درخواست اولیای‌دم مرد متجاوز برای دریافت دیه از بیت‌المال از سوی هیئت قضایی رد شد.
به گزارش جوان، سیزدهم اسفند سال۸۶ مأموران پلیس شهرستان یاسوج جسد مردی را در یکی از پارک‌های جنگلی کشف کردند. شواهد نشان می‌داد زمان زیادی از مرگ آن مرد گذشته و قسمت‌هایی از بدن وی از سوی حیوانات وحشی خورده‌شده است. با انتقال بقایای جسد به پزشکی قانونی مشخص شد آن مرد بر اثر ضربات چاقو به گردن و قفسه سینه‌اش کشته شده است.
به این ترتیب پرونده با موضوع قتل عمد تشکیل شد و تحقیقات برای شناسایی عامل یا عاملان قتل آغاز شد تا اینکه خانواده پسر۲۶ ساله به نام پیام به اداره پلیس رفتند و مأموران را از ناپدید شدن ناگهانی پسرشان باخبر کردند. با مطابقت مشخصات پسر جوان با جسد کشف شده مشخص شد بقایای جسد متعلق به همان پسر جوانی است که خانواده‌اش اعلام مفقودی کرده بود.
همچنین پلیس در روند تحقیقات دریافت مقتول در بهار‌سال۸۶ به اتهام ربودن و ایجاد مزاحمت برای چند پسر دانش‌آموز بازداشت و به زندان محکوم شده بود.
بنابراین جنایت با فرضیه ناموسی جریان گرفت تا اینکه یکی از دوستان ۱۸ساله پیام به مأموران گفت: «یکسال قبل وقتی ۱۷ ساله بودم با پیام آشنا شدم. او پسر خلافکاری بود و بدون اطلاع خانواده‌اش خانه‌ای حاشیه شهر اجاره کرده بود و عصر‌ها به آنجا می‌رفت. روزی مرا دعوت کرد و خواست به دیدنش بروم. وقتی وارد خانه‌اش شدم او مرا آزار داد. بعد از این ماجرا پیام با تهدید از من اخاذی می‌کرد و حتی مرا مجبور کرده بود پسر بچه‌های دانش‌آموز را به خانه‌اش ببرم تا آن‌ها را آزار دهد.»
پسر جوان در ادامه گفت: «خیلی از او می‌ترسیدم به همین خاطر مجبور بودم به حرفش گوش کنم آنجا بود که چند بار تسلیم خواسته‌اش شدم و پسران دانش‌آموز را به خانه‌اش بردم. بعد از آن بود که تصمیم گرفتم مدتی خودم را از او مخفی کنم تا اینکه شنیدم جسد او در پارک جنگلی پیدا شده است.»
در حالی که تحقیقات در این زمینه ادامه داشت، پلیس در بررسی دفترچه خاطرات مقتول، لیست اسامی ۸۶ نفر از پسران کم سن و سال را یافت که مقتول از خاطرات آزار آن‌ها نوشته بود. بنابراین چند نفر از آن اسامی به عنوان مظنون بازداشت شدند و تحت بازجویی قرار گرفتند، اما از آنجائیکه مدرکی علیه آن‌ها به دست نیامد همگی تبرئه و آزاد شدند.
بعد از گذشت ۱۱ سال از حادثه، اولیای‌دم به شعبه ۱۰۴ دادگاه یاسوج رفتند و درخواست دیه از بیت‌المال را مطرح کردند. با این درخواست پرونده در یکی از شعبات دادگاه‌های شهر یاسوج رسیدگی شد، اما این درخواست از سوی قضات به دلیل ارتباط نامشروع مقتول با پسران نوجوان و سوء‌استفاده جنسی از آن‌ها رد شد.
پرونده با اعتراض اولیای‌دم و درخواست آن‌ها برای برای رسیدگی در پایتخت به شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی عبداللهی برای رسیدگی ارجاع شد. هیئت قضایی با بررسی اوراق و مدارک پرونده بعد از شور اعلام کردند، با توجه سوابق مقتول، خانواده‌اش حق مطالبه دیه از بیت‌المال را ندارند.
به این ترتیب بار دیگر درخواست اولیای دم مبنی بر دریافت دیه از صندوق بیت المال رد شد. این حکم به دیوان عالی کشور فرستاده شد و از سوی شعبه ۲۸ دیوان عالی کشور تأیید شد.
چه پررو واقعا!!!!!