با پیچیدهتر شدن روابط در سطح زندگی اجتماعی، نیازهای انسان هم به مرور زمان تغییر میکند و تغییر نیازها موجب میشود انسانها راهکارهای جدیدتری را برای برطرف کردن آنها به کار بگیرند. بخش بزرگی از این نیازها را نیازهای مالی انسان تشکیل میدهد و در نتیجه پای اموال را به عرصه معاملات بشری باز میکند.
به گزارش «تابناک»؛ اموال و داراییها اقسام مختلفی دارند که بر اساس یک دستهبندی مهم میتوان آنها را به منقول (همچون اتومبیل) و غیرمنقول (همچون خانه و زمین) تقسیم کرد. این اموال موجب ایجاد روابط حقوقی متنوعی میان افراد جامعه شده و قراردادهای بسیاری همچون خریدوفروش، اجاره، هبه (بخشیدن) و … در خصوص آنها تنظیم میشود. هر یک از این قراردادها نیز قواعد خاصی دارد که در قوانین مختلف پیشبینی میشوند. یکی از مهمترین و رایجترین قراردادهایی که میان اعضای جامعه تنظیم میشود و نام آن را بسیار شنیدهایم، «قرارداد اجاره» است. علاوه بر قرارداد اجاره ـ که به صورت سنتی میان افراد جامعه منعقد میشود ـ امروزه نام «اجاره به شرط تملیک» نیز بسیار شنیده میشود. اجاره به شرط تملیک، یکی از انواع قراردادهای اجاره است که در دهههای اخیر بسیار رواج پیدا کرده است. در این نوشتار به معرفی این قرارداد خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
اجاره به شرط تملیک به چه معناست؟
پیش از آغاز بررسی قرارداد اجاره به شرط تملیک، ابتدا مختصر در خصوص عقد اجاره توضیحاتی خواهیم داد. در عقد اجاره فرد مستأجر (اجارهکننده) برای مدت زمانی معین که در متن قرارداد اجاره مشخص میشود، مالکِ منافعِ عینِ مستأجره (مالی که به اجارهداده شدهاست) میشود و در ازای مالکیت منافع در این مدت زمان معین که براساس آن اجازهی استفاده از آن مال را پیدا میکند، مبلغی را به عنوان اجارهبها به موجر (اجارهدهنده یا مالک) میپردازد.
مالکیت منافع به این معناست که او میتواند از مالی که اجاره کرده است، استفاده کند و یا اینکه در صورت اجازهی موجر (اجارهدهنده)، آن را به شخص دیگری اجاره دهد. مستأجر موظف است پس از اتمام مدت زمانی که در قرارداد اجاره تعیین شده، مال را به مالک اصلی (اجارهدهنده) تحویل بدهد، زیرا با اتمام این بازهی زمانی، حقی که برای مستأجر در خصوص استفاده از مال به وجود آمده بود، از بین میرود. اینکه میزان اجارهبها به چه میزان باشد و عین مستأجره برای چه مدتی به عنوان اجاره در اختیار مستأجر باشد، بستگی به توافق مالک و مستأجر دارد. مالک و مستأجر میتوانند علاوه بر توافق در مورد میزان اجارهبها و مدت زمان اجاره، تعهدات فرعی دیگری نیز در عقد اجاره برای یکدیگر به وجود آورند که به این تعهدات فرعی در ادبیات حقوقی «شرط» گفته میشود.
یکی از تعهدات و آثار فرعی که میتواند در عقد اجاره درج شود، شرط تملیک است و به قرارداد اجارهای که چنین شرطی در آن درج شده باشد، اجاره به شرط تملیک گفته میشود. اجاره به شرط تملیک نوعی عقد اجاره است که در آن شرط میشود، اگر مستأجر به تمامیِ تعهدات مندرج در این قرارداد عمل کند، در پایان مدت اجاره، مالک عین مستأجره (مال اجارهشده) خواهد شد. در واقع همانطور هم که در عنوان این مطلب آمده است، اجاره به شرط تملیک نوعی قرارداد اجاره است که در نهایت به مالک شدن مستأجر منتهی میشود. نوع تعهداتی که برای مستأجر در این نوع قرارداد اجاره ذکر میشود، بستگی به توافق طرفین دارد. برای مثال مالک میتواند منزل خود را به مستأجر اجاره بدهد و شرط کند که اگر مستأجر در هر ماه فلان مبلغ را بپردازد، در پایان سال که مدت اجارهی منزل به پایان میرسد، مالک ملک خواهد شد.
در این صورت، اگر مستأجر به این تعهدی که برای او ایجاد شده است، کامل عمل نماید، دیگر تعهدی برای تخلیهی ملک نخواهد داشت و در مقابل وی، مالک موظف خواهد بود که مالکیت این مال را پس از اتمام مدت زمانی که تعیین شده است، به مستأجر انتقال بدهد؛ بنابراین، همانطور که ذکر شد اجاره به شرط تملیک نوعی قرارداد اجاره است که در ضمن آن، شرطی خاص درج شده است. بالا بودن قیمت مسکن و تمایل افراد برای داشتن خانهای که متعلق به خودشان باشد، این روش در ابتدا برای خریدوفروش خانه به کار گرفته میشد تا به این وسیله افرادی که توان مالی کافی برای پرداخت بهای مسکن بهصورت یکجا را ندارند، بتوانند از این طریق و با این شیوهی پرداخت اقساطی، سرپناهی برای خود فراهم کنند، اما به مرور زمان در مورد اموال دیگر نیز به کار گرفته شدهاست.
برای مثال آنچه در لیزینگ خودروها اتفاق میافتد، یکی از انواع قرارداد اجاره به شرط تملیک میباشد. در واگذاری لیزینگی خودرو به این نحو است که شرکتهای لیزینگ خودرو در یک قرارداد، خودرو را برای مدتی معین به متقاضیان اجاره میدهند. سپس در آن مبلغ اجارهبها و دورههای زمانی را که باید در طی آن اجارهبها پرداخت شود، مشخص کرده و همچنین قید میکنند که اگر در پایان مدت اجاره، مستأجر به تمامی تعهدات خود در برابر مالک عمل و مالک هم تأیید کند که مستأجر تمامی تعهدات خود را انجام داده است، در پایان مدت اجاره مستأجر مالک خودرو میشود. در این حالت مالک (شرکت لیزینگ) موظف است در صورت انجام همهی تعهدات از سوی مستأجر، مالکیت خودرو را به وی انتقال دهد.