نشانی شهریار، نه آن گونه که در فضای مجازی و برخی سایت‌های خبری گفته شده، که چندین و چند مورد متعدد است. از گزارش خلاف واقع و تشریفات زاید گرفته تا بی توجهی به جایگاه نمایندگی مجلس که همان درج نشدن نام وی در لوح افتتاحیه است!
این نماینده در توضیح چرایی عصبانیتش، به اشکال عمده پروژه‌های افتتاح شده در آن روز اشاره کرده و می‌گوید: «قبل از آن چند عامل دست به دست هم دادند که ذهنیت ما را نسبت به افتتاح این پروژه‌ها مخدوش کرده بود؛ [عواملی از جمله]معرفی پروژه‌ها با آب و تاب زیاد در حالی که حجم پروژه‌ها به نسبت این جمع و گروه [افتتاح کننده]خیلی کوچک بود. اوج این کار در پروژه آتش‌نشانی بود.»
وی در ادامه در خصوص اشکالات افتتاحیه این پروژه خاص می‌گوید: «در خیابان دویست سیصد متری بیش از دویست سیصد بنر بزرگ زده بودند که حاوی عکس‌هایی از مسئولان از جمله استاندار و نماینده مجلس بود و تزئیناتی که برای افتتاح سه دهنه ساختمان که چند ماشین آتش‌نشانی از ایستگاه دیگر در آن گذاشته بودند. این ما را برافروخت که این چه پروژه‌ای است؟»
محمودی در ادامه می‌افزاید: «خانمی خوشامدگویی کرد که هم اسم امام جمعه را نبرد و هم به جایگاه نمایندگی توجهی نکرد [اسم محمودی، نماینده شهریار را نیاورد]. اینکه گفتم "من هیچی! "، دوستان فکر کردند به خاطر بنر می‌گویم. متأسفانه [احتمالا منتشر کنندگان فیلم ماجرا و خبر آن]بداخلاقی هم کردند. [آن خانم] توضیح داد که این پروژه با هزینه سیصد میلیون تومانی که آقای فرماندار و شهردار هزینه کردند ساخته شده [یعنی از محل اعتبارات فرمانداری و شهرداری بوده، در حالی که] و از محل ارزش افزوده هزینه شده بود.»
او در ادامه توضیح می‌دهد: کنار ایستاده و استاندار تعارف می‌کند که برای افتتاح پیش برود که در جواب می‌گوید: «نیاز نیست من بیایم. به نظر من به جای افتتاح ایستگاه باید می‌رفتیم بنر‌ها را افتتاح می‌کردیم، چون تعداد و حجم بنر‌ها بیشتر از حجم پروژه بود!»
پایان این توضیحات، تن دادن نماینده به اصرار استاندار برای حضور در افتتاح پروژه است و این نکته که وی به «تشریفات زاید» و «گزارش خلاف واقع» اعتراض داشته، عصبانیتش اتفاق جالبی نبوده، اما ابعاد پروژه هم در قد و قواره‌ای نبوده که برایش استاندار را فرا بخوانند و از وی دعوت کنند چراکه این دست اتفاقات مردم را بدبین می‌کند.
توضیحاتی که به نظر کاملا گویاست، نیاز به هیچ شرح و بسطی ندارد و حتی نتیجه گیری مناسبی نیز برای آن تدارک دیده شده است؛ اینکه افتتاح چند دهنه مغازه با آن همه آب و تاب و تشریفات هزینه بر و زائد، نتیجه‌ای جز بدبین کردن مردم به این دست اتفاقات ندارد؛ چیزی که به نظر نمی‌رسد هدف افتتاح پروژه‌ها در دهه فجر انقلاب اسلامی باشد.
چاپلوسی برخی کارمندان ادارات شهرها برای فرماندار و نماینده و استاندار و ... به بهانه افتتاح و پست و سمت جدید و از این دست بهانه ها دیگه به حد مشمئز کننده ای رسیده. چرا دولت یک بار برای همیشه این مدل چاپلوسی ها رو ممنوع نمیکنه ؟؟؟
یکبار برای همیشه این افتتاح های پاچه خوارانه رو جمع کنن.
