یک روزنامه غربی با اشاره به وضعیت موجود در شاخ آفریقا، از بازگشت قحطی به این منطقه و در خطر مرگ بودن هشت تا ده میلون انسان خبر داد.
به گزارش مهر، ایندپیندنت در گزارش خود می‌نویسد: در شمال آفریقا در صحنه‌ای که تا کنون هیچ دوربین تلویزیونی آن را ضبط و پخش نکرده، گرسنگی در حال گسترده شدن است. در این منطقه از جهان دهها هزار کودک مجبورند هفته‌ها راه بروند تا خود را به کمپ‌های پناهندگان که اکنون لبریز از پناه جویان هستند، برسانند.
ایندیپندنت می‌نویسد: این کودکان به دلیل بدترین خشکسالی شصت سال اخیر و افزایش قیمت مواد خوراکی، مجبور به ترک منازل خود شده‌اند. این امر خانواده‌های زیادی را در آفریقا تحت تأثیر قرار داده و اکنون هشت تا ده میلیون انسان به دلیل قحطی در خطر مرگ هستند.
این کودکان گرسنه که از والدین خود جدا شده‌اند، به کمپ‌هایی واقع در شمال کنیا می‌روند. هم اکنون این کمپ‌ها روزانه یک هزار و دویست کودک را پذیرش می‌کنند و در حالی که ظرفیت آنها نود هزار نفر است، جمعیتی بالغ بر 370 هزار نفر در آن حضور دارند.
بیشتر این کودکان از اتیوپی و سومالی به اردوگاه‌ها می‌آیند و در هنگام ورود علاوه بر آنکه گرسنه هستند به دلیل پیمودن مسافت‌های طولانی با پای پیاده به بیماری های مختلفی نیز دچار شده‌اند.
این در حالی است که در سال گذشته میلادی و در پی گستردگی قحطی و گرسنگی در غرب آفریقا، سازمان‌های امدادی فعال در این منطقه، بودجه‌ای ده میلیون دلاری برای مقابله با این فاجعه بشری خواستار شدند.
در همین باره، «ممدو بیتیه» مدیر موسسه خیریه آکسفام (سازمان بین المللی امدادرسانی) در منطقه غرب آفریقا اعلام کرد: مردم در بخش‌هایی از چاد و نیجر برای یافتن دانه و غلات، زمین را می‌کنند، برای سیر کردن شکم خود برگ گیاهان، درختان و حتی غذای دام می‌خورند، نهصد هزار کودک به سوء تغذیه مبتلا شده‌اند که احتمال ابتلای این کودکان به انواع بیماری‌ها و همچنین مرگ آنها هست.
این مقام آکسفام تأکید کرد: «اوضاع کنونی، نشان دهنده وخامت جدی وضع مردم منطقه غرب آفریقاست و احتمالا بدتر از پنج سال پیش خواهد شد اما این بار دست کم فرصت برای واکنش به موقع و جلوگیری از وقوع فاجعه انسانی گسترده وجود دارد».
این گزارش جدید موجب شد تا بار دیگر تصویری که یک عکاس اهل آفریقای جنوبی از یک کودک در حال مرگ در سودان به دلیل گرسنگی تهیه کرد بود در اذهان زنده شود.
این عکاس «کوین کارتر» نام داشت و یک ماه پس از ثبت این عکس به دلیل افسردگی ناشی از آن دست به خودکشی زد و به زندگی خود پایان داد.
کوین کارتر، عکاس این عکس، برای عکاسی از قحطی زدگان کشور سودان به آنجا رفته بود که در پشت تعدادی درخت صدای زمزمه واری شنید. وقتی به جستجوی آن پرداخت دختر لاغری را دید که تلاش می‌کرد تا خود را به مرکز غذا رسانی برساند.
در همین هنگام، یک لاشخور در نزدیکی او به زمین نشست. او در حالی که به دقت طوری رفتار می‌کرد که پرنده نترسد، خود را در شرایطی قرار داد تا بهترین تصویر را ثبت کند. او بعد‌ها اظهار کرد که بیست دقیقه در همانجا منتظر ماند تا عکسی بگیرد که در آن لاشخور پرهایش را گشوده باشد، اما این اتفاق هرگز نیفتاد. پس از گرفتن عکس هایش پرنده را فراری داد و همچنان می‌دید که دختر بچه به تقلایش ادامه می‌دهد.
دختر او می‌گوید: پدر پس از آن ماجرا دچار افسردگی شد و همیشه می‌گفت که دلش می‌خواهد مرا در آغوشش بفشارد.
چشم این عکاس روشن!!! آیا بهتر نبود به جای عکس هنری گرفتن به کودک بینوا کمک کند؟ من در توضیحات قبلی این عکس خوانده ام که فاصله این محل تا محل غذارسانی سازمان ملل فقط یک کیلومتر بوده است و این عکاس بدون کمک به کودک محل را ترک کرده، واقعا که رسالت خبرنگاریش را خوب انجام داده!!!! 
کلاً عادت کردیم که لحظه ای عمل کنیم ! به نظر شما تاثیر گذاری این عکس در دنیا اصلاً مهم نیست ؟ یعنی اگه به این بچه غذا می داد مشکل اون حل می شد ؟ ؟؟