سیروس میمنت که یکی از شرکت کنندگان فصل پنجم برنامه «جوکر» و برنده این قسمت از رئالیتی شو نیز بود، معتقد است: این برنامه گرفتار قضاوت‌های نابه جای شمار اندکی از بینندگان شد که هیچ اطلاعی از دوستی و روابط پشت دوربین شرکت کننده‌ها ندارند.
این بازیگر سینما و تلویزیون درباره حضور در برنامه «جوکر» گفت: من دوستی قدیمی با احسان علیخانی داشتم و ما حدود ۲۰ سال قبل زمانی که ایشان ۱۹ ـ ۱۸ ساله بودند با هم کار کرده بودیم. می‌دیدم که جوان خوش ذوقی است و همیشه کارهایش پربیننده می‌شود. علیخانی همیشه کارهای جدیدی انجام می دهد؛ از «عصر جدید» گرفته تا برنامه‌های رمضانی‌اش، کارهای پسندیده‌ای بودند. در نتیجه پیشنهاد حضور در «جوکر» را پذیرفتم چون می‌دانستم این کار هم کار خوبی خواهد شد.
خیلی از شوخی ها بداهه بود
میمنت در پاسخ به اینکه چقدر از شوخی‌های «جوکر» بداهه و در لحظه اتفاق می‌افتد و چقدر از آن از پیش تعیین شده و تمرین شده است؟ گفت: خیلی از شوخی‌ها بداهه بود و خیلی‌ها هم از قبل با نویسنده‌ها چک شده بود؛ البته نه اینکه نویسنده‌هاچیزی نوشته باشند بلکه شرکت کننده‌ها شوخی هایشان را با آن ها هماهنگ کرده بودند. شرکت کننده‌ها بدون اینکه از هم باخبر باشند، به تنهایی در اتاق فکر با نویسنده ها مشورت کردند. نویسنده‌ها می‌پرسیدند چه چیزی آماده کرده‌ای و ما ایده‌هایمان را توضیح می‌دادیم، آنها آرایشش می‌دادند و بهترش می‌کردند. ایده‌هایی را انتخاب می‌کردیم که اجرا کنیم. این ها مثل فیلمنامه نوشته شده نبود، بلکه در موقعیت شکل می گرفت. ممکن بود همه ایده‌ها عملی نشود چون ممکن بود موقعیت‌های جدیدی پیش بیاید و شرایط به سمتی برود که جذاب تر هم بشود.
بازیگر سریال های «نون خ»، «خانه به دوش» و «متهم گریخت» سپس یادآور شد: من جوکر تایمم را نتوانستم اجرا کنم؛ به این دلیل که آنقدر مسائل جذابی پیش می آمد و تقابل موقعیت‌ها، موقعیت نامشخصی که ما فکرش را نکرده بودیم را به وجود می آورد که وقت نمی شد همه ایده‌های از پیش تعیین شده، عملی شود. من نمی‌دانستم شرکت کننده‌های دیگر چه در ذهن دارند، تقابل این موقعیت‌ها شرایطی را به وجود می‌آورد که خود به خود برنامه جلو می‌رفت.
تقابل با علیرضا مسعودی برای جذابیت بود
این بازیگر درباره حاشیه‌هایی که برای فصل پنجم «جوکر» با حضور خود او، علی اوجی، محمدرضا علیمردانی، حامد آهنگی، علیرضا مسعودی، مهران غفوریان، امیرحسین صدیق و مجید واشقانی به وجود آمد و انتقادهایی که به برخورد متفاوت شرکت‌کننده‌ها با علیرضا مسعودی شد، توضیح داد: فرض کنید یک تیم فوتبال قرار است در یک مسابقه شرکت کند؛ ناگهان یکی از اعضا، به دلیل مصدومیت از تیم خارج می‌شود و کسی به جایش وارد می‌شود که نه تمرینی داشته و نه با تیم هماهنگ است و این اشکلاتی را به وجود می‌آورد. در «جوکر» هم همین اتفاق برای تیم ما افتاد. اما بیننده ها ممکن است اشتباه برداشت کنند و ذهنیت‌هایی برایشان به وجود بیاید که اصلا درست نیست. چون همه این آدم‌ها با هم دوست و همکار هستند. کسی با کسی دشمنی ندارد. اگر شرکت کننده‌ای با آقای علی مسعودی تقابلی داشته، همه برای جذابیت برنامه بوده است. اگر کسی با کسی دشمنی داشته باشد که نیازی نیست جلوی دوربین نمایشش دهد. همه این‌ها هنرمند هستند و شعورشان می‌رسد جلوی دوربین چکار کنند. اما متاسفانه برخی از بینندگان این را درک نکردند. البته من کامنت‌های خوب زیادی دریافت کردم و آن‌هایی که برداشت بد داشتند، انگشت شمار بودند.
