به گزارش «تابناک»، کلیه نقل قول هایی که در ارتباط با دعا، توصیه یا بیان احکام از ائمه معصومین (علیهم السلام) وارد شده، ابتدا با ملاک ها و معیارهای عقلی سنجیده می شود و در صورت داشتن تعارض با عقل، آن متن رد می شود. اما در رابطه با دعای مجیر که مرحوم شیخ عباس قمی نیز به تبعیت از کفعمی آن را در مفاتیح الجنان ذکر کرده است مطالعه متن دعا می تواند پاسخی کاملاً متقن و معین به ما دهد.
با مطالعه مضامین دعای مجیر می توان به این نکته مهم دست یافت که چنین مطالبی تراوش کرده از ذهن یک انسان عادی نیست بلکه محصول اندیشه و تفکر معصوم است. کسانی که نوع و روش نیایش با پروردگار و معبود را می دانسته و به ما نیز آموخته اند.
آنچه که بر عظمت این دعا می افزاید: آگاهی از زمان، مکان و نحوه نزول آن و همچنین شخصی که این دعا را دریافت می کند و از سوی دیگر واسطه در ارسال این دعا است. چرا که ما می دانیم دعاهای ماثور، از جانب خدا بر قلب و زبان معصوم نقش می بندد و سپس در قالب الفاظ و کلمات جاری شده و در اختیار ما قرار می گیرد.
افراد مقروض وقتی به برترین پناهگاه عالم که همه از او استمداد می طلبند، پناه می برند طبعاً خداوند نیز ابواب رحمت خود را به روی آنها می گشاید. نکته دیگر در فضایل این دعا، برطرف شدن غم و اندوه و کدورتها از وجود انسان است. کسی که این دعا را قرائت می کند صاحب این دعا را فردی عادی نمی داند و نمی بیند بلکه او معتقد است که این دعا نازل شده از آسمان و از مصدر فیض است.
این دعا زمانی که پیامبر خدا در مقام حضرت ابراهیم (علیه السلام) مشغول نماز بودند یعنی در مسجدالحرام، روبه روی کعبه و در حال نماز از طریق جبرئیل بر وجود مقدس نبی اعظم (صلی الله علیه و آله) نازل می شود که جبرئیل به خدمت حضرت رسیده و این دعا را برای مناجات و گفتگو با خدا به رسول خدا می آموزد بنابراین این دعا یک دعای آسمانی، رحمانی و از عالم ملکوت است.
دعای مجیر در مکان و زمانی مقدس، توسط واسطه ای چون حضرت جبرئیل، بر وجود نازنین رسول خدا نازل می شود و مطلع این پیام و فیض نیز حضرت حق جل جلاله است این ویژگی ها به دعای مجیر اهمیتی دو چندان می بخشد.
فضایل و برکات این دعا نیز بسیار است که باید مورد توجه قرار بگیرد. مرحوم کفعمی نقل می کند که یکی از آثار این دعا، آمرزش گناهان خواننده این دعاست. به عبارت دیگر کسی که این دعا را قرائت می کند چنانکه در نقل آمده، حتی اگر گناهانش به اندازه ریگ های بیابان یا برگ درختان باشد احتمال آمرزش آن از جانب حضرت حق وجود دارد و این نکته ای تامل برانگیز است که انسان را به تفکر وامی دارد که مگر این دعا چیست که چنین آثاری می تواند داشته باشد؟
اگر کسی با محتوا و مضامین این دعا که سراسر آن ذکر اسامی مقدس پروردگار است آشنا باشد می بیند که در این دعا سراسر اسامی و نامهای مقدس خداوند است که انسان در آن خدا را به صاحب این اسامی قسم می دهد و در هر فراز از دعا خطاب به خدا می گوید من به تو پناه می برم ای کسی که پناه همه پناه جویان هستی در هر بند از دعا نیز پس از اسماء حسنی ذات باریتعالی عبارت (اجرنا من النار یا مجیر) تکرار می شود.
این اذکار و پناه جستن، به مثابه یک پاک کن قدرتمند است که می تواند کلیه آثار و آلودگی هایی که در طول عمر در قلب و روح آدمی نشسته است را از بین ببرد. اما اثر دیگری که برای این دعا ذکر شده شفای دردها و بیماریهاست چرا که پیامبر رحمت (صلی الله علیه و آله) فرمودند: برای اینکه بیماری ها و ناملایمات از شما دور شود مضامین دعای مجیر را مرتب تکرار کرده و بر زبان جاری کنید.
