قلیان ویژه دانشجویان با 15 درصد تخفیف. مقابل‌اش نوشته، 20 هزار تومان. زیرش هم دو قیمت دیگر به چشم می‌خورد؛ 40 و 50 هزار تومان. هر سه مربوط به قلیان است. احتمالاً به درجه مرغوبیت تنباکوی‌شان بستگی دارد. آگهی متعلق به سفره خانه‌ای در بالاشهر تهران است. تخفیف تنها برای قلیان آن هم به دانشجویان داده می‌شود. تخفیف به مثابه تشویق.
روزنامه ایران نوشت: «برای تخفیف کارت دانشجویی هم می‌خواهید؟» مرد آن‌سوی خط جواب می‌دهد:«البته کارت باشد بهتر است اما همین‌جوری هم می‌شود.» می‌پرسم: «بدون کارت از کجا می‌فهمید دانشجو هستیم؟» مرد بی‌حوصله می‌گوید:«خب معلوم می‌شود دیگر. حالا شما تشریف بیاورید ما می‌فهمیم. نگران نباشید.» و بعد لازم می‌داند توضیح دهد که تخفیف فقط برای قلیان 20 هزار تومانی است که می‌شود 17 هزار تومان.
با توضیح‌اش حالی‌ام می‌شود تخفیف شامل قلیان 40 و 50 هزار تومانی که اعیانی‌تر است، نمی‌شود.
ایده خلاقانه‌ای است برای تبلیغ. حالا اینکه آدم بیاید و با خودش فکر کند 3 هزار تومان اصلاً چه ارزشی دارد که به خاطرش راه بیفتی و تا آن سر شهر بروی به کنار، ولی همین که اسم تخفیف می‌آید، خیلی‌ها توجه‌شان جلب می‌شود. مخاطب این تبلیغ البته دانشجویان هستند. اصلاً چه کسی بهتراز دانشجویان که بر اساس اعلام وزارت بهداشت، قلیان پرمصرف‌ترین ماده دخانی بین آنهاست.
پاتوق بعضی از دانشجویان حالا کتابخانه‌ها نیست. کافی است سری به قهوه خانه و دیگر پاتوق‌ها از این دست بزنید تا خودتان متوجه شوید.
از ظاهرشان معلوم است دانشجو هستند. خط کش تی، تخته رسم و کوله پشتی‌هایی که به موازات پاهای‌شان روی زمین گذاشته شده‌اند. با صدای بلند می‌خندند و قلیان برنزی خوش رنگ و لعاب را دست به دست می‌کنند. فضا، بوی اسانس میوه‌ای می‌دهد. می‌گویند تنباکوهای میوه‌ای سرطان‌زا هستند اما طعم‌های دوسیب و نعنا و هلو، سلیقه‌ها را عوض کرده‌است. اصلاً اگر اینجا کسی سراغ تنباکوی خوانسار و برازجان بگیرد، با تعجب نگاهش می‌کنند. حالا نه آنکه آنها خوب باشند و اینها مضر. قلیان به هرحال زیان‌آور است و این مسأله بارها و بارها از سوی مسئولان مربوط و کارشناسان اعلام شده اما چه کسی اهمیت می‌دهد؟! مهم همان ساعتی است که در کنار دوستان به خوشی سپری می‌شود؛ البته با حضور قلیان. آخر سر هم وقت حساب کردن میز، تخفیف می‌خواهند و به کنایه می‌گویند: «دانشجویی حساب کن!» شاید همین نکته متصدیان قهوه خانه‌ها و سفره خانه‌های سنتی را به فکر تبلیغ قلیان تخفیف‌دار برای دانشجویان انداخته است.
«حدود ۱۷ درصد دانشجویان در دانشگاه‌های دولتی قلیان مصرف می‌کنند. در این زمینه دانشجویان پسر در مصرف قلیان آمار بیشتری را به خود اختصاص داده‌اند، اما رشد مصرف قلیان در میان دانشجویان دختر بالاتر است و مقایسه آمار با نتایج 3 سال قبل، افزایش نگران‌کننده مصرف قلیان در میان دختران دانشجو را نشان می‌دهد.»
این را ابوالفضل ریاضی، معاون سازمان امور دانشجویان می‌گوید. آماری قابل تأمل و نگران کننده. با این حال و با توجه به افزایش مصرف قلیان بین دانشجویان، تبلیغاتی از این دست می‌تواند تشویقی باشد برای مصرف بیشتر و بیشتر. سرو قلیان در منزل و محل کار هم از جمله همین طرح‌های تشویقی برای مصرف بیشتر است! آن هم فقط با 5 هزار تومان. بله تعجب نکنید. با همین قیمت پایین می‌توانید قلیان چاق شده را در منزل تحویل بگیرید و دود غلیظ را فرو دهید.
قلیان یک پای ثابت جمع‌های دوستانه و خانوادگی در پیک نیک‌ها و دورهمی‌های بیرون از منزل نیز هست. حتی اگر برای تفریح به پارک رفته باشید و قلیان همراهتان نباشد، اصلاً جای نگرانی نیست. هستند کسانی که به صورت سیار قلیان سرو می‌کنند که آن هم اتفاقاً خیلی ارزان است و اگر یک بار امتحان کنید حتماً مشتری می‌شوید. خانواده‌ها مقابل چشم کودکان و نوجوانان قلیان می‌کشند با تصور اینکه فقط ساعتی خوش را سپری کرده‌اند و قلیان هم که ضرر زیادی ندارد، غافل از اینکه زیانبارترین مواد سمی را وارد ریه خود و عزیزانشان کرده‌اند. زیانی که شاید غیرقابل جبران باشد. افزایش آمار ابتلا به انواع سرطان بویژه سرطان ریه از جمله این آثار است. حالا دانشجوی عزیز میل خودتان است. می‌توانید از انواع تخفیفات برای مصرف قلیان استفاده کنید یا از کارت دانشجویی استفاده‌های بهتری مثل تخفیف در خرید کتاب و اینترنت و کتابخانه ببرید.
مسئله قلیان نیست. مسئله محلی است برای دور هم بودن. وقتی دانشجویان جایی برای دور هم بودن و صحبت ندارند مجبورند به قهوهخانه ها بروند. دانشگاه ها که اکثرا بر خلاف همه جای جهات زود تعطیل می شود و باید محل دانشگاه را ترک کرد. در ضمن در اکثر دانشگاه ها هم اجازه تجمع زیاد نمی دهند و خندیدن و شوخی کردن و ایناهم که ممکن ات مشکل ساز شود. بس سیستم مجبور میکند که دانشجو به قهوه خانه برود 