فريدون جيراني در یادداشتی نوشت:
1- نقش پرويز پرستويي در فيلم «امروز» نقش سختي بوده است. اصلا بازي كردن شخصيت‌هاي درون‌گرا در سينما آن هم شخصيت‌هايي كه قرار است عكس‌العمل احساسي، هيجاني و آني نداشته باشند و با سكوت و نگاه، عكس‌العمل‌شان را بروز دهند، بسيار مشكل است. حال اگر اين سكوت قرار باشد بار معنايي منتقل كند، دشواري بيشتر مي‌شود. الحق پرويز پرستويي در «امروز» نقش به اين مشكلي را عالي درآورده است. به سوالات تماشاگر با نگاهش و با همه سكوتش پاسخ داده است. اين يكي از نخستين فيلم‌ها در سينماي ايران است كه يك بازي و توانايي بازيگرش مفاهيم ذهني كارگردان را كه در فيلمنامه ميني‌مال قرار بوده ناپيدا باشد به بيننده منتقل كرده است.
2- مهدي فخيم‌زاده هميشه نقش شخصيت‌هاي برون‌گرا و نقش‌هاي آدم‌هاي ديوانه و رواني، ضد قهرمان و منفي‌هاي جذاب را بازي كرده است. نقش‌هايي كه در آن تحرك ويژگي آن بوده است. نقش‌هايي كه عصبيت بيروني، جزو ذات آن نقش محسوب مي‌شده است. حالا او در نقش آرام و بي‌تحرك پرويز ديوان‌بيگي در فيلم «آذر،شهدخت، پرويز و ديگران» كاملا متفاوت ظاهر شده است. او آن عصبيت بيروني را حالا به عصبيت دروني تبديل كرده است كه اين عصبيت دروني با ظاهر بيروني و آرام و ساكن نقش در تضادي زيبا قرار گرفته است. از دل اين تضاد لحظات بامزه‌يي بيرون آمده است كه به لحن شوخي فيلم كه كمي تلخ و تاثيرگذار هم هست كمك كرده است.
3- مهناز افشار ديگر دارد به بازيگري توانا در ايفاي نقش‌هاي سخت تبديل مي‌شود. مهناز افشار ديگر آن صورت زيبا نيست كه لباس‌هاي رنگارنگ بپوشد و در كنار مرد داستان حضورش تزييني باشد و چهره‌اش يادآور بازيگران گذشته. حالا او تنها چهره محبوب نيست. بازيگري است كه محبوبيت هم دارد و فيلم به فيلم بر تسلط و توانايي‌اش افزوده شده است. بعد از بازي خوب در «سعادت‌آباد» بازي خوب در «پل چوبي» حالا در «متروپل» كيميايي نقش قهرمان زخمي كيميايي را خوب درآورده است. اين‌بار قهرمان زخمي كيميايي زن است، زني مقاوم كه شبي را در كنار دو مرد پايبند اخلاق و انسانيت به صبح مي‌گذراند. دو مردي كه پاي او مي‌ايستند و نمي‌گذارند آدم‌هاي بيرون، او را از داخل سينمايي كه حالا سينما نيست، بيرون ببرند. مهناز افشار بايد همين مسيري كه انتخاب كرده است را ادامه بدهد و يادش باشد كه نقش‌هاي ماندني، كارنامه او را پربارتر مي‌كند. نقش او در «متروپل» ماندني است.
این یادداشت نخستین بار در ایسنا منتشر شده است. 
