در آستانه اجلاس G۲۰ با ترامپ، رهبران اروپا و ژاپن توافقنامه تجارت آزادی امضا کردند که شامل بیش از ۶۰۰ میلیون نفر، ۳۰ درصد از اقتصاد جهانی و ۴۰ درصد از کل تجارت جهان می‌شود.
به گزارش مهر به نقل از اتاق تهران، در آستانه اجلاسG۲۰ با ترامپ، رهبران اروپا و ژاپن توافقنامه تجارت آزادی امضا کردند که شامل بیش از ۶۰۰ میلیون نفر، ۳۰ درصد از اقتصاد جهانی و ۴۰ درصد از کل تجارت جهان می‌شود.آن‌ها اعلام کردند که حتی با پرهیز ترامپ از معاملات چندجانبه تجاری، دیگران می‌توانند آن را پیش ببرند؛«شینزو آبه»، رییس جمهوری ژاپن در این زمینه به خبرنگاران گفت: ما قادر به نشان دادن یک اراده قوی سیاسی برای بالا نگه داشتن پرچم تجارت آزاد در مقابل روند حمایت گرایانه هستیم.
در اینجا سه دلیل آورده شده است که چرا ممکن است ترامپ از این معامله جدید متنفر شود:
۱.این ماجرا می‌تواند به شرکت‌ها امریکایی آسیب بزند.
این معامله جدید موانع تجارت اتحادیه اروپا و ژاپن را برطرف می‌کند، اما از طرف دیگر می‌تواند برخی از شرکت‌های امریکایی را در معرض خطر قرار دهد.
نکته: خودروها با توجه به این توافق، اتحادیده اروپا کم کم تعرفه‌های واردات خودروهای ژاپنی را از میان برمی دارد.
در همین راستا هم توکیو توافق کرده است که استانداردها برای اتومبیل‌های ساخت اتحادیه اروپا را آسان‌تر بگیرد. به این ترتیب هم خودروسازان اروپایی مانند فولکس واگن و بی ام و می‌توانند خودورهای خود را در ژاپن به فروش برسانند.
این امر می‌تواند خودروسازان آمریکایی را با تعرفه ۱۰ درصدی صادرات به اتحادیه اروپا مواجه کند. آن‌ها همچنین در بازار ژاپن رقابت سختی را تجربه خواهند کرد. چرا که یک معامله مشابه در سال ۲۰۱۱ با سئول بسته شد که در نتیجه آن صادرات ماشین‌های اروپایی به کره جنوبی در عرض ۴ سال، سه برابر شد.
مشارکت تجاری و سرمایه گذاری در سطح آتلانتیک که در معامله تجاری بزرگ بین اتحادیه اروپا و امریکا متوقف شده است، عوارض وارداتی در خودروهای امریکا در اروپا را حذف می‌کند. اما چشم انداز روشنی در این مذاکرات در فضای کنونی وجود ندارد؛
۲.این معامله قرارداد پاریس را شامل می‌شود.
این معامله اولین توافقنامه تجاری است که شامل تعهد خاص به اجرای توافقنامه آب و هوایی پاریس می‌شود که سال ۲۰۱۶ به منظور محدود کردن گرم شدن کره زمین به امضا رسید.
اما آمریکا از توافق پاریس خارج شد. این امر می‌تواند تجارت امریکا را سخت‌تر کند، به این دلیل که اروپا و ژاپن تنظیمات جدیدی را مدنظر قرار دارند.
«سلیان باک»، کارشناس سیاست آب و هوایی و همکارانش در مرکز (International Governance Innovation) که یک موسسه پژوهشی مستقر در کاناداست اعلام کرده‌اند: آن‌ها مطلع شده‌اند که در توافقنامه‌های تجاری آینده توافقنامه پاریس به عنوان بخشی از قانون خواهد شد.
به گفته باک، اگر ایالات متحده نتواند به تعهد پیمان پاریس عمل کند، ممکن است شرکت‌های تجاری بالقوه کشور دیگری را به جای امریکا مدنظر قرار دهند.
۳.این توافق شامل کشورهای زیادی می‌شود:
ترامپ معاملات تجاری چند جانبه را دوست ندارد. او امریکا را تنها چند روز بعد از به رسیدن به ریاست جمهوری از همکاری‌های Trans Pacific Partnership بیرون کشید. همکاری‌هایی که شامل ۱۱ کشور دیگر در اطراف اقیانوس آرام بود.
او همچنین وعده داده است که مذاکرات نفتا را بازنگری کند و مشارکت تجاری و سرمایه گذاری در سراسر آتلانتیک را از بین ببرد.
در عوض او ترجیح می‌دهد با کشورها به صورت جداگانه معامله کند.
«جفری گرتز»، از کارشناسان موسسه بروکینگز در مقاله‌ای نوشته است: علاقه ترامپ به مذاکرات دوجانبه، ناشی از درک صفر او از اقتصاد جهانی است.
این در حالی است که اتحادیه اروپا، مذاکرات تجاری را به عنوان یک امتیاز رقابتی ۲۸ کشور (۲۷ کشور بعد از برگزیت) می‌داند. اینکه اتحادیه اروپا توانسته با ژاپن معاملات اینچنینی انجام دهد، تنها چند ماه بعد از یک قرارداد مشابه با کانادا، نشان می‌دهد که این نوع همکاری‌های هنوز زنده است.
«نایت اولسون»، کارشناس تجارت در مرکز تحقیقاتی سیستمون در واشنگن دی سی می‌گوید: اعلامیه اتحادیه اروپا و ژاپن در چارچوب توافقنامه تجاری یک چالش جدی و عصبی برای نقش ژئوپلیتیک ایالات متحده است.
همچنین به گفته آبه، این معامله می‌تواند الهام بخش توافقات تجاری چندجانبه آینده باشد.
