کارلوس کی‌روش، سرمربی سابق تیم ملی ایران بعد از بازگشت از جام ملت‌های آسیا به تهران و در آخرین گفت‌وگوی خود قبل از ترک ایران، بامداد روز چهارشنبه هفته قبل مصاحبه‌ای با عادل فردوسی‌پور داشت.
به گزارش تابناک ورزشی، مشروح این گفت و گو دیشب از تلویزیون پخش شد و کی روش در این مصاحبه با سولات دشواری مواجه نشد تا حداقل در آخرین مصاحبه اش کمی به چالش کشیده شود.
* هشت سالِ خیلی مثبت در ایران داشتم؛ بسیار خوشحال هستم و به خودم افتخار می‌کنم؛ در نهایت چیزی که اهمیت دارد این است که احترام بیشتر مردم را جلب کنی، اینکه این حس را داشته باشی که بخاطر مردم و مخصوصا بازیکنان کار کردی؛ بعد از هشت سال، عشق و محبت زیادی را از طرف مردم احساس می‌کنم و بخشی از وجودم در ایران باقی می‌ماند.
* اگر اجازه بدهید امروز متوازن نباشم؛ شخصا بسیار احساس غرور می‌کنم چون افتخار و سربلندی را در همه جا بین مردم دیدم؛ خیالم راحت است و بخشی از وجودم در ایران خواهد ماند.
* آن گل(مقابل ژاپن) یکی از اتفاقاتی است که در فوتبال می‌افتد؛ وضعیت نامتعارفی بود که در هشت سال نیافتاده بود؛ لحظه‌ای بود که در آن خوش‌شانس نبودیم ولی وقتی به تصویر کلی قضیه نگاه می‌کنیم، مهم‌ترین مسئله، پیروز شدن است؛ تمام ما این آرزو و رویا را داشتیم تا برنده شویم و رو به جلو حرکت کنیم؛ این مهم‌ترین مسئله است ولی همه چیز نیست.
* برای من مشخص بود؛ تیمی بودیم که به چنین وضع و عقب بودن از حریف عادت نداشتیم و معمولا بازی‌ها را نمی‌باختیم؛ اگر درست یادم باشد 100 بازی در هشت سال انجام دادیم که 11 یا 12 مسابقه را باختیم؛ بخاطر همین بازیکنان ما به گل خوردن و باختن عادت نداشتند.
* در 20 دقیقه ابتدایی ژاپن را متوقف کردیم، بعد از آن کنترل بازی را در دست گرفتیم، جدی‌ترین موقعیت نیمه اول برای ما بود و با عملکرد بهتری به رختکن رفتیم.
* در نیمه دوم دیدار مقابل ژاپن هم شروع خوبی تا قبل از دریافت گل داشتیم ولی آن گل همه چیز را عوض کرد؛ یک لحظه، احساس و عملکرد را تغییر داد؛ بازیکنان نیز وقتی به بازی برگشتند و فهمیدند چه اتفاقی افتاده که از نظر روانی احساسی کار سختی برای آنها شده بود.
* نتوانستیم بعد از آن لحظه(گل اول برابر ژاپن) به وضعیت عادی برگردیم؛ چیزی نبود که دلمان بخواهد و انتظارش را داشته باشیم، اما آیا این 30 دقیقه می‌تواند عملکرد هشت ساله ملی پوشان را تحت الشعاع قرار دهد؟؛ افتخاری که آنها برای کشور کسب کردند و اعتباری که برای فوتبال ایران در جهان به دست آوردند، ارزش زیادی دارد؛ آنها شایسته قدردانی از سوی طرفداران فوتبال هستند.
* درباره بازی‌های تدارکاتی با تیم‌های بهتر نظرات خودم را دارم و آنها را بیان می‌کنم؛ گفته بودم در برخی شرایط باید در مسیر متفاوتی حرکت کنیم.
