مرکز آمار ایران در گزارش جدیدی اعلام کرد: درآمد خانوار‌های شهری و روستایی در سال ۹۷ به‌طور متوسط در ماه به‌ترتیب ۳۴۷هزار و ۳۰۰ تومان و ۱۵۵هزار و ۴۰۰ تومان بیشتر از هزینه‌ها بوده است.
به گزارش تسنیم، مابه‌التفاوت درآمد و هزینه خانوار‌های شهری و روستایی کشور در سال ۱۳۹۷ به‌تفکیک دهک‌های درآمدی و مقایسه روند آن با سال‌های گذشته از سوی مرکز آمار ایران منتشر شد.
بر اساس نتایج طرح‌های آمارگیری هزینه و درآمد خانوار‌های شهری و روستایی سال ۱۳۹۷ هر خانوار شهری در کل سال به‌طور متوسط ۴۳ میلیون و ۴۹۱ هزار تومان درآمد و ۳۹ میلیون و ۳۲۳ هزار تومان هزینه داشته که معادل متوسط ماهانه ۳ میلیون و ۶۲۴ هزار تومان درآمد و ۳ میلیون و ۲۷۷ هزار تومان هزینه است.
هر خانوار روستایی نیز در سال مزبور ۲۳ میلیون و ۳۱۱ هزار تومان درآمد و ۲۱ میلیون و ۴۴۷ هزار تومان هزینه داشته که معادل متوسط ماهانه یک میلیون و ۹۴۳ تومان درآمد و یک میلیون و ۷۸۷ هزار تومان هزینه بوده است.
*پیشی‌گرفتن درآمد خانوار از هزینه‌ها
مابه‌التفاوت درآمد و هزینه سالانه خانوار‌های کشور در سال ۱۳۹۷ نشان میدهد هر خانوار شهری به‌طور متوسط ۴ میلیون و ۱۶۸ هزار تومان و هر خانوار روستایی به‌طور متوسط یک میلیون و ۸۶۴ هزار تومان بیشتر از هزینه سالانه‌اش درآمد داشته است که معادل متوسط ماهانه ۳۴۷ هزار و ۳۰۰ تومان و ۱۵۵ هزار و ۴۰۰ تومان به‌ترتیب برای هر خانوار شهری و روستایی بوده است.
لازم به ذکر است مابه‌التفاوت درآمد و هزینه خانوار لزوماً به‌معنی پس‌انداز خانوار نیست. به‌طور ساده پس‌انداز عبارت است از بخشی از درآمد‌های افراد که خرج نشده است. اما در تحلیل‌های اقتصاد کلان مفهوم صحیح پس‌انداز را باید از جریان دایره‌وار درآمد و تولید ملی فهمید. با توجه به اینکه هر درآمدی که ایجاد می‌شود از طرف دیگر به‌معنی تولید کالا و خدمات است، لذا خودداری از مصرف و خرج نکردن تمام درآمد به‌معنی مصرف نشدن بخشی از کالا و خدمات تولیدشده نیز بوده و در واقع در مفهوم اقتصاد کلان، همین بخش از تولید مصرف‌نشده است که بیانگر پس‌انداز است. چنانچه به پس‌انداز از دید تشکیل سرمایه بنگریم، مناسب‌ترین مفهوم برای پس‌انداز است، زیرا پس‌انداز و سرمایه‌گذاری در دنیای واقعی جدا از هم نیستند، به‌عبارت دیگر همان کالا و خدماتی که بر اثر خودداری افراد جامعه از خرج کردن همه درآمد یا بر اثر پس‌انداز به مصرف نرسیده است، می‌تواند تبدیل به سرمایه‌گذاری شود.
در طرح‌های آمارگیری هزینه و درآمد خانوار درآمد یک سال گذشته خانوار سؤال شده و آن بخشی که برای سرمایه‌گذاری از خانوار خارج می‌شود پرسیده نشده و فقط در صورتی که در کوتاه‌مدت (دوره زمانی یک‌ساله مورد پرسش) دارای بازدهی مالی باشد در بخش درآمد‌ها ثبت می‌شود، لذا نمی‌توان پس‌انداز خانوار‌ها را (چه در کوتاه‌مدت و چه در بلندمدت) از طریق این آمارگیری محاسبه کرد.
روند مابه‌التفاوت درآمد و هزینه خانوار‌ها در سال‌های اخیر از مثبت بودن این مابه‌التفاوت از چند سال گذشته حکایت دارد؛ به‌گونه‌ای که در سال‌های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ نیز هر خانوار شهری به‌ترتیب ۳ میلیون و ۲۳۹ هزار تومان و ۳ میلیون و ۷۴۲ هزار تومان و هر خانوار روستایی به‌ترتیب یک میلیون و ۹۹۶ هزار تومان و ۲ میلیون و ۳۱۷ هزار تومان بیشتر از هزینه سالانه‌اش درآمد داشته است.
در واقع، از سال ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷ هر خانوار شهری به‌ترتیب ۱۰.۲، ۱۰.۲ و ۹.۶ درصد و هر خانوار روستایی به‌ترتیب ۱۱.۳، ۱۱.۵ و ۸ درصد از درآمدش نسبت به کل هزینه‌هایش بیشتر بوده است.
اره راست گفتن.وقتی مردم با نون پنیر روزشونو میگذرونن در امد بیشتر از هزینه میشه 