این دعا زمانی که پیامبر خدا در مقام حضرت ابراهیم (علیه السلام) مشغول نماز بودند یعنی در مسجدالحرام، روبه روی کعبه و در حال نماز از طریق جبرئیل بر وجود مقدس نبی اعظم (صلی الله علیه و آله) نازل می شود که جبرئیل به خدمت حضرت رسیده و این دعا را برای مناجات و گفتگو با خدا به رسول خدا می آموزد بنابراین این دعا یک دعای آسمانی، رحمانی و از عالم ملکوت است.
این دعا مانند شفابخش ترین دارویی است که می تواند روح انسان را جلا دهد. و از آن جا جسم نیز تابع روح آدمی است، اگر کسی از نظر روحی سالم باشد از نظر جسمی نیز سالم خواهد بود.
افراد مقروض وقتی به برترین پناهگاه عالم که همه از او استمداد می طلبند، پناه می برند طبعاً خداوند نیز ابواب رحمت خود را به روی آنها می گشاید. نکته دیگر در فضایل این دعا، برطرف شدن غم و اندوه و کدورتها از وجود انسان است. کسی که این دعا را قرائت می کند صاحب این دعا را فردی عادی نمی داند و نمی بیند بلکه او معتقد است که این دعا نازل شده از آسمان و از مصدر فیض است.
بنابراین آن هنگام که انسان به این مصدرو منبع فیض در عالم تکیه می کند، در اصل بزرگترین تکیه گاه روحی خود در عالم وجود را یافته است و طبیعی است که با یاد و ذکر او تمام غمها، اندوه ها و کدورتها را فراموش می کند. آنچنان که قرآن کریم می فرماید: الا بذکر الله تطمئن القلوب.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگى است
سُبْحَانَکَ یَا اللَّهُ، تَعَالَیْتَ یَا رَحْمَانُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا رَحِیمُ، تَعَالَیْتَ یَا کَرِیمُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مَلِکُ، تَعَالَیْتَ یَا مَالِکُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا قُدُّوسُ، تَعَالَیْتَ یَا سَلامُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُؤْمِنُ، تَعَالَیْتَ یَا مُهَیْمِنُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا عَزِیزُ، تَعَالَیْتَ یَا جَبَّارُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُتَکَبِّرُ، تَعَالَیْتَ یَا مُتَجَبِّرُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ.
منزّهی توای خدا، بلندمرتبه هستیای بخشنده، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای مهربان، بلندمرتبه هستیای کریم، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای فرمانروا، بلندمرتبه هستیای مالک، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای بری از هر عیب، بلندمرتبه هستیای سلام، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای ایمن بخش، بلندمرتبه هستیای چیره بر هستی، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای عزّتمند، بلندمرتبه هستیای جبّار، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای بزرگ منش، بلندمرتبه هستیای بزرگ منش، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده.
سُبْحَانَکَ یَا خَالِقُ، تَعَالَیْتَ یَا بَارِئُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُصَوِّرُ، تَعَالَیْتَ یَا مُقَدِّرُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا هَادِی، تَعَالَیْتَ یَا بَاقِی، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا وَهَّابُ، تَعَالَیْتَ یَا تَوَّابُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا فَتَّاحُ، تَعَالَیْتَ یَا مُرْتَاحُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا سَیِّدِی، تَعَالَیْتَ یَا مَوْلایَ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا قَرِیبُ، تَعَالَیْتَ یَا رَقِیبُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُبْدِئُ، تَعَالَیْتَ یَا مُعِیدُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا حَمِیدُ، تَعَالَیْتَ یَا مَجِیدُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ.
