پس از وقوع سیل ویرانگر در برخی مناطق کشور، بسیاری از نهادها جدی وارد میدان شدند و از همان آغاز بحران، کار کمک‌رسانی را شروع کردند. در این میان، برخی نهاد‌های غیرمرتبط نیز به کمک سیل زده‌ها شتافتند و هر نهادی بسته به نوع فعالیتشان، خدماتی به جامعه هدف خود ارائه کردند؛ برای نمونه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از تأمین خسارت وارده به مکان‌های فرهنگی و تأمین کتاب‌های از بین رفته و یا وزارت تعاون، از پرداخت بیمه بیکاری به کارگران خبر داده و برخی دستگاههای دیگر نیز به روش‌های دیگر، جامعه هدف خود را به نوعی امیدوار کرده اند.
به گزارش «تابناک»؛ اما در این میان، برخی نهاد‌های خدمات رسان از جمله بنیاد شهید، کمترین واکنش را به این موضوع نشان داده و تا کنون اعلام حمایتی از این نهاد بخصوص در مناطق غرب و جنوب غرب ـ که در زمان جنگ نیز جزو مناطقی جنگی به شمار می‌آمد ـ نشده است!
غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، نماینده ویلچری و از جانبازان جنگ تحمیلی در این باره اظهار داشت: در شرایط بحرانی، بسیاری از دستگاههای امدادی به کمک مردم در مناطق سیل زده شتافتند و خوشبختانه بسیاری از این دستگاه‌ها از جمله کمیته امداد و بهزیستی و سایر دستگاه‌ها به فکر کمک بیشتر به جامعه هدف خود هستند.
وی گفت: اما متأسفانه در این بین خبری از بنیاد شهید نیست. هم اکنون ما سه دستگاه بزرگ خدمات رسانی داریم که شامل کمیته امداد، بهزیستی و بنیاد شهید و امور ایثارگران می‌شود، ولی در این بین، تنها بنیاد شهید است که به وظایف خود عمل نمیکند. اینجا بحث تفکیک و فرق گذاشتن بین افراد آسیب دیده نیست.
بیشتر بخوانید
این عضو کمیسیون ایثارگران گفت: اگر هر دستگاهی وظایف خود را انجام دهد، مشکلات حاکمیت برای کمک به سیل زده‌ها کمتر می‌شود، در این وضعیت همه دستگاه‌ها پای کار آمده اند. وزارت ارشاد اعلام کرده که کتابخانه‌ها را احیا میکند، وزارت تعاون گفته که کارگران را بیمه بیکاری می‌دهد، کمیته امداد اعلام کرده که به جامعه تحت پوشش کمک ویژه خواهد کرد یا بهزیستی کمک‌هایی برای جامعه هدف خود در نظر گرفته است. اما ما اکنون دغدغه ایثارگرانی را داریم که قطع نخاع یا قطع عضو هستند و یا در جنگ شیمیایی شده اند و تعداد آنها نیز اتفاقا در این مناطق بیش از جا‌های دیگر است. این افراد باید مرتب تحت مراقبت باشند و کپسول اکسیژن آنها باید مرتب کنترل شود. دارو‌های این افراد بسیار ویژه است و گاهی هلال اهمر هم این دارو‌ها را ندارد. پدر و مادر شهدایی هستند که تک فرزند خود را در جنگ از دست داده اند و اکنون کهن سال هستندو مشخص نیست اکنون چه وضعیتی دارند و چگونه از آنها مراقبت می‌شود.
این نماینده ویلچری گفت: چرا خبری از بنیاد شهید نیست؟ الان خانواده‌های شهدا، جانبازان در این مناطق بلاتکلیف هستند. به نظر من، کوتاهی بزرگی در خصوص خانواده شهدا می شود. ما نمی‌خواهیم تفاوتی بین سیل زده‌ها قائل شویم، اما می‌خواهم تذکر دهم که هر دستگاهی حداقل کار خود را درست انجام دهد.
ما نگران آسایشگاه‌های جانبازان و نگران جانبازان قطع نخاع و شیمیایی هستیم. انتظار ما این است که بنیاد شهید هم مانند سایر دستگاه‌ها اقدام و اعلام کند که چگونه آسایشگاه‌ها را منتقل کرده اند؛ بیشتر جانبازان ما در این مناطق هستند و این مناطق اغلب منطقه جنگی بوده اند.
وی در ادامه افزود: برخی جانبازان حتی نباید سرما بخورند، چه رسد به اینکه یک یا دو متر آب از سر آنها بگذرد. بی‌تفاوتی بنیاد شهید آزار دهنده است. بنیاد شهید ایثارگران را رها کرده است، حال آنکه باید دست کم هر نهادی جامعه هدف خود را تحت پوشش قرار دهد. هلال اهمر نمی‌تواند جانباز قطع نخاع گردن را جابجا کند.
حرف ما این است که اگر نهادی نمی‌تواند به نهاد دیگری بسپارد یا به بسیج اعلام کند که از خانواده شهدا نگهداری کند. هم اکنون باید شش شهر خالی شود. بنیاد شهید برای این افراد چکار کرده است و آسایشگاه‌هایی که خالی کرده اند کجا برده اند؟ بنیاد شهید باید در این باره گزارش بدهد.
پس از وقوع سیل ویرانگر در برخی مناطق کشور، بسیاری از نهادها جدی وارد میدان شدند و از همان آغاز بحران، کار کمک‌رسانی را شروع کردند. در این میان، برخی نهاد‌های غیرمرتبط نیز به کمک سیل زده‌ها شتافتند و هر نهادی بسته به نوع فعالیتشان، خدماتی به جامعه هدف خود ارائه کردند؛ برای نمونه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از تأمین خسارت وارده به مکان‌های فرهنگی و تأمین کتاب‌های از بین رفته و یا وزارت تعاون، از پرداخت بیمه بیکاری به کارگران خبر داده و برخی دستگاههای دیگر نیز به روش‌های دیگر، جامعه هدف خود را به نوعی امیدوار کرده اند.
خدا میدونه چقدر پول تو هرکدوم از این بنیادها و تشکیلات خوابیده 
وخدا میدونه کجاها که نباید خرج میشه