پژمان درستکار در انتخابی شگفت انگیز اما قابل پیش بینی از سوی علیرضا دبیر، سکان دار سر مربی گری تیم ملی کشتی آزاد شد!
این کشتی گیر سابق در‌حالی به این سمت رسیده که بیشتر از توانایی های فنی و سوابق و تجارب قهرمانی و مربیگری، به ارتباط نزدیک و صمیمی با رییس فدراسیون متکی بوده و هیچ فاکتور دیگری برای توجیه این انتخاب عجیب وجود ندارد.
درستکار را از زمان نوجوانی اش می شناسم. پسری مودب و پرتلاش بود که به پشتوانه سر سختی و مرارتی که کشید و البته حمایت هایی که شد به جایی فراتر از توانمندی های کشتی گیری اش و حتی تیم ملی هم رسید اما او در حقیقت کشتی گیر شاخص و شش دانگی نبود. مسابقات پژمان اکثرا بدون رد و بدل شدن هیچ فنی به پایان می رسید. نه فنی در آستین داشت و نه اجازه اجرای فن به حریف می داد! کشتی های مهم همه عمر ورزشی پژمان درستکار را ببینید جمعا ده، بیست فن هم اجرا نکرده است، حالا چگونه رییس فدراسیون به این نتیجه رسیده است که چنین فردی می تواند گره های فنی و تاکتیکی کشتی آزاد ما را باز کند؟!
کشتی در دنیا به سمتی می رود که اجرای فن و چالاکی جای هل دادن و وقت تلف کردن را گرفته است. کشتی گیران آمریکایی مقابل حسن یزدانی و سنگین وزن گرجی در آخرین ثانیه ها به امتیاز برتری رسیده و رنگ مدال شان را طلایی کردند . ما اگر می خواهیم به آنها برسیم چاره کار آوردن یکی مثل درستکار نیست. ما در میان مربیان ایرانی قطعا چهره های بهتری نسبت به درستکار داریم که شانس بیشتری برای موفقیت شان می رود اما به زعم نگارنده کشتی ایران می تواند در این مقطع که با قحط الرجال مربی مواجه شده ایم از وجود مربیان علمی و به روز دنیا استفاده کرده تا مربیان داخلی هم قدری به دانش خود سر و سامان داده و کاملا به روز شوند. اگر به واسطه قدمت و قدرت تاریخی کشتی ایران استخدام مربی خارجی را دور از شان می دانیم لازم است نگاهی به لیگ برتر فوتبال انگلیس که مهد دنیای مستطیل سبز است انداخته تا مربیان غیر انگلیسی زیادی را بیابیم که در مهم‌ترین تیم های جزیزه فعالیت دارند. برای بهتر شدن و پیشرفت و برای همچنان در کورس و بورس ماندن لازم است به روز باشیم.
انتخاب پژمان درستکار به عنوان جانشین غلام محمدی همان از چاله در آمدن و به چاه افتادن است. دبیر و همفکران و مشاورانش در فدراسیون باید مصالح ملی را بر رفیق بازی و اعمال سلیقه ارجحیت داده و انتخابی کار آزموده و شایسته تری برای ورزش اول ایران داشته باشند.
سیدمهدی فاطمی/طرفداری
انتخاب مربی کار سختی نیست فقط ببینید چه کسی در دوران بازیگری، بیشتر از هوشش استفاده کرده تا عضله اش. در ایران موردهای مشخص فراوانی وجود دارد از شاخص ترین آنها می توان از «معروف» در والیبال، «نویدکیا» و «مبعلی» در فوتبال نام برد. در کشتی، «حیدری» گزینه شاخصی است. 