هویت تاریخی شهر خوانسار که تاریخ شکل گیری اش به پیش از اسلام می رسد و پس از ورود اسلام به ایران جایگاه علمی و مذهبی ارزشمندی در میان شهرهای غرب کشور به خود اختصاص داده بود، اکنون و در دورانی که جدال سنت با مدرنیته بالا گرفته است، آرام آرام در حال قربانی شدن است؛ رخدادی که به نظر می رسد نه اهالی منطقه و نه مسئولان به آن توجهی ندارند.
به گزارش «تابناک»، خوانسار را باید شهر چشمه های فراوان و رودهای جوشانی دانست که با قدمتی چند هزار ساله یاد آور هویت اصیل ایرانیان باستان است و در دوران ورود اسلام به ایران نیز جایگاه ارزشمندی را برای خود آفرید و روز به روز هویت علمی، مذهبی و فرهنگی خود را تقویت کرد، اما اکنون و در بحبوحه دورانی که تاریخ و تمدن ایرانی مظلوم واقع شده است، چهره گذشته را فراموش کرده و ماهیت استثنایی خود را از دست داده است.
خوانسار به عنوان یکی از مراکز مهم علم، ادب و صنعت در دوران حکومت صفوی که پیش از آن نیز همواره مورد توجه حکومت های محلی کشور بود و در دوران قاجار به مقام بالاتری رسید، روزهای جریان سازی خود در عرصه علم، فرهنگ، ادب و مذهب کشور را آرام آرام از دست داد و اکنون به شهری معمولی تبدیل شده است.
جدا از چاپخانه های قدیمی شهر و فعالیت های فرهنگی فراوانی که در طول سده های گذشته شهر خوانسار را در میان همه شهرهای کوچک کشور متفاوت کرده بود، پرورش علمای بزرگ و مفاخر فرهنگی یگانه در این شهر موید نقش ویژه ای است که خوانسار در گذشته داشت.
بنا بر شمارش آثار و مفاخر فرهنگی و ادبی شهر خوانسار نیست، اما اشاره به بزرگانی چون آقاحسین خوانساری، ملاحیدرخوانساری، سیدابوالقاسم، محمدتقی خوانساری، زلالی خوانساری، تابعی خوانساری، ادیب خوانساری، محمد علی ابن الرضای خوانساری و... برای اثبات گذشته درخشان این شهر ضروری است.
اکنون و پس از گذشت دوران طلایی شهر خوانسار به جز حوزه علمیه این شهر و مراسم های عزاداری اهالی که هنوز برای دوران مدرن به یادگار مانده است، یک گردشگر یا محقق جوان در عالم واقع کمتر نشانی از آن گذشته خواهد یافت و باور این حقیقت که خوانسار در روزگارانی نچندان دور یک شهر موثر ملی علی رغم وسعت کوچکش بود، برایش دشوار است؛ حقیقتی که می توان با سفر به شهر خوانسار به آن دست یافت و نسبت به آن تأسف خورد.
گردشگری که در شرایط کنونی برای بازدید از شهر خوانسار به این منطقه سفر می کند خود را در میان تبلیغ های تجاری و اقتصادی مبلمان شهری غرق خواهد دید و دیگر حتی طبیعت زیبای شهر نیز به چشم نمی آید چه برسد به تاریخ و هویت درخشانی که برای دیدنش باید وارد لایه های پنهان شهر شد.
مسئولان و مدیران محلی شهر چراغ سبز خود را برای نابودی هویت تاریخی شهر روشن کرده اند و با درآمدهایی که از مسیر تبلیغ های تجاری فعالان اقتصادی به دست می آورند، رسالت فرهنگی و اجتماعی خود را فراموش کرده اند.
اکنون شهر خوانسار سرشار از بنر و پوسترهایی است که گردشگر خارجی و یا داخلی را به تمسخر می گیرد و به او توهین می کند. گردشگری که ساعت ها و کیلومترها مسیر دور و دراز را برای دیدن این شهر پشت سر گذاشته است، قطعاً برای خرید خشکبار یا برای خرید عسل و لواشک نیامده است و در خوش بینانه ترین حالت این اهداف اقتصادی در اولویت های سفر او نیست.
*عکاس: الهام شوشتری
با این حال شهری که روزی با هویت فرهنگی، ادبی، علمی و مذهبی خود جدا از متأثر کردن هر بیننده ای در فضای ملی اثر گذار بود حالا به شهری تبدیل شده که هدف مدیران و فعالان اقتصادی اش تنها فروش سوغاتی به گردشگر داخلی و خارجی است؛ اتفاقی تلخ که گذشته را با همه ارزش هایش به خاک خواهد سپرد و این شهر تاریخی را در ردیف شهرهای معمولی و تازه تأسیس کشور قرار خواهد داد.