توضیح حامد آهنگی و علیمردانی هم برای عده ای کافی نبود
میمنت توضیح چند نفر از شرکت‌کننده‌ها برای رفع سوء تفاهم‌ها را هم برای برخی راضی کننده ندانست و افزود: حتی بعد از توضیحات آقایان آهنگی و علیمردانی، باز این سوءتفاهم برای برخی حل نشد. کامنت‌ها را دنبال کردم بعد از توضیحات بیشتر به آنها پریدند و گفتند که کار خودتان را کرده‌اید و الان دارید توجیه می‌کنید. این خیلی بد است. آنها آنقدر برای شما احترام قائل بودند که برای شما لایو گذاشتند و توضیح دادند که اینچنین نیست. اما باز عده‌ای ایراد گرفتند غافل از اینکه همه این آدم ها جمع شده بودند که شما را خوشحال کنند و لحظات خوشی را برای شما به وجود بیاورند و شما قضاوت نادرست کردید. قضات آدم‌هایی که نمی شناسید و نمی‌دانید چندین سال است با هم رفیق اند کار درستی نیست. این افراد روی همین حساب که دوست هستند و تقابلشان جالب بوده، دعوت شده‌اند. شما چه می‌دانید عقبه این‌ها چیست؟
«جوکر» ۱۸ ساعت فیلمبرداری بود که ۶ ساعت مفید پخش شد
او که فیزیک چهره‌اش به گونه‌ای است که جدیدت همیشه در آن دیده می‌شود، درباره حضور در آثار طنز از جمله «جوکر» که تضاد جالبی برای مخاطب به وجود می‌آورد و اینکه میمیک جدی و رفتار کمدی، ویژگی ذاتی اوست یا تلاشی است برای تیپ سازی در بازیگری، توضیح داد: هر دوی این‌ها می تواند باشد. درباره «جوکر» می‌گویم که این برنامه که حدود ۱۸ ساعت فیلمبرداری بود و ۶ ساعت مفید از آن باید درمی‌آمد. هشت آدمی که از قبل با هم معاشرت داشتند و نمی توانستند غیر از خودشان آدم دیگری باشند، در این برنامه حضور داشتند. من همه این‌ها را می‌شناسم برای این ها نمی‌توانستم فیلم بازی کنم. هر کسی در «جوکر» خود واقعی‌اش بود.
او در عین حال گفت: البته برخی شوخی‌ها و رفتارها بود که در اتاق فکر تصمیم گرفتیم انجام دهیم. مثلا با علی مسعودی شوخی داشتم و اتاق فکر «جوکر» متوجه این شوخی شد و خوشش آمد. از ما خواستند این شوخی را به شکلی در برنامه اجرا کنیم. ما هم درصدی از شوخی‌های خودمان را برای اینکه برنامه از سادگی دربیاید، انجام دادیم. به ما گفتند همین شوخی‌هایتان را که پشت دوربین دارید در اینجا جلوی دوربین هم انجام دهید.
ظرفیت ها را بالا ببریم تا همه کارها اشک و آه نباشد
میمنت سپس تصریح کرد: من نمی‌دانم ما چرا ظرفیت دیدن یک برنامه خوب را نداریم. چند وقت پیش مصاحبه‌ای از سپند امیرسلیمانی عزیز خواندم که خیلی خوشم آمد. پرسیده بودند چرا همه کارها شده اشک و آه؟ ایشان گفته بودند، امروز جرأت می خواهد کار کمدی انجام دهی که به کسی برنخورد. ما با هر کسی می‌خواهیم شوخی کنیم، به آنها برمی‌خورد. پس همین کارهای پر از اشک و آه را راحت تر و بی دردسر تر انجام می‌دهیم و سراغ طنز نمی‌رویم.
او خطاب به کاربرانی که بعد از دیدن برنامه «جوکر» شوخی های شرکت کننده‌ها را مورد انتقاد قرار داده و اقدام به قضاوت و توهین کرده‌اند، گفت: به تعداد کمی از بیننده ها که متوجه شوخی بودن رفتار ما نشدند می‌گویم، عزیز جان اگر من با آقای علی مسعودی شوخی کردم یا او با من شوخی کرد، ربطی به سیروس میمنت کُرد یا علی مشهدی ندارد. ما دو دوست هستیم؛ ۳۰ سال است با هم رفیقیم و صمیمانه همدیگر را دوست داریم. ما این شوخی‌ها را با هم کردیم و به هیچکداممان هم برنخورده است. چرا این را به کُردها و مشهدی ها ربط می‌دهید؟ اگر ظرفیت دیدن برنامه کمدی را ندارید بهتر است بنشینید همان سریال‌های اشک و آه را ببینید!
