به گفته پزشکان به علت وجود تومور بدخیم مغزی و ضعف بدنی ناصر میرزایی، امکان عمل جراحی برای استاد میرزایی غیرممکن است و تنها امید وی و خانواده‌اش، دعای خیر مردم و عنایت خداوند متعال است.
به گزارشعصرایران: برادر ناصر میرزایی در این رابطه در گفتگو با مهر اظهار داشت: به دنبال تشدید بیماری ناصر، حال وی از روز جمعه رو به وخامت نهاد و به ناچار به بخش ICU بیمارستان تأمین اجتماعی لرستان انتقال یافت.
نصرت‌الله میرزایی افزود: درجه هوشیاری ناصر روی 9 است و این ورزشکار باسابقه لرستانی هم اکنون در حالت بی‌هوشی به سر می‌برد.
وی ضمن درخواست از مردم لرستان برای دعای خیر برای ناصر میرزایی، یادآور شد: جا دارد از مساعدت و پیگیری دکتر سیدمجید صادقی‌راد مدیریت درمان تأمین اجتماعی لرستان که ظرف دو هفته اخیر همه‌گونه همکاری از قبیل اعزام پزشک به منزل، در اختیار نهادن آمبولانس و بستری کردن ناصر را داشتند، صمیمانه تقدیر و تشکر کنم.
بنابر این گزارش به گفته پزشکان به علت وجود تومور بدخیم مغزی و ضعف بدنی ناصر میرزایی، امکان عمل جراحی برای استاد میرزایی غیرممکن است و تنها امید وی و خانواده‌اش، دعای خیر مردم و عنایت خداوند متعال است.
ناصر میرزایی متولد یکم فروردین 1333 در خرم آباد است که بازی فوتبال را از تیم های محلی خرم آباد شرورع کرد و در سال 1353 به همراه تیم جوانان لرستان در اولین حضور رسمی خود عنوان نایب قهرمانی کشور را از آن خود کرد.
میرزایی در سالهای 53 تا 56 با حضور در تیم تراکتورسازی تبریز در لیگ تخت جمشید حضور داشت و در سال 55 به همراه این تیم موفق به کسب عنوان نایب قهرمانی در جام حذفی شد.
وی همچنین در سال 57 در تیم ماشین سازی تبریز مشغول به فعالیت بود و در ادامه موفقیت های خود در سال 58 به همراه تیم منتخب لرستان به مقام سوم کشور در تهران دست یافت و تیم لرستان به عنوان نماینده ایران به جام آقاخان بنگلادش اعزام شد.
ناصر میرزایی در فاصله سالهای 59 تا 66 در تیم های فوتبال بوتان، هما، پیام و راه‌آهن تهران توپ زد و در نهایت بازی در مستطیل سبز را در سال 1367 به عنوان عضو منتخب لرستان در لیگ قدس به پایان رساند.
وی پس از آندر کسوت مربیگری در سالهای 68 تا 86 در کنار تیم های مختلفی خیبر، پیام و فجر خرم‌آباد، مدارس فوتبال تهران، تربیت خرم‌آباد و افلاک خرم‌آباد به فعالیت پرداخت و شاگردان زیادی را به جامعه فوتبال ایران تقدیم کرد.
بنابر این گزارش ناصر میرزایی در فروردین ماه سال 1387 دچار عارضه مغزی شد و برای همیشه از میادین فوتبال دور شد تا این اسطوره ورزش لرستان در اوج انزوا و تنهایی سالهای بیماری اش را در کنج خانه طی کند.
ناصر میرزای از سالهای 1357 تا 1360 به طور مستمر به اردوی تیم ملی دعوت شد و در بازیهای مقدماتی جام جهانی 1978 آرژانتین نیز حضور داشت. این ورزشکار کهنه کار لرستانی همچنین در فاصله سالهای 1356 تا 1359 در کنار تیم ملی امید جمهوری اسلامی ایران به افتخارآفرینی برای کشورمان پرداخت. وی همچنین در سال 1382 موفق به اخذ مدرک مربیگری درجه A آسیا شد.
ابراهیم میرزاپور، بیژن کوشکی، حمید فتحی، بهنام بیرانوند، مهرداد خادمی و اصغر کرم‌الهی از جمله شاگردان ناصر میرزایی مربی پیشکسوت لرستانی هستند.
ناصر میرزایی این روزها در حالی در اوج انزوا روزهای تلخی را سپری می کند که هنوز هیچ کدام از مسئولان فدراسیون فوتبال و ورزش کشور واکنشی نسبت به وضعیت کنونی این اسطوره ورزش لرستان نشان نداده اند.
و بازهم تکرار می کنیم که اینجا هنوز چراغ حیات اسطوره ای از دیار لرستان با نوری کمرنگ حضور مسئولان و بزرگان ورزش ایران را انتظار می کشد و چه غمناک است اگر روزی این چراغ بدون تسلای غم انزوای چندین ساله فوتبالیست دهه 60 ایران به خاموشی گراید و آنگاه فغان و فریاد چاره ساز نخواهد بود.
روایت ناصر میرزایی روایتی تلخ از اسطوره ای است که با کمک چند میلیونی برخی مدیران لرستانی و با مستمری از کارافتادگی تامین اجتماعی در سالهای اخیر زندگی اش را به سر کرده و برای ورزش ایران که پرچمدار ورزش پهلوانیست این روایت دردیست که ممکن است هر روز اسطوره ای دیگر را به کام خود بکشد.
به هر روی امروز ناصر میرزایی با سابقه چند ده ساله در عرصه ورزش این مرز و بوم در بستر بیماری قرار دارد و اینجاست که مسئولان ورزش کشور می توانند شعارهای خود را در زمینه حمایت از ورزشکاران جامه عمل بپوشانند وگرنه گذر زمان این اسطوره ها را در اوج گمنامی از جامعه ورزش ایران خواهد گرفت و آنجاست که دیگر حسرت و افسوس در ادای وظیفه ای که بر دوشمان بوده نتیجه ای ندارد.
