کودک هشت ساله‌ای که برای باز پس دادن یک امانتی از خانه خارج شده بود قربانی تعرض و آزار و اذیت یک فرد لاابالی شد.
به گزارش آرمان، یک ماه قبل بود که خانواده‌ای نگران و مضطرب به دادگاه کیفری شماره یک استان تهران مراجعه کرده و در مقابل قاضی شعبه دوازدهم پرده از رازی هولناک برداشتند.
اعضای این خانواده مدعی شدند فرزند هشت ساله آنها از سوی یک فرد لاابالی مورد تعرض و آزار و اذیت واقع شده و سپس در خرابه‌ای رها شده است.قاضی دادگاه کیفری یک استان تهران در مورد این پرونده گفت: پیرو توصیه‌های قبلی و متاسفانه عدم توجه کافی و لازم خانواده‌ها به توصیه‌هایی که مطرح کرده‌ایم، همچنان موجب قربانی شدن کودکان، حتی در میان اقشار متوسط و بالاتر از نظر فرهنگی و اجتماعی هستیم که ناشی از سهل‌انگاری والدین است.
وی ادامه داد: اخیرا از سوی خانواده‌ای که یک زندگی آرام داشته و حتی پدرشان مشغول به فعالیت‌های فرهنگی و علمی بوده است شکایتی مطرح شد که در آن کودک هشت ساله هنگام ظهر جهت انجام کاری به بیرون از منزل و اتفاقا نزدیک به همسایگی خودش می‌رود تا یک امانتی را تحویل دهد و برگردد.
در همین فاصله کوتاه؛ در حالی‌که شاید پدر و مادر مطمئن بودند که حادثه‌ای پیش نخواهد آمد، یک فرد لاابالی که از خانواده خودش نیز طرد شده بود، این کودک بیچاره را با زور به محل خلوت(یک خرابه کوچک) در همان نزدیکی‌های خانه می‌برد و به‌طرز وحشیانه‌ای به او تعرض و پس از آن او را رها می‌کند.
این قاضی دادگاه افزود: کل این ماجرا در عرض چند دقیقه بیشتر طول نکشید اما آسیبی که به این کودک و خانواده او وارد شده است قابل محاسبه نیست.
وی ادامه داد: چرا خانواده‌ها به این موارد توجه نمی‌کنند و احتمالاتی را که ممکن است یک حادثه غیر مترقبه در همان زمان کوتاه پیش بیاورد، در نظر نمی‌گیرند.این در حالی است که از آنجایی که این حادثه سر ظهر واقع شده بود و تردد در آن زمان از بقیه ساعت‌ها کمتر است، هیچ فردی نیز متوجه عمل شنیع مرد متجاوز نشده بود.
این مقام قضائی گفت: برای چندمین بار از خانواده‌ها تقاضا داریم و التماس می‌کنیم که مراقب فرزند و کودک خودشان باشند و این احتمالات جدی را در نظر داشته باشند.
وی ادامه داد: گرچه متهم این پرونده نیز بازداشت موقت است ولی خانواده کودک و خودش همچنان در اضطراب و شوک ناشی از این حادثه هستند.والدین به جهت کثرت کار و مشغله زیاد کارها را به دست کودکان نسپارند و آنها را مامور انجام کار در خارج از منزل نکنند چون آسیبی که می‌بینند قابل مقایسه با مشغله‌هایی که دارند نیست و در یک کلام کودکان خود را به بهانه کار زیاد قربانی نکنند.
