پژوهشگران در بررسی جدیدی دریافتند که انسان‌های امروز، نسبت به انسان‌های نخستین طول عمر بیشتری دارند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، دانشمندان 25 جهش ژنتیکی را شناسایی کرده‌اند که می‌توانند دلیل زندگی طولانی انسان‌ها را در مقایسه با انسان‌های نخستین توضیح دهند.
انسان‌ها می‌توانند تا 120 سال زنده بمانند؛ در حالی که انسان‌های نخستین، تنها نیمی از این زمان را زندگی می‌کردند.
دانشمندان توانسته‌اند با روشی جدید، 25 ژن مرتبط با ترمیم زخم، انعقاد خون و بیماری‌های قلبی عروقی را شناسایی کنند.
پیری زیستی، زوال عمومی یک اندام است که به ضعف در برابر بیماری و نهایتا مرگ می‌انجامد. این فرآیند، پیچیده و با ژن‌های بسیاری در ارتباط است.
پژوهشگران "موسسه بیولوژی تکاملی"(IBE) دریافته‌اند که ممکن است برخی از این ژن‌ها، در طول زندگی گونه انسان، نقش داشته باشند. آنها ژنوم 17 گونه نخستین از جمله انسان را بررسی کردند.
از نقطه نظر سن، انسان‌های نخستین بسیار جالب بودند زیرا با وجود شباهت به انسان‌های امروز، تفاوت بسیاری در طول عمر دارند.
از میان همه گونه‌های مورد بررسی، تنها انسان‌ها و دو نمونه از ماکاک‌ها، نسبت به اجداد خود، طول عمر بیشتری دارند. "آرکادی ناوارو"(Arcadi Navarro)، سرپرست این پروژه گفت: این پژوهش نشان می‌دهد این گونه‌ها، فرآیند سریعی در تکامل طول عمر دارند. نتایج این بررسی، شواهدی در مورد تمایل این موجودات به طول عمر بیشتر ارائه می‌دهند.
دانشمندان باور دارند این یافته‌های جدید می‌توانند به آنها در کشف داروهایی برای درمان بیماری‌های مرتبط با افزایش سن و داشتن زندگی طولانی‌تر کمک کنند.
این پژوهش، در مجله "Molecular Biology & Evolution" به چاپ رسید.