منزّهی توای آفریننده، بلندمرتبه هستیای آفرینشگر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای صورت آفرین، بلندمرتبه هستیای تقدیر کننده، ما را از آتش پناه دهای پناده دهنده، منزّهی توای راهنما، بلندمرتبه هستیای ماندگار، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای بخشایشگر، بلندمرتبه هستیای بسیار توبه پذیر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای گشایشگر، بلندمرتبه هستیای خستگی ناپذیر، ما را از آتش پناه دهای پناده دهنده، منزّهی توای سرورم، بلندمرتبه هستیای مولایم، ما از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای نزدیک، بلندمرتبه هستیای نگاهبان، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای پدید آورنده، بلندمرتبه هستیای بازگرداننده، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای ستوده، بلندمرتبه هستیای دارای عظمت، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده.
سُبْحَانَکَ یَا قَدِیمُ، تَعَالَیْتَ یَا عَظِیمُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا غَفُورُ، تَعَالَیْتَ یَا شَکُورُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا شَاهِدُ، تَعَالَیْتَ یَا شَهِیدُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا حَنَّانُ، تَعَالَیْتَ یَا مَنَّانُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا بَاعِثُ، تَعَالَیْتَ یَا وَارِثُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُحْیِی، تَعَالَیْتَ یَا مُمِیتُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا شَفِیقُ، تَعَالَیْتَ یَا رَفِیقُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا أَنِیسُ، تَعَالَیْتَ یَا مُونِسُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا جَلِیلُ، تَعَالَیْتَ یَا جَمِیلُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ.
منزّهی توای دیرینه، بلند مرتبه هستیای بزرگ، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای آمرزگار، بلندمرتبه هستیای ستایش پذیر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای گواه، بلندمرتبه هستیای حاضر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای مهربان، بلندمرتبه هستیای منتّگذار، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای برانگیزنده، بلندمرتبه هستیای میراث بر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای زندگی بخش، بلندمرتبه هستیای میراننده، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای مهربان، بلندمرتبه هستیای همراه، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای همدم، بلندمرتبه هستیای مونس، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای بزرگ منزلت، بلندمرتبه هستیای زیبا، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده.
سُبْحَانَکَ یَا خَبِیرُ، تَعَالَیْتَ یَا بَصِیرُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا حَفِیُّ، تَعَالَیْتَ یَا مَلِیُّ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مَعْبُودُ، تَعَالَیْتَ یَا مَوْجُودُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا غَفَّارُ، تَعَالَیْتَ یَا قَهَّارُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مَذْکُورُ، تَعَالَیْتَ یَا مَشْکُورُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا جَوَادُ، تَعَالَیْتَ یَا مَعَاذُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا جَمَالُ، تَعَالَیْتَ یَا جَلالُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا سَابِقُ، تَعَالَیْتَ یَا رَازِقُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا صَادِقُ، تَعَالَیْتَ یَا فَالِقُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ.
منزّهی توای آگاه، بلندمرتبه هستیای بینا، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای عطابخش، بلندمرتبه هستیای امان ده، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای معبود، بلندمرتبه هستیای موجود، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای بسیار آمرزنده، بلندمرتبه هستیای ستوده، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای یاد شده، بلندمرتبه هستیای سپاس شده، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای بخشنده، بلندمرتبه هستیای پناهگاه، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای زیبا، بلندمرتبه هستیای باشکوه، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای پیش از همه، بلندمرتبه هستیای روزی دهنده، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای راستگو، بلندمرتبه هستیای شکافنده، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده.
سُبْحَانَکَ یَا سَمِیعُ، تَعَالَیْتَ یَا سَرِیعُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا رَفِیعُ، تَعَالَیْتَ یَا بَدِیعُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا فَعَّالُ، تَعَالَیْتَ یَا مُتَعَالُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا قَاضِی، تَعَالَیْتَ یَا رَاضِی، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا قَاهِرُ، تَعَالَیْتَ یَا طَاهِرُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا عَالِمُ، تَعَالَیْتَ یَا حَاکِمُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ.
منزّهی توای شنوا، بلندمرتبه هستیای سریع، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای بلندپایه، بلندمرتبه هستیای نوآفرین، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای همواره در کار، بلندمرتبه هستیای والاتر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای قضاوت کننده، بلندمرتبه هستیای خشنود، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای چیره، بلندمرتبه هستیای پاک، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای دانا، بلندمرتبه هستیای حکمران، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده.
