با وجود آنکه افزایش شمار سالن‌های سینما به افزایش چشمگیر فروش سینمای ایران منجر شده اما با رشد سریع پردیس‌های سینمایی، ظرفیت جذب تماشاگر با مجموعه تولیدات کنونی سینمای ایران به آستانه اشباع رسیده است؛ شرایطی که باعث شده رقباتی سخت میان صاحبان سینما برای حفظ بازار شکل بگیرد.
به گزارش «تابناک»؛ ظهور پردیس‌های سینمایی در دورانی که سالن‌های استاندارد سینما در ایران بسیار محدود بود، یک اتفاق مهم قلمداد می‌شد و تاثیر شگرفی بر افزایش فروش سینمای ایران داشت. شمار قابل توجهی از مردم از کیفیت و استانداردهای پایین سالن‌های سینما گله‌مند بودند و به همین دلیل سال‌ها به سینما نمی‌رفتند اما افزایش پردیس‌های سینما و دیجیتالی شدن سیستم‌ها پخش، یک تحول در این عرصه تلقی می‌شد.
افزایش فروش سینمای ایران و اقبال عمومی که در چند سال اخیر نسبت به سینما شاهد بودیم، گروه‌های بیشتری را مجاب کرد تا برای ساخت پردیس‌های سینمایی در دل مجموعه‌های تجاری سرمایه گذاری کنند. این سرمایه گذاری یک بازی برد-برد بود. نخست اینکه صاحب مجتمع تجاری معادل متراژ فضای سالن‌های سینما، فضای تجاری رایگان دریافت می‌کند، دوم اینکه در یک تجارت سودآور سرمایه گذاری می‌کند و سوم اینکه در اصطلاح «پاخور» مجتمع تجاری با برخورداری از امکاناتی چون سینما افزایش می‌یابد.
با همین نگاه به صورت مسلسل‌وار شاهد افتتاح پردیس‌های سینمایی متعدد در دل مجتمع‌های تجاری بودیم و این رویه که در پایتخت نسبت به دیگر شهرها پررنگ‌تر بوده، همچنان استمرار خواهد داشت. ظاهراً این تئوری وجود دارد که با افزایش سالن‌های سینما، تعداد مخاطبان سینمای ایران نیز افزایش می‌یابد اما واقعیت آن است که افزایش سالن‌های سینما تنها یکی از متغیرهای لازم برای افزایش فروش سینما است.
هرچند هنوز در سایر کلانشهرها ظرفیت قابل توجهی برای احداث و بهره وری از پردیس‌های سینمایی وجود دارد اما در پایتخت آهسته آهسته به مرز اشباع نزدیک می‌شویم. به همین دلیل رقابت سختی میان پردیس‌های سینمایی برای جذب و حفظ مخاطب شکل گرفته و با افزایش پردیس‌های سینمایی این رقابت شدیدتر می‌شود. اینکه یک فیلم همزمان چندین افتتاحیه در چندین پردیس سینمایی دارد، نشانه‌های کلید خوردن این رقابت شدید است.
در این شرایط وظیفه شورای صنفی و سازمان سینمایی، ایجاد بسترهای لازم در حوزه عرضه برای جذب مخاطبان خاموش است. به تعبیر ساده تر اکنون سینماهای باکیفیت به تعداد قابل توجهی ساخته شده و در حال احداث است و مخاطب انتخاب‌های فراوانی دارد اما در مقابل محصولات عرضه شده در سینمای ایران تنوع و گستردگی قابل توجهی نیافته و صرفاً شمار سالن‌های اکران کننده فیلم‌های سینمایی افزوده شده است.
این در حالی است که اگر قرار بر جذب مخاطبان تازه برای پر کردن صندلی‌های افزوده شده به ظرفیت سینمای ایران باشد، باید گروه های سینمایی افزایش یابد و همزمان فیلم‌های بیشتری اکران شود. همچنین باید با اکران فیلم‌های خارجی در سالن‌های سینمای ایران همراهی کرد و این فیلم‌ها بلیت‌هایی گران‌تر از فیلم‌های ایرانی داشته باشد و ما به ازای این رقم به بخش تولید فیلم‌های ایرانی تزریق شود.
اگر این سیاست‌ها در حوزه اکران پیگیری نشود، پردیس‌های سینمایی تازه نفس به خودیِ خود توان خلق تماشاگر برای سینمای ایران را نخواهند داشت و در خوشبینانه‌ترین برآورد، سقف تماشاگران سینما میان پردیس‌های متعدد سینمایی توزیع می‌شود. این شرایط بدون تردید به سود سینمای ایران نخواهد بود و باید روند رو به رشد فروش سینمای ایران در نقطه‌ای متوقف نشود.
