فتاوای آیت الله العظمی تبریزی (قدس سره)
بيماران مرگ مغزى
سؤال2057: مرگ مغزى يكى از مواردى است كه در علم پزشكى همواره مورد سؤال بوده است، بيماران مرگ مغزى در علم پزشكى افرادى هستند كه دچار توقف تمامى فعاليتهاى شناخته‌شدۀ مغزى شده‌اند و ليكن قلب و بعضى از ارگانهاى ديگر بدن به كار خود ادامه مى‌دهد، تنفس در اين بيماران متوقف شده و با استفاده از دستگاه تنفس دهنده ( رسپيراتور) مى‌توان تنفس را برقرار كرد، تمامى اينگونه بيماران در فواصل زمانى چند ساعت تا چند ماه نهايتاً دچار ايست قلبى و مرگ خواهند شد، آيا مى‌توان با توجه به فروض ذيل، اينگونه بيماران را از دستگاه تنفس دهنده جدا نمود:
الف- هزينۀ سنگين دستگاههاى تنفس دهنده.
ب- استهلاك اين دستگاهها به صورتى كه در موارد ضرورى‌تر كارآيى كافى را نخواهد داشت.
ج- تحمل اضطراب و انتظار طولانى خانوادۀ بيمار، در حالى كه بيمار آنها بهبود نخواهد يافت.
د- وجود بيمارى كه شانس بهبودى بيشترى داشته باشد و همزمان محدوديت در تعداد دستگاههاى تنفس دهنده وجود داشته باشد.
جواب: باسمه تعالى؛ وصل كردن به دستگاه (در مواردى كه معالجه غير متعارف باشد) وجوبى ندارد، ولى بعد از وصل كردن به دستگاه جدا كردن از آن اشكال دارد، و الله العالم.
سؤال2058) در مواردى كه زندگى فرد بيمارى منوط به پيوند اعضايى نظير قلب، كليه، ريه و ساير اعضا باشد، آيا مى‌توان از اعضاى بيماران مرگ مغزى كه امكان اجازه از آنها نيست استفاده نمود؟ ضمناً بفرماييد آيا بين مسلمان و كافر فرقى هست؟
جواب: باسمه تعالى؛ استفاده از اعضاى مسلمان جايز نيست، و از كافر مانعى ندارد، و الله العالم.
سؤال2059) اگر بيمارانى از لحاظ بيمارى با شرايط مساوى باشند و دستگاههاى مورد لزوم نيز محدود باشد، آيا مى‌توان بر اساس كارآيى بيشتر فرد در جامعه و رتبۀ اجتماعى او، بيمارى را در استفاده از دستگاهها ترجيح داد و در اينگونه موارد چه معيارهايى را جهت انتخاب مجاز مى‌دانيد؟
جواب: باسمه تعالى؛ در وقت وصل كردن به دستگاه مزبور مى‌توانند بعضى را بر بعض ديگر ترجيح دهند، ولى بعد از وصل كردن جدا كردن بيمار از دستگاه اشكال دارد، و الله العالم.