سُبْحَانَکَ یَا دَائِمُ، تَعَالَیْتَ یَا قَائِمُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا عَاصِمُ، تَعَالَیْتَ یَا قَاسِمُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا غَنِیُّ، تَعَالَیْتَ یَا مُغْنِی، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا وَفِیُّ، تَعَالَیْتَ یَا قَوِیُّ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا کَافِی، تَعَالَیْتَ یَا شَافِی، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُقَدِّمُ، تَعَالَیْتَ یَا مُؤَخِّرُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا أَوَّلُ، تَعَالَیْتَ یَا آخِرُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ.
منزّهی توای پاینده، بلندمرتبه هستیای پایدار، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای نگهدارنده، بلندمرتبه هستیای پخش کننده، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای بی نیاز، بلندمرتبه هستیای بی نیاز کننده، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای باوفا، بلندمرتبه هستیای توانا، ما را از آتش، پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای کفایت کننده، بلندمرتبه هستیای شفابخش، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای پیش انداز، بلندمرتبه هستیای پس انداز، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای آغاز، بلندمرتبه هستیای انجام، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده.
سُبْحَانَکَ یَا ظَاهِرُ، تَعَالَیْتَ یَا بَاطِنُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا رَجَاءُ، تَعَالَیْتَ یَا مُرْتَجَى، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا ذَا الْمَنِّ، تَعَالَیْتَ یَا ذَا الطَّوْلِ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا حَیُّ، تَعَالَیْتَ یَا قَیُّومُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا وَاحِدُ، تَعَالَیْتَ یَا أَحَدُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا سَیِّدُ، تَعَالَیْتَ یَا صَمَدُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا قَدِیرُ، تَعَالَیْتَ یَا کَبِیرُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا وَالِی، تَعَالَیْتَ یَا مُتَعَالِی [عَالِی]، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ،
منزّهی توای آشکار، بلندمرتبه هستیای نهان، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای امید، بلندمرتبه هستیای امیدبخش، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای عطابخش، بلندمرتبه هستیای هماره بخشایشگر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای زنده، بلندمرتبه هستیای به خود پاینده، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای یگانه، بلندمرتبه هستیای یکتا، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای سرور، بلندمرتبه هستیای بی نیاز، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای توانا، بلندمرتبه هستیای بزرگ، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای ولایت مدار، بلندمرتبه هستیای بلند پایه، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده.
سُبْحَانَکَ یَا عَلِیُّ، تَعَالَیْتَ یَا أَعْلَى، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا وَلِیُّ، تَعَالَیْتَ یَا مَوْلَى، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا ذَارِئُ، تَعَالَیْتَ یَا بَارِئُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا خَافِضُ، تَعَالَیْتَ یَا رَافِعُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُقْسِطُ، تَعَالَیْتَ یَا جَامِعُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُعِزُّ، تَعَالَیْتَ یَا مُذِلُّ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا حَافِظُ، تَعَالَیْتَ یَا حَفِیظُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا قَادِرُ، تَعَالَیْتَ یَا مُقْتَدِرُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا عَلِیمُ، تَعَالَیْتَ یَا حَلِیمُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ.
منزّهی توای والا، بلندمرتبه هستیای والاتر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای سرپرست، بلندمرتبه هستیای مولا، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای پدیدآور، بلندمرتبه هستیای آفرینشگر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای فرودآور، بلندمرتبه هستیای فرازبر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای دادگر، بلندمرتبه هستیای گردآور، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای عزّت بخش، بلندمرتبه هستیای خوارساز، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای نگاهبان، بلندمرتبه هستیای نگاهبان، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای توانا، بلندمرتبه هستیای توانمند، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای دانا، بلندمرتبه هستیای بردبار، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده.
