دومین روز سال 92 تا دقایقی دیگر به شب گره خورده و در نهایت تا ساعاتی دیگر پرونده‌اش برای همیشه بسته خواهد شد اما در همین ساعاتی که گاه برای ما و شما به خوبی و خوشی می‌گذرد، برخی از هموطنانمان به نیت سفر، پا در راه دارند و ممکن است با یک خطا هم خودشان دچار بلا شوند و هم عذابی فراگیر برای بستگان و آشنایان سوغات بفرستند؛ پیشگیری از همین بلاست که عده بسیاری از نیروهای متخصص را از سپری کردن جشن نوروز در کنار خانواده محروم و در راه ها و مراکز امدادی مستقر کرده، اما نقش ما چیز دیگری است!
به گزارش «تابناک»، در شرایطی که حدود یک هفته از آغاز سفرهای نوروزی می‌گذرد، خوش بختانه خبر می رسد که آمار تصادفات جاده ای به نسبت سال گذشته کاهش داشته است. این خبر را سردار رادان، جانشین فرمانده ناجا اعلام کرد اما از میزان کاهش سخن نگفت.
این در حالی است که با مرور روند مسافرت های نوروزی در سال گذشته درخواهیم یافت که 366 روز پیش در چنین ایامی، سردار اسکندر مومنی، رئیس پلیس راهور ناجا آن‌چنان با ذوق و اشتیاق از کاهش آمار تصادفات جاده ای و به تبع آن، کاهش آمار جان باختگان این بلایا سخن به میان می‌آورد که برخی به این نتیجه رهنمون شده بودند که افزایش جریمه های تخلفات رانندگی از یکسو و حضور گسترده پلیس و افزایش دوربین های نظارتی از سوی دیگر، توانسته سدی در مقابل سیل کشته شدگان پر شمار سوانح و حوادث جاده ای علم کرده و به نوعی، فرهنگ رانندگی در کشورمان را تا حدودی ارتقا دهد.
این شاید خوشایندترین خبری بود که در نوروز سال 91 می توانستیم به مردم بدهیم اما شیرینی فراوان آن خبر دیری نپایید چراکه با ورود یک جبهه هوای پرفشار به کشور و آغاز بارندگی ها، جاده ها لغزنده تر از روزهای نخست سفرهای نوروزی شدند و متاسانه بسیاری از هموطنانمان در این آزمون پیروزی به دست نیاوردند تا آمار کشته شدگان بار دیگر افزایش پیدا کند؛ آماری که قدر مطلق آن البته خوب بود اما می توانست خیلی بهتر بماند.
اکنون این گزاره را بگذارید در کنار شمار سفرهای نوروزی امسال که تمامی کارشناسان بر افزایش آن اذعان دارند -و البته سپری شدن دومین روز نوروز و اخبار ترافیکی منتشر شده در این روزها، به نوعی موید آن است- و از سوی دیگر در نظر داشته باشید که باران های بهاری با جبهه های مختلف هوایی که راهی کشورمان شده اند، تا به این نتیجه گیری برسید که باز هم بستر آزمونی دیگر برای رانندگان در سفرهای نوروزی در حال مهیا شدن است.
به عبارتی بهتر، هنگامی که از یک سو مولفه های گوناگون مانند آمار بسیار بالای مهاجرت، اشتیاق روز افزون مردم به گشت و گذار و یا حتی ترجیح برخی به مسافرت (در مقابل منزل ماندن و پذیرایی از میهمانان!) موجب شده که هر ساله آمار بسیار بالایی از سفرها در ایام تعطیلات نوروزی رقم بخورد، و در شرایطی که بدون اغراق می توان گفت که وضعیت راه ها و ایمنی خودروها به نسبت سال پیش تغییر چندانی نشان نمی دهد، تمامی بارِ ایمن تر شدن مسافرت ها با اتومبیل بر عهده عنصر اصلی شکل دهنده حوادث جاده ای (از خودرو، راه و عامل انسانی به عنوان سه ضلع شکل گیری تصادفات نام می برند) یعنی رانندگان گذاشته شده است و تجربه سال پیش حکایت از آن دارد که این عامل سال گذشته با تغییری کوچک در مولفه های پیش رو، بسیار آسیب پذیر نشان داده است.
در چنین شرایطی است که همه باید دست به دست هم داده و در کنار یکدیگر برخی از نکات ایمنی را که گاه از فرط بدیهی بودن دیده نمی شوند را برای خود و اطرافیانمان مرور کنیم.
به عنوان مثال، با شنیدن خبر واژگون شدن 320 خودرو از آغاز تعطیلات نوروزی تا به حال، بیاندیشیم که دلیل اصلی واژگونی یک خودرو که دست کم چهار چرخ دارد چیست؟ بارندگی های پیش رو چه نقشی در تشدید این مشکل خواهد داشت؟
بیاندیشیم که تخطی از سرعت مطمئنه، خواب آلودگی، نبستن کمربند ایمنی توسط تمامی سرنشینان خودرو، حرکت مارپیچ یا اقدام به سبقت غیر مجاز و ... چه نقشی در ایمن سفر کردن دارند؟
شاید اگر ما و شما تنها در حد طرح این پرسش در نزد کسانی که سفر کرده اند و به تبع آن می بایست دیر یا زود به محل زندگی خود بازگردند و یا کسانی که هنوز مسافرتشان را آغاز نکرده اند اما به زودی پا در راه خواهند گذاشت، نقش ایفا کنیم، بتوان امید داشت که تلاش رانندگان برای یافتن پاسخ این سوالات نوروزی کم بلاتر از هر سال برایمان رقم بزند.
اگر خود را مصون از اشتباه ندانیم، بد نیست که باور کنیم طرح این مسائل نیز می توانند بخشی از دید و بازدیدهایمان را شکل داده و حتی سوژه پیامک ها و تماس های پر شمار این روزهایمان باشد؛ شاید زمان آن رسیده که به سهم خودمان در حفظ جان شیرین عزیزانمان نقش ایفا کنیم.
تا آموزش قوانین رانندگی از کودکی و دبستان ها شروع نشود و تا جریمه ها میلیونی نشود امیدی به حل مشکل ایران در مورد رانندگی نیست و کشته ها بیشتر و بیشتر خواهند بود.