شرکت کننده فصل پنجم «جوکر»، افزود: برای آن یک در میلیون مخاطب می‌گویم، اگر ظرفیتتان را بالا نمی‌برید، آگاهی تان را بالا ببرید. یاد بگیرید قضاوت نکنید. تو نه علی مسعودی را می‌شناسی نه سیروس میمنت را پس چرا قضاوت می‌کنی؟چقدر دردناک است هنرمندی که به نیت فراهم کردن اوقات خوش برای شما زحمت می‌کشد، فحش بشنود. این کار قشنگی نیست یا تلویزیون و برنامه های دیگر را نگاه نکنید یا آگاهی فرهنگی تان را بالا ببرید تا متوجه شوید چرا این اتفاق‌ها می‌افتد.
شاید من به هر چیزی نخندم
میمنت در ادامه گفت‌وگویش با ایسنا در پاسخ به اینکه در زندگی واقعی چقدر اهل شوخی و خنده است؟ گفت: کمدی لبه تیغ است و نزدیک به تراژدی است. فکر نکنید آدم جدی در زندگی خنده ندارد؛ چه بسا شوخی او گزنده تر باشد. هر کسی با زاویه دید خودش به دنیا نگاه می‌کند و هر کسی نوع خندیدنش متفاوت است. شاید من به هر چیزی نخندم؛ یک موقعیت خنده دار می‌تواند مرا به خنده بیندازد اما یک شوخی تکراری شاید برای من جالب نباشد.
طنز ما را نجات می دهد
این بازیگر در پاسخ به اینکه در شرایط کنونی ساخت آثار طنز چقدر می تواند کمک کننده باشد؟ گفت: طنز بی نهایت کمک کننده است. جنگ‌هایی در دنیا هست، گرانی در دنیا به خصوص در کشور خودمان وجود دارد، بیماری کرونا هم که بیش از دو سال است دست از سر مردم برنمی‌دارد، همه این دردها را ما داریم، مشکلات روزمره خودمان را هم داریم، چه چیزی می‌تواند با این‌ها مقابله کند و ما را نجات دهد؟ فقط طنز و امید است. تلویزیون و همه برنامه سازان در چنین شرایطی وظیفشان سنگین تر است تا امید را از مردم نگیرند و مردم را بخندانند و فضای شادی را ایجاد کنند. مردم از صبح تا شب زحمت می کشند و هزار جور اخبار دردناک می‌شنوند؛ شب که برمی‌گردند کنار خانواده لااقل چیزی پخش شود که خانواده در کنار هم بخندند و انرژی بگیرند که فردا بتوانند دوباره همان مشکلات را بگذرانند. جامعه ما در شرایط کنونی بیش از هر زمانی به طنز، خندیدن و امیدواری نیاز دارد و این وظیفه سازمان صداوسیماست که متاسفانه آنچنان به آن نمی پردازد.
«نون خ» در چرخه تکرار نمی افتد
میمنت که از بازیگران سریال ادامه دار «نون خ» است، درباره اینکه چه ویژگی هایی می تواند این سریال طنز را از دچار شدن به سرنوشت برخی از سریال‌های دنباله دار تلویزیون دور نگه دارد؟ گفت: تا حالا که این اتفاق برای «نون خ» نیفتاده است. فصل دو بهتر از یک شد و فصل سه بهتر از دو.
او دلیل وقفه یک ساله در ساخت «نون خ» را تلاش سازندگان برای حفظ کیفیت دانست و گفت: چرا «نون خ» پارسال ساخته نشد؟ اگر قرار بر این بود که هر سال فقط ساخته شود، کاری نداشت همه عوامل بودند و می‌شد ساخته شود. ولی آقای آقاخانی به شدت سختگیر است و تا فیلمنامه خوب دستش نباشد کار نمی‌کند. معتقد است اگر تا ۱۰ سال هم فیلمنامه خوبی نداشته باشیم، لزومی ندارد ادامه دهیم. سریال «نون خ» تنها سریالی است که دچار رکود ادامه دار شدن نشده و ان شاءالله بعد از این هم نخواهد شد.
سیروس میمنت در چندین سریال طنز تلویزیونی از جمله «خانه به دوش»، «متهم گریخت»، «سه دنگ سه دنگ» و «چار دیواری»، ایفای نقش کرده است.
فاصله بین شوخی و توهین خیلی کمه.