* عادل عزیز! فکر می‌کنم در چند سال اخیر بارها این بحث(کی‌روش به فکر بالا بردن رنکینگ تیم ملی و صدرنشینی در آسیا است) را داشتیم و الان زمان مناسبی نیست که بگوییم چرا نمی‌توانیم بعضی بازی‌های بزرگ را برگزار کنیم؛ تلاش زیادی کردیم ولی در نهایت با تیم‌های معقول رقابت داشتیم؛ البته در حدی نبود که انتظارش را می‌کشیدیم ولی برنامه ما 10 بازی تا جام ملت‌ها بود ولی به همان دلایل، فقط پنج مسابقه انجام دادیم.
* کاملا از مدافعان وسط رضایت داشتم و عالی بودند؛ در بیشتر بازی‌ها گل نخوردیم و مدافعان تیم ملی فوق‌العاده بودند؛ طبیعی است نمی‌شود همه را راضی نگه داشت؛ امکان ندارد یک مربی یا تیم 100 درصد هواداران را راضی کنند.
* بازی در تیم ملی فقط به جنبه‌های تکنیکی و تاکتیکی مرتبط نمی‌شود و جنبه‌های روانی، هماهنگی و تعهد هم وجود دارد؛ باید بازیکن تیم ملی و آماده کمک به تیم ملی کشورت باشی؛ درست مثل بازیکنانی که انتخاب می‌کنم. اگر فرصت داشتم به گذشته برگردم، مجددا همین بازیکنان را انتخاب می‌کردم.
* (بازی بیشتر به مهدی ترابی و سامان قدوس؟): حالا که بازی تمام شده، هر کاری شدنی به نظر می‌رسد؛ امیدوار هستم منتقدان و مربی بعدی از اشتباهات من درس بگیرد؛ امیدوار هستم در 100 بازی بعدی بهتر کار کند؛ ما در 100 مسابقه، 12 شکست داشتیم ولی امیدوار هستم مربی بعدی در 100 بازی بعدی دو یا سه باخت داشته باشد که برای تیم ملی عالی خواهد شد.
* هرگز نگفتم رویای ما رسیدن به نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا است؛ گفتم هدف ما است که این دو، رویکردهای متفاوتی هستند؛ در تورنمنت اگر خودتان را به فینال نرسانید، نمی‌توانید برای مدال بجنگید و باید خودتان را در آن مرحله ببینید.
* این یک رویکرد استراتژیک است که باید به بازیکنان یاد بدهید قبل از سقف خانه، باید بنیان خانه را بسازند؛ قبل از فینال باید در 6 مسابقه بازی کنید؛ همه چیز از بازی اول شروع می‌شود؛ قدم به قدم تا نیمه نهایی بالا آمدیم و برابر ژاپن که بدون تردید بهترین تیم آسیاست شکست خوردیم؛ آنها تجربه بیشتر، بازیکنان پخته‌تر و تاریخچه غنی‌تری داشتند؛ توسعه بیشتری داشتند و در تربیت مربی و جوانان موفق‌تر بودند؛ ضمن اینکه تجهیزات و آماده سازی بهتری دراختیارشان بود؛ به همین خاطر فکر نمی‌کنم باخت به ژاپن کسر شان باشد.
* ما 6 ماه قبل در زمان پایان قرارداد یک صحبت شفاف با فدراسیون داشتیم؛ موضع فدراسیون کاملا متفاوت بود؛ مخصوصا آن زمان می‌گفتند که باید بمانم؛ آن زمان چیزی مشخص نبود ولی خودم گفتم برای یک تیم خوب نیست که فقط یک روز بعد از یک تورنمنت، قرارداد یک مربی به پایان برسد؛ به هر حال برنامه فدراسیون بود که برای آن احترام قائل هستم؛ هر چیز، یک آغاز و پایانی دارد؛ هشت سال، دوران فوق‌العاده‌ای بود.
* فقط یک کلمه نسبت به ایران دارم و از شما تشکر می‌کنم؛ هرگز و هرگز یادم نمی رود مردم چطور احساس‌شان را به من نشان دادند؛ هنوز برای من احساسی و دردآور است؛ بله، می‌توانم از کلمه دردآور استفاده کنم؛ وقتی شما عاشق چیزی می‌شوی، این لحظه‌ها سخت است. امیدوار هستم و انتظار دارم تعهدی که به این مسوولیت داشتیم، بتواند و باید ... ؛ دیگر نمی‌توانم چیزی بگویم.
