به گزارش «تابناک»، مصطفی داننده در عصرایران نوشت: همیشه به این بهانه که «مامان بستنی‌اش خوشمزه‌تره» از خوردن شیر فرار می‌کردیم. این جمله را از پای تلویزیون ۱۴ اینچ سونی یا پارس‌مان یاد گرفته بودیم؛ وقتی گوساله به شیر مادر نه می‌گوید و به سراغ پیرمرد بستنی فروش می‌رود. آن زمان که تلویزیون دو شبکه داشت و مردم فیلم‌های ویدویی هندی و کارته‌ای نگاه می‌کردند و فیلم شعله را از حفظ بودند.
حدود ۲۸ سال بعد، آن شرکت بستنی سازی تصمیم گرفت، کمی خاطره بازی کند و از داستان معروف گاو مادر و گوساله شیرین زبان در تبلیغ جدیدش استفاده کند. تبلیغ که پخش شد و در حین پرتاب شدن به خاطرات دوران بچگی، چشم‌مان به قیافیه گاو مادر افتاد. اِاِاِ، صورت این چرا اینقدر درشت شده است؟ این تبلیغ این شکلی نبود که؟
بعد از بالا و پایین کردن شبکه‌های اجتماعی، کاشف به عمل آمد که پستان‌های پر شیر گاو مادر، درست مثل پستان‌های گرگ، لوگوی باشگاه رُم ایتالیا، دچار ممیزی شده است!
چرا واقعا؟! صحنه تحریک آمیزی بود؟ تصویر زشتی بود؟ بنده سراپا تقصیر تا به الان، بار‌ها و بار‌ها از تلویزیون صحنه دوشیدن گاو و گوسفند را دیده‌ایم. خداوکیلی، بینی و بین‌الله تحریک هم نشدم. اصلا فکر می‌کنم اگر پستان‌های حیوانات تحریک پذیر بودند، خداوند متعال فکری برای آن‌ها می‌کرد و حتما آن‌ها را می‌پوشاند.
نذارید شایعه بشه که ما ایرانیها آنقدر ملت تحریک پذیری هستیم که با پستان‌های گاو و گرگ، به گناه می‌افتیم. واقعا تا کی می‌خواهید نگاه سکسیستی به جامعه داشته باشید؟
یادش به خیر؛ آن روزها که کرونا نبود و مسابقات ورزشی با حضور تماشاگران به راه بود، در لیگ جهانی والیبال ما بیشتر صحنه آهسته می‌بینند تا اصل مسابقه. دلیلش هم حضور تماشاگران کم لباس در ورزشگاه‌های فرنگ بود. سانسورچی‌ها فکر میکنند ما با دیدن آن تماشاگران ممکن است به ناکجا برویم.
ببینید چقدر به ما شک دارند که ابراهیم فیاض کارشناس اجتماعی می‌گوید: «مهران مدیری با تعریف از شوچنکو در برنامه دورهمی، تبلیغ همجنس‌گرایی کرده است.»
بیخیال شوید، ما آنگونه نیستیم که شما فکر می‌کنید. ما با دیدن یک گوساله و یک گاو مادر که در مورد بستنی و شیر بحث میکنند، بستنی دل‌مان می‌خواهد نه چیز دیگری!
نکته مهم، اما اینجاست که تلویزیون ایران در عصر جدید، دچار یک عقب‌گرد بزرگ شده است. صداوسیما حتی خودش را سانسور میکند چه برسد به ما. همین الان که دارید این نوشته را می‌خوانید، بسیاری از سریال‌هایی که در دهه ۸۰ ساخته شده، اجازه پخشش مجدد ندارند. این سریال‌ها احتمالا حرف‌هایی دارند که مدیران جدید صداوسیما، دوست ندارند دوباره آن‌ها را بشنوند.
از خود پرسیده‌اید چرا دوران سرکشی کمال تبریزی یا همین شب‌های برره مهران مدیری دوباره پخش نمی‌شوند؟ به این سوال فکر کنید.
قطعا صداوسیما با این دست فرمانی که در حال راندن در جاده ارتباطات است، از تمام رقبا جا خواهد ماند، همانگونه که الان جا مانده است. با اتوبوس تی‌بی‌تی، نمیشود با هواپیما، قطار و اتوبوس‌های مُدرن رقابت کرد.
خوب گفتید همین است که همه سراغ ماهواره رفتن و بیندگان تلویزیون کم شده است 
جناب نویسنده اونها بی خیال نخواهند شد تو مثل من بیخیال شو و این تلوزیون مسخره کنار بذار 