سُبْحَانَکَ یَا حَکَمُ، تَعَالَیْتَ یَا حَکِیمُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُعْطِی، تَعَالَیْتَ یَا مَانِعُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا ضَارُّ، تَعَالَیْتَ یَا نَافِعُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُجِیبُ، تَعَالَیْتَ یَا حَسِیبُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا عَادِلُ، تَعَالَیْتَ یَا فَاصِلُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا لَطِیفُ، تَعَالَیْتَ یَا شَرِیفُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا رَبُّ، تَعَالَیْتَ یَا حَقُّ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مَاجِدُ، تَعَالَیْتَ یَا وَاحِدُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا عَفُوُّ، تَعَالَیْتَ یَا مُنْتَقِمُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ،
منزّهی توای داور، بلندمرتبه هستیای فرزانه، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای عطابخش، بلندمرتبه هستیای بازدار، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای زیان رسان، بلندمرتبه هستیای سودبخش، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای اجابت کننده، بلندمرتبه هستیای حسابرس، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای دادگر، بلندمرتبه هستیای جدایی انداز، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای مهربان، بلندمرتبه هستیای شریف، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای پروردگار، بلندمرتبه هستیای حقیقت پایدار، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای پرشکوه، بلندمرتبه هستیای یگانه، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای درگذرنده، بلندمرتبه هستیای انتقام گیرنده، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده.
سُبْحَانَکَ یَا وَاسِعُ، تَعَالَیْتَ یَا مُوَسِّعُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا رَءُوفُ، تَعَالَیْتَ یَا عَطُوفُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا فَرْدُ، تَعَالَیْتَ یَا وِتْرُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُقِیتُ، تَعَالَیْتَ یَا مُحِیطُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا وَکِیلُ، تَعَالَیْتَ یَا عَدْلُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُبِینُ، تَعَالَیْتَ یَا مَتِینُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا بَرُّ، تَعَالَیْتَ یَا وَدُودُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا رَشِیدُ، تَعَالَیْتَ یَا مُرْشِدُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا نُورُ، تَعَالَیْتَ یَا مُنَوِّرُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ.
منزّهی توای بسیار عطابخش، بلندمرتبه هستیای عطاگستر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای پرمهر، بلندمرتبه هستیای نوازشگر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای یگانه، بلندمرتبه هستیای بی همتا، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای روزی بخش، بلندمرتبه هستیای فراگیر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای وکیل، بلندمرتبه هستیای عدالت محض، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای آشکار، بلندمرتبه هستیای استوار، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای نیکو، بلندمرتبه هستیای مهروز، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزهی توای راهنما، بلندمرتبه هستیای راهبر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای روشنایی، بلندمرتبه هستیای روشنی بخش، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده.
سُبْحَانَکَ یَا نَصِیرُ، تَعَالَیْتَ یَا نَاصِرُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا صَبُورُ، تَعَالَیْتَ یَا صَابِرُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُحْصِی، تَعَالَیْتَ یَا مُنْشِئُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا سُبْحَانُ، تَعَالَیْتَ یَا دَیَّانُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُغِیثُ، تَعَالَیْتَ یَا غِیَاثُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا فَاطِرُ، تَعَالَیْتَ یَا حَاضِرُ، أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا ذَا الْعِزِّ وَ الْجَمَالِ، تَبَارَکْتَ یَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَ الْجَلالِ، سُبْحَانَکَ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ، سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ، فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ، وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
منزّهی توای یاری رسان، بلندمرتبه هستیای یاور، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای بردبار، بلندمرتبه هستیای شکیبا، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای شمارشگر، بلندمرتبه هستیای آفرینشگر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای پاک و منزّه، بلندمرتبه هستیای جزادهنده، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای فریادرس، بلندمرتبه هستیای پناه، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای آفریننده، بلندمرتبه هستیای حاضر، ما را از آتش پناه دهای پناه دهنده، منزّهی توای صاحب شکوه و زیبایی، بلندمرتبه هستیای دارای جبروت و جلال، منزّهی تو، معبودی جز تو نیست، منزّهی تو، همانا من از ستمکاران بودم، پس دعایش را اجابت کردیم و او را از اندوه رهانیدیم و اینچنین اهل ایمان را رهایی بخشیم، و درود خدا بر آقای ما محمّد و خاندان او همه، و سپاس خدا را پروردگار جهانیان، و خدا ما را بس است و چه نیکو وکیلی است، و جنبش و نیرویی نیست، جز به عنایت خدای والای بزرگ.