سه شنبه گذشته (بیست و نهم خرداد) خبری با عنوان قتل دلخراش ارسلان 2.5 ساله در صفحه حوادث روزنامه خراسان به چاپ رسید که طی آن زن جوانی با ضربه لگد، پسر کوچکش را به قتل رساند.
به گزارش خراسان، این زن که ابتدا مدعی بود سر فرزندش به خاطر بازیگوشی به گوشه دیوار اپن آشپزخانه اصابت کرده است وقتی در برابر سوالات فنی و تخصصی قاضی ویژه قتل عمد قرار گرفت به تناقض گویی پرداخت و هر بار ماجرایی ساختگی را درباره چگونگی مرگ فرزندش بیان کرد. به همین دلیل و به دستور قاضی احمدی نژاد این زن به محل وقوع حادثه منتقل شد و به بازسازی صحنه مرگ دلخراش ارسلان پرداخت و به ناچار حقیقت قتل فرزندش را فاش کرد. آن چه می خوانید گفت و گوی اختصاصی خبرنگار روزنامه خراسان با این زن جوان است.
نامت چیست؟ سیمین- الف
چند ساله هستی؟ 27 سال دارم
در خانواده پرجمعیتی زندگی می کردی؟
خانواده ما هفت نفر بود و من دو خواهر و دو برادر دیگر داشتم البته دو برادرم کوچک تر از من هستند و من سومین دختر خانواده ام.
اعتیاد داری؟ نه الان معتاد نیستم چرا که مجبور شدم برای به عهده گرفتن سرپرستی فرزندانم اعتیادم را ترک کنم.
چه مدت است که اعتیاد را ترک کرده ای؟ حدود 9 ماه
همسرت هم اعتیاد دارد؟ او هم یک بار با من در مرکز ترک اعتیاد بستری شد تا بتوانیم مراحل قانونی را برای سرپرستی فرزندان مان طی کنیم البته زمانی که من و همسرم زیر یک سقف زندگی می کردیم هیچ گاه ندیدم که او مواد مصرف کند در واقع اختلافات ما به خاطر اعتیاد من بود.
از ابتدا در محله طرحچی زندگی می کردی؟ نه
9ماه قبل برای آغاز زندگی دوباره خانه ای را در آن منطقه اجاره کردیم.
در مدتی که قهر کرده بودی هیچ وقت فرزندانت را ندیدی؟ نه! پسر بزرگم در گناباد، دخترم در مشهد و دو پسر کوچکم در شیرخوارگاه حضرت علی اصغر(ع) نگهداری می شدند.
چند بار تا به حال ترک کرده ای؟ یک بار وقتی تصمیم گرفتم دوباره زندگی ام را از نو بسازم ترک کردم ولی باز بعد از مدتی به مصرف ادامه دادم تا این که بار دوم به دستور مقام قضایی دوباره 15 روز در مرکز ترک اعتیاد بستری شدم.
فرزندانت بازیگوش بودند؟ بله، آن ها به خاطر این که فاصله سنی خیلی کمی از یکدیگر داشتند مدام با هم درگیر می شدند و مثل خیلی از کودکان به سوی هم اسباب بازی پرت می کردند.
حادثه مرگ فرزندت چگونه رخ داد؟ آن روزعصر من در حیاط منزل مشغول شست و شوی لباس ها بودم که صدای جیغ و فریاد فرزند کوچکم را شنیدم و به سویش رفتم تا او را ساکت کنم.
چه اشکالی داشت که کودک 2.5 ساله فریاد بزند؟
صاحبخانه ما یک زن بیمار است ما هم آخرین ماه قرارداد اجاره منزل را می گذراندیم، به همین خاطر می خواستم پسرم را ساکت کنم تا فریادهایش موجب آزار آن زن نشود.
حادثه چگونه رخ داد؟ ارسلان نزدیک پله ها بود و من قصد داشتم او را به داخل اتاق هل بدهم تا از روی پله ها نیفتد ولی دستانم به خاطر شستن لباس ها کفی بود که مجبور شدم برای هل دادن او لگد محکمی به شکمش بزنم.
بعد از آن چه کردی؟ ارسلان بی رمق روی زمین افتاده بود و چیزی نمی خورد و حالت تهوع داشت، فکر کردم مثل همیشه به خاطر پرخوری به این روز افتاده است. از سوی دیگر هم می ترسیدم که اتفاقی برایش بیفتد.
چرا موضوع را از همسرت پنهان کردی؟ حدود یک ساعت بعد از این حادثه وقتی همسرم به منزل آمد سعی کردم همه چیز طبیعی جلوه کند اما هر لحظه که می گذشت حال پسرم وخیم تر می شد. من شام دیگر فرزندانم را دادم اما همه حواسم به ارسلان بود. دست و پایش یخ کرد و همسرم با دیدن این وضعیت خیلی نگران شد، این در حالی بود که من هنوز جرئت نمی کردم واقعیت قضیه را به او بگویم.
همسرت چه کرد؟ او مضطرب بود، گفت باید ارسلان را به درمانگاه برسانیم شاید با تزریق یک آمپول حالش بهتر شود. بعد از آن هم در حالی که شب به نیمه رسیده بود، تاکسی تلفنی گرفت و پسرم را به درمانگاه رساند.
چگونه از مرگ فرزندت مطلع شدی؟ در خانه نشسته و با وجدان خودم درگیر بودم که حدود ساعت 3 بامداد از کلانتری سپاد تماس گرفتند و از من خواستند به کلانتری بروم. آن جا بود که فهمیدم پسرم دیگر در این دنیا نیست.
الان چه احساسی داری؟ خیلی پشیمانم اگر لحظه ای خودم را کنترل می کردم روزگارم این گونه تباه نمی شد.
ریشه اصلی بدبختی هایت را در عصبانیت می بینی؟ نه! این فاجعه در اعتیاد من و مواد مخدر صنعتی ریشه دارد چرا که وقتی به این مواد لعنتی آلوده شدم زندگی ام را نیز از دست دادم. التبه مقصر اصلی باز هم خودم هستم که اگر با آن زن معتاد رفت و آمد نمی کردم شاید سرنوشتم به گونه ای دیگر رقم می خورد.
به دیگر زنان چه می گویی؟ مواد مخدر همه چیز را از انسان می گیرد به طوری که فرزندان و زندگی اش را قربانی می کند.
سرگذشت این زن 27 ساله را در ستون «درامتداد تاریکی» بخوانید.
