این هفته، «گوگل دودل» (لوگوی گوگل که هر روز برای بزرگداشت یک اتفاق یا چهره خاص، تغییر می‌کند) تجلیلی از این فوتبالیست پیشکسوت بود.
به گزارش تابناک ورزشی، سو سال ۱۹۹۱ در سن ۷۶ سالگی در گذشت و امروزه خیلی‌ها داستان او را به دست فراموشی سپرده‌اند. با این حال کسی نمی‌تواند منکر این موضوع شود که فرانک سو چهره‌ای برجسته در داستان فوتبال انگلیس بود.
او در زمان جنگ جهانی دوم، همان زمانی که در کارخانه تایرسازی میشلن کار می‌کرد، به اولین غیر سفیدپوستی تبدیل شد که برای تیم ملی انگلیس بازی کرده است. او بعد‌ها به استخدام نیروی هوایی انگلیس درآمد و کاپیتان تیم فوتبال آن‌ها شد.
تا به امروز سو همچنان تنها بازیکن دارای رگ و ریشه آسیای شرقی است که برای تیم ملی بزرگسالان انگلیس بازی کرده. اولین بازی او برای سه‌شیر سال ۱۹۴۲ ثبت شد، ۳۶ سال قبل از آنکه یک رنگین پوست دیگر به نام ویو اندرسون به اولین بازیکن سیاه‌پوست تاریخ تیم ملی انگلیس تبدیل شود.
سو سال ۱۹۱۴ در شهر باکستون در منطقه دربی‌شایر انگلیس متولد شد و در شهر لیورپول رشد کرد. پدرش، اور کونگ سو یک ملوان چینی بود که در مرسی‌ساید اقامت داشت و مادرش بئاترس ویتام که در شهر منچستر زندگی می‌کرد. سو برای چند تیم باشگاهی کوچک محلی در شهر دوران کودکی‌اش بازی کرد و در نهایت مورد توجه هر دو باشگاه مرسی‌سایدی اورتون و لیورپول قرار گرفت، اما او سال ۱۹۳۳ ترجیح داد که به تیم استوک‌سیتی ملحق شود. در تاریخ ۴ نوامبر همان سال او به اولین بازیکن دارای رگ و ریشه چینی تبدیل شد که در لیگ فوتبال انگلیس بازی می‌کند هرچند که تیمش در آن بازی خارج از خانه مقابل میدلزبورد با شکست ۶ بر یک میدان را ترک کرد. با این حال سو آنقدر خوب بازی کرد که جایگاهش را در ترکیب اصلی تیم حفظ کند. در فصول بعد، سو به بازیکنی ثابت در ترکیب اصلی استوک تبدیل شد و بازی در کنار اسطوره‌هایی مانند استنلی متیوس را تجربه و بیش از ۲۰۰ بازی در این تیم انجام داد تا اینکه مسابقات فوتبال در سال ۱۹۳۹ به دلیل آغاز جنگ جهانی متوقف شد.
او، اما در زمان جنگ هم توانست به بازی‌هایش ادامه دهد و آن زمانی بود که او در شرکت تایرسازی میشلن کار می‌کرد، اما وقتی که به استخدام نیروی هوایی درآمد، مدت زمان بیشتری از باشگاهش دور بود. در نهایت در ابتدای سال ۱۹۴۵، سو به خاطر بروز یکسری اختلافات میان او و سرمربی باب نک‌گروری تقاضای خود برای جدایی از تیم را ارائه کرد. او معتقد بود که در پستی غیر تخصصی از او استفاده می‌شود. سو در نهایت به تیم لسترسیتی پیوست و سرمربی وقت تیم، تام ماتر بازوبند کاپیتانی را به او داد. ماتر همان مربی بود که در استوک از مدیران باشگاه خواست سو را جذب کنند، اما «روباه‌ها» در فصل ۴۶-۱۹۴۵ مشکلاتی داشتند و به همین دلیل سو بعد از تنها یک فصل حضور در این تیم آن را ترک کرد و قبل از بازنشستگی‌اش در سال ۱۹۵۰ بازی در تیم‌های لوتون و چمزفورد را هم تجربه کرد.
دوران مربیگری سو هم او را به مکان‌های مختلفی برد. او هدایت تیم‌هایی مانند اسکانتورپ و جورگاردن سوئد، پادووای ایتالیا و تیم ملی نروژ را برعهده گرفت. او تیمش را از دسته سوم فوتبال سوئد بالا برد و با آن در فصل ۵۵-۱۹۵۴ قهرمان لیگ دسته اول این کشور شد.
۴ سال پیش بود که برای حفظ میراث فرانک سو، بنیادی با نام او تأسیس شد و هر ساله، یک تورنمنت فوتبال ۵ نفره برای گرامیداشت یاد او برگزار می‌شود. دو سال بعد از آن هم یکی از خیابان‌های وطن معنوی‌اش، استوک به نام او نامگذاری